W Piśmie Świętym możemy przeczytać taki fragment: «Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony» (Mk 16, 16). Wśród wielu chrześcijan powstaje pytanie, czy ten, kto nie jest ochrzczony dostąpi zbawienia po śmierci?
    Odpowiadając na to pytanie, trzeba pamiętać o tym, że należy unikać całkowitego skazywania na potępienie wszystkich, którzy nie należą do wspólnoty Kościoła katolickiego i nie przyjęli sakramentu Chrztu św. Ale jednocześnie nie należy lekceważyć tego sakramentu i trwania w wierze we wspólnocie Kościoła jako drogi prowadzącej do prawdziwego zbawienia.
    Bóg jest na tyle dobry i miłosierny, że pragnie zbawienia każdego człowieka. Jednak nie należy lekceważyć słów Chrystusa, poprzez które wskazał On wiarę w siebie i przyjęcie Chrztu jako niezbędny warunek osiągnięcia zbawienia. †

Michał był pewny, że każdą sprawę jest w stanie wykonać lepiej od innych. Prawda, udowodnić tego on nie mógł, ponieważ był jeszcze mały. Znajomi odbierali jego dumę jako śmieszne przyzwyczajenie. No, lubi chłopczyk się pochwalić – co z tego? Lecz pewnego razu Michał rzeczywiście musiał się zastanowić nad swoim zachowaniem.
    Tego wieczoru mama, tata, babcia i młodszy brat Michała, jak zwykle, zajęci byli swoimi sprawami: tata kartkował notes z notatkami, mama coś liczyła na kalkulatorze, babcia szyła, młodszy braciszek rysował, a Michał z zapałem czytał książkę. I oto braciszek wyciągnął Michałowi arkusz papieru. †

IV Niedziela Wielkanocna jest obchodzona w Kościele jako Niedziela Dobrego Pasterza – dzień szczególnej modlitwy o powołania.

Podczas Eucharystii czytany jest fragment Ewangelii wg św. Jana, w której Jezus nazywa się Dobrym Pasterzem (J 10,27-30). Ma ona wyjątkowy wymiar duszpasterski. Spróbujmy w szczególny sposób przyjrzeć się Chrystusowi jako najlepszemu Pasterzowi swojej owczarni – Pasterzowi, który nie tylko opiekuje się i chroni swoje owce, ale poszukuje tych, które zaginęły. W tym szczególnym tygodniu pamiętajmy w modlitwach o nowych powołaniach. Niech nigdy nie braknie młodych ludzi, gotowych odpowiedzieć Bogu: «TAK» na Jego wołanie: «Pójdź za mną». Tym, którzy rozmyślają nad gotowością pójścia za tym głosem, niech Dobry Pasterz doda sił i odwagi! Módlmy się także o zaangażowanie się świeckich w Kościele.†

Myśl chrześcjańska

Arcybiskup Fulton J. Sheena
   Wiara nie jest pragnieniem lub wolą wierzenia w coś sprzecznego z rozumem. Wiara nie jest życiem, jak gdyby coś było prawdziwe. Wiara jest przyjęciem prawdy na podstawie objawienia Bożego danego nam przez Kościół i Pismo Święte. Sam Bóg czyni wiarę w swoim wyznawcy.
    Św. Augustyn
    Wiara jest źródłem modlitwy. Jeżeli źródło wiary wyschnie, nie może płynąć potok modlitwy.
    Ks. Jan Twardowski
    Wierzyć - to znaczy nawet nie pytać, jak długo jeszcze mamy iść po ciemku.

Dekanat Smorgonie

Kościół w Daniuszewie został założony w 1483 r. przez ówczesnych właścicieli majątku Sakowiczów, lecz parafia była najbiedniejsza, i prawdopodobnie, potrzebna była nowa fundacja. Nowa świątynia pw. Trójcy Przenajświętszej pobudowana została z fundacji połockiego wojewody Jana Kiszki i jego żony Chrystyny z domu Drucka-Sokolińska, od 21 kwietnia 1620 r. (parafia erygowana została w 1627 r.). Drewniana świątynia pobudowana na planie krzyża jako kościół parafialny oszmiańskiego dekanatu czynna była do drugiej połowy XVII w., a potem jako filię dołączono ją do parafii solskiej. W latach 1728-1773 czynna tu była misja jezuicka od kolegium w Żodziszkach, założonego przez szlachcica Mikołaja Koszyca. †

Jak to się stało, że pracujący w laboratorium chemik, kibic piłkarski i miłośnik tanga został księdzem i rozpoczął drogę, która zaprowadziła go na Stolicę Piotrową? Jego życie na zawsze naznaczył jeden dzień...

Jorge Mario miał wówczas 17 lat i wraz z kolegami wybierał się na... wagary. Zdarzyło się to 21 września 1953 roku. Na półkuli południowej to początek wiosny i tradycyjny „dzień wagarowi­cza”. Najpierw jednak, jako pobożny chłopiec, do­brze wychowany przez babcię, wszedł na chwilę do swojego parafialnego kościoła San Jose w dzielnicy Flores przy al. Rivadavia 6900. Zobaczył, że w kon­fesjonale siedzi ksiądz, którego wcześniej nie znał. Odczuł jakiś impuls i sam nie wie dlaczego zaczął się spowiadać.†

List pasterski Arcybiskupa Tadeusza Kondrusiewicza na niedzielę powołań do kapłaństwa

Umiłowani bracia i siostry!
    1. Jak co roku w czwartą niedzielę wielkanocną, która nazywa się niedzielą Dobrego Pasterza, modlimy się o powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Dzięki Bogu, w tym roku obchodzimy już pięćdziesiąty Światowy Dzień Modlitw o Powołania.
    We współczesnym świecie, który coraz bardziej oddala się od Boga i sam stara się rozwiązywać swoje problemy, rodzi się pytanie o aktualność kapłańskiej służby.
    Czy dzisiaj, gdy wróżbita przepowiada przyszłość, kapłan jest jeszcze potrzebny? Czy ksiądz jest potrzebny, gdy psychoterapeuci leczą dusze, a politycy decydują co jest dobrem, a co złem, a nawet zatwierdzają moralny kodeks postępowania? Takie i podobne pytania stawia sobie współczesny człowiek. Dziś wszystko się pomieszało i przewróciło do góry nogami. Kogo należy słuchać, gdy toczy się walka o dusze ludzi, kto posiada prawdę, co wybrać, jak żyć i w jaki sposób w zaistniałej sytuacji mówić o powołaniu do kapłaństwa?
    Odpowiedzi udziela sam Chrystus. †

Papież Franciszek
   
    Kiedy ktoś zna naprawdę Jezusa Chrystusa i wierzy w Niego, doświadcza Jego obecności w życiu i mocy Jego Zmartwychwstania, nie może powstrzymać się od przekazywania tego doświadczenia. A jeśli napotyka niezrozumienie czy też przeciwności, zachowuje się tak, jak Jezus podczas swojej Męki: odpowiada z miłością i mocą prawdy. Modląc się wspólnie modlitwą «Królowo Nieba», prośmy o pomoc Najświętszej Maryi Panny, aby Kościół na całym świecie głosił szczerze i odważnie Zmartwychwstanie Pana, i dawał temu solidne świadectwo przez znaki braterskiej miłości.
   
    Fragment rozważań Regina Caeli, 14.04.2013, według wiara.pl †

Zapraszamy do zapoznania się z nową rubryką, w której zamierzamy umieszczać informacje o Kościele budzącą zainteresowanie każdego czytelnika.

Rosjanie chcą spotkać się z Papieżem
    W Rosji niedawno została przeprowadzona ankieta, w której respondenci (blisko 30 proc.) odpowiedzieli, że relacje pomiędzy Kościołem katolickim i prawosławnym uważają za bardzo dobre, a dla prawie 60 proc. wybór nowego Biskupa Rzymu był wydarzeniem niezwykle ważnym. 71 proc. chciałoby, żeby Papież Franciszek odwiedził Rosję. Prawie jedna trzecia badanych zainteresowani byli przebiegiem konklawe, a 56 proc. określiło wybór nowego Papieża jako ważne wydarzenie. Wyniki badań socjologicznych wskazują, że po wybraniu nowego Papieża Rosjanie mają nadzieję na jeszcze lepsze stosunki rosyjskiego prawosławia z Kościołem rzymskokatolickim, na co wskazuje opinia ponad dwóch trzecich badanych, którzy chcieliby, aby Franciszek odwiedził Rosję. †

Źródło: rosyjski ośrodek Badań Opinii Publicznej

6 kwietnia w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Lidzie odbyło się pierwsze w historii spotkanie pracowników Służby Ochrony Zdrowia Diecezji Grodzieńskiej. Wzięło w nim udział ponad 120 osób. Organizatorem spotkania wystąpiło Duszpasterstwo Służby Ochrony Zdrowia na czele z ks. dr. Mikołajem Cichonowiczem.

Plan spotkania medyków był dość obfity: nie zabrakło miejsca na konferencje na temat chrześcijańskiego spojrzenia na medycynę, a także na wspólną modlitwę. Spotkanie miało na celu pogłębienie wiedzy o sensie życia ludzkiego jako daru miłości Bożej dla przyszłych wspólnych czynów w celu poparcia życia, pomocy w dziele odnowienia społeczeństwa drogą budowania wspólnego dobra, a także stanowienia solidarności między medykami w służbie chorym i cierpiącym w duchu chrześcijańskiej moralności. †

O młodzieżowym spojrzeniu na Kościół, zaangażowaniu młodych ludzi w życie parafii, a także o niespodziankach, które czekają na młodzież podczas Diecezjalnych Dni Młodzieży w Wołkowysku w dniach 10-12 maja z ich głównym organizatorem, ks. Antonim Gremzą, rozmawiał ks. Paweł Sołobuda.

Już od kilku lat jest Ksiądz organizatorem Diecezjalnych Dni Młodzieży. Bardzo proszę opowiedzieć, co sprawia największe trudności w organizacji takich zjazdów?
    Tak, już po raz ósmy z rzędu podjąłem się przygotowania Diecezjalnych Dni Młodzieży. Począwszy od 2006 r. w różnych miejscowościach naszej diecezji wraz z księżmi i młodzieżą parafii organizuję religijne zebrania młodzieży diecezji grodzieńskiej. Dla parafii organizowanie kilkudniowego spotkania dla ponad tysięcznej rzeszy młodzieży nie jest łatwym zadaniem. Nie chciałoby się jednak zaczynać opowiadanie od trudności organizacji. Wolałbym zacząć od odpowiedzi na pytanie, od czego zależy udana organizacja? Dobra organizacja zależy od dyspozycyjności księdza proboszcza i jego otwartości na zorganizowanie w parafii Dni Młodzieży. W imieniu własnym i młodzieży serdecznie dziękuję księżom, którzy odważyli się otworzyć drzwi swoich parafii dla młodzieży podczas ubiegłorocznych spotkań. Jeżeli jest życzliwość i zaangażowanie księży i zespołu miejscowej młodzieży, to wszystkie trudności, typu zakwaterowania, wyżywienia, ustalenia programu, można łatwo i pomyślnie rozwiązać. †

Umiłowani Młodzi!

W dniach 10-12 maja br. kolejny raz odbędą się Diecezjalne Dni Młodzieży. Zapraszam każdego z Was: uczniów szkół, studentów średnich i wyższych uczelni na wspólne święto młodych naszej diecezji.
    Tegoroczne Dni Młodzieży odbędą się w parafii pw. św. Stanisława Kostki w Wołkowysku. Hasłem spotkania będą słowa Pana Jezusa z Ewangelii wg św. Mateusza: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody!” (Mt 28, 19).
    Przybądźcie licznie na to spotkanie, by wspólnie cieszyć się z tego, że jesteście ludźmi wierzącymi w Chrystusa. Proszę Was przez udział w tym spotkaniu dać świadectwo, że Pan Jezus wybrał i posłał Was, byście byli Jego uczniami.
    Informacji o udziale zasięgnąć można u księży proboszczów i duszpasterzy młodzieży.
   
    Na owocne przygotowanie i udział w spotkaniu wszystkim z całego serca błogosławię.

Nowy błogosławiony
W Wenecji został beatyfikowany ks. Luca Passi. Żył on na przełomie XVIII i XIX wieku (Bergamo 1789 – Wenecja 1866). Kard. Angelo Amato SDB, który przewodniczył beatyfikacji w imieniu papieża Franciszka opowiedział o nowym błogosławionym: „Był niestrudzonym, entuzjastycznym kaznodzieją, i to nie tylko w ramach duszpasterstwa parafialnego. W różnych miastach na prośbę biskupów i proboszczów głosił rekolekcje wielkopostne, prowadził nauki w miesiącu maryjnym, nowenny, nabożeństwa czterdziestogodzinne. Na zakończenie każdych misji zostawiał ich uczestnikom do zapamiętania zestaw obowiązków religijnych dobrego chrześcijanina, związanych ze stanem życia i zawodem. Ponadto ks. Luca Passi poświęcił się szczególnie formacji młodzieży, tworząc Dzieło św. Doroty, by umacniać wiarę dziewcząt często nie mających podstawowego przygotowania religijnego, a dla chłopców podobne Dzieło św. Rafała. Wreszcie w 1838 r. założył w Wenecji zgromadzenie Sióstr Nauczycielek św. Doroty, które do dziś zajmuje się prowadzeniem młodzieży do Chrystusa”. †

Z rozważań naukowca: „Każdy rozwiązuje podstawowe zadanie sensu swego życia: chaotyczność i przeznaczenie panują we wszechświecie?”.
    Zgodnie z przeznaczeniem, wszystko, co się dzieje w przyrodzie jest skutkiem poprzedzających wydarzeń lub rzeczywistych praw, tzn. wszystko, co doprowadziło do obecnego stanu nie jest przypadkowe. Właśnie to jest przeznaczenie, kiedy czuje się rękę Stwórcy.
    Słońce – temperatura 10 000 stopni Fahrenheita, 27 mln stopni w jądrze. Składa się z wodoru, helu, dwutlenku węgla i azotu. Jaki powinien być idealny zbieg okoliczności, pozwalający ognistej kuli – słońcu – znaleźć się na właściwej odległości od naszej niebieskiej planety, aby poczęło się życie?
    Wszystko ma cel, porządek, który już jest wyznaczony.
    Istnieje jednak inna pochodna – teoria chaosu, zgodnie z którą to wszystko jest przypadkiem. Sam fakt naszego istnienia jest wynikiem złożonego, lecz niewykluczonego następstwa chemicznych reakcji i biologicznych mutacji, bez żadnego globalnego znaczenia, bez żadnego celu.
    Każdy z nas odpowie: „Albo chaotyczność, albo przeznaczenie; przecież nic nie może istnieć samo przez siebie”. †

W Piśmie Świętym o zadaniu mężczyzny i kobiety czytamy: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną” (Rdz 1, 28). Dlatego jednym z podstawowych zadań chrześcijańskiej rodziny jest służba życiu. Dzieci są bezcennym darem Bożym, a rodzicielstwo – powołaniem Bożym. Kościół niejednokrotnie mówi o odpowiedzialnym rodzicielstwie, stanowczo osądzając aborcję, eutanazję i różnego rodzaju zabójstwa. Nie uznaje antykoncepcji i tak zwanego regulowania rodzenia dzieci, a uczy świadomego i odpowiedzialnego rodzicielstwa. Odpowiedzialne rodzicielstwo oznacza odpowiedzialność za współmałżonka, a także za Kościół i naród. Odpowiedzialne rodzicielstwo to powołanie małżonków do współdziałania z Bogiem. W encyklice papieża Pawła VI “Humanae vitae” czytamy, że „jeśli więc istnieją słuszne powody dla wprowadzenia przerw między kolejnymi urodzeniami dzieci, [...] Kościół naucza, że wolno wówczas małżonkom uwzględniać naturalną cykliczność właściwą funkcjom rozrodczym i podejmować stosunki małżeńskie tylko w okresach niepłodności, regulując w ten sposób ilość poczęć, bez łamania zasad moralnych” (HV 16). Chodzi o metody rozpoznawania płodności, dzięki którym można dokładnie wyznaczyć możliwy okres poczęcia dziecka. †