W lipcu każdego roku miałam w planach odwiedzenie tak spokojnego i tak rodzinnego miejsca. Wizyta w domu, w którym jest nasza Mama. Każdego roku przed pandemią dążyło tam kilkadziesiąt pielgrzymek z różnych zakątków naszej diecezji. A potem na 2 lata wszystko ucichło... Gdy pandemia ustąpiła, znów zaczęto organizować pielgrzymki, nie tak jak kiedyś, ale już dobrze.     W tym roku przyjechałam do Trokiel, a nie przyszłam, ponieważ nie było pieszej pielgrzymki z Grodna.

Trudną i skomplikowaną sprawą jest wychowanie wiernych zdrowych duchowo i odpowiedzialnych. Ksiądz Paweł Koleśnik w tym krótkim czasie stał się dla nas dobrym pasterzem. Pilnie uczy iść drogą, która prowadzi do pojednania z Bogiem, poucza niedoświadczonych i wspiera słabych, pociesza zasmuconych i odwiedza chorych, błogosławi i modli się za nas. Zawsze daje przykład głębokiej modlitwy, mądrego słowa i duchowej mocy. Każde kazanie proboszcza jest nasycone miłością do Boga, Ojczyzny, ludzi. Słowa kapłana napełniają nasze serca wiarą, nadzieją i miłością do Pana Jezusa Chrystusa, za co j...

Anonimowe świadectwo po przeżytych rekolekcjach „Uzdrowienie wewnętrzne”, które odbyły się w lutym bieżącego roku w Nowogródku. Osiem lat temu, po pewnych wydarzeniach, otworzyły się we mnie rany z dzieciństwa, których do tej pory w żaden sposób nie odczuwałam. W dużej mierze traumy zostały zadane przez mamę. Ojciec opuścił rodzinę niemal natychmiast po moim urodzeniu. W tym okresie wiele przeszłam: od nieznośnego wewnętrznego bólu, który powodował, że chciałam bić głową o ścianę, aby jakoś go ukoić, po depresję i obsesyjne myśli samobójcze. To była prawdziwa walka o życie. Pomagał...

Ks. kanonik Jan Rejszel z kapłanami podczas poświęcenia krzyża przydrożnego we wsi Miesztuny Każdy człowiek ma swoje korzenie. I gdziekolwiek rzuci go los, sercem na pewno wraca do miejsc, w których stawiał pierwsze kroki i skąd poszedł w świat.

Kiedyś pracowałam w małej wiosce nad morzem. Był tam kościół, pośrodku którego wisiał wielki krucyfiks. Niby wszystko w porządku, ale Jezus na nim był tak nienaturalnie chudy, że za każdym razem przyciągał moją uwagę. Pewnego dnia nie wytrzymałam i z oburzeniem zapytałam: „Jezu, dlaczego jesteś tu taki chudy?!” A On odpowiedział: „Tak, jak wygląda twoja modlitwa, taki jestem tutaj”.