GRODNO
Czwartek,
03 października
2024 roku
 

Tradycje chrześciańskie

Rola Maryi w życiu chrześcijanina

Tradycje chrześciańskie

W całokształcie odwiecznego Bożego planu zbawienia, który ogarnia wszystkich ludzi szczególne miejsce zajmuję Maryja jako Matka Chrystusa, z którym Ojciec odwiecznie związał dzieło zbawienia. W tajemnicy Chrystusa jest Ona obecna „przed założeniem swiata” jako Ta, którą Ojciec wybrał na Rodzicielkę swojego Syna we Wcieleniu. Maryja jako „pełna łaski” stoi pierwsza pośród pokornych i ubogich Pana, którzy z ufnością oczekują i dostępują od Niego zbawienia. Jej wybranie i miejsce w tajemnicy Chrystusa jest całkowicie wyjątkowe i jedyne. Dając w porządku ziemskiego rodzenia życie Jezusowi Chrystusowi, Synowi Bożemu, jako Matka otrzymuję godność Bożego Macierzyństwa (por. św. Jan Paweł II, Redemtoris Mater 7-10).
 

Droga Ratunku, Pokoju i Zbawienia

Tradycje chrześciańskie

Miejsce sierpniowego objawienia Matki Bożej w Valinhos13 maja 1917 roku Najświętsza Maryja Panna zstępuje na ziemię w symbolicznym miejscu Cova da Iria, co znaczy Dolina Pokoju (Fatima, Portugalia), by zaingerować w losy zagubionej ludzkości i przypomnieć drogę pokoju i ratunku przed zniszczeniem wojny. To był trudny czas – szalała Pierwsza Wojna Światowa. Rosja przeżyła Rewolucję Lutową przeciwko pomazańcowi Bożemu – carowi Mikołajowi II Romanowowi i samodzierżawiu, i znajdowała się w stanie dwuwładzy. Bolszewicy nabierali coraz większej mocy, rosło napięcie społeczne w Rosji i dojrzewała Rewolucja Październikowa.
Z woli Boga, Najświętsza Maryja Panna śpieszy z pomocą, gdyż wie, że świat stoi nad przepaścią i niechybnie do niej trafi, jeśli ludzkość nie zmieni swojego postępowania. Po raz kolejny w historii objawień Matka Boża ukazuje się dzieciom. To dlatego, że tajemnice Boga mogą zostać ujawnione jedynie prostym, pokornym, niewinnym i czystym sercom, takim jak dziewięcioletni Franciszek i siedmioletnia Hiacynta Marto, oraz dziesięcioletnia Łucja dos Santos. Im właśnie zostały przekazane trzy Tajemnice Fatimskie.
   

Nie odchodzi, lecz pozostaje

Tradycje chrześciańskie

Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego w tym roku obchodzimy w czwartek 13 maja.
Przychodząc na świat, Jezus stał się człowiekiem nie na chwilę, ale na zawsze. A wstępując do Nieba, wprowadził tam również naszą ludzką naturę.
40 dni po Zmartwychwstaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa wspominamy bardzo ważny moment. Moment, w którym Jezus ujrzał po raz ostatni swoich uczniów, a oni po raz ostatni zobaczyli swojego Nauczyciela i Mistrza.
   

Maryjny maj

Tradycje chrześciańskie

opiekun.kalisz.plChyba każdemu z nas miesiąc maj kojarzy się z nadzwyczaj piękną, słoneczną pogodą, rozkwitającymi kwiatami, a także, coraz częściej, długim weekendem majowym. Ale jest jeszcze jedna charakterystyczna cecha tego wiosennego miesiąca – nabożeństwo do Matki Bożej, którego centralną częścią jest Litania Loretańska.
    Ten jeden z najpiękniejszych miesięcy w roku jest w całości poświęcony Maryi. Odradzająca się natura, piękna zieleń, kwiaty i ciepłe słońce starają się choć w minimalnym stopniu odzwierciedlić piękno Matki Kościoła, która właśnie w maju w sposób szczególny obdarza wiernych nieocenionymi łaskami.
   

Koszyczek ze święconką. Co powinno się w nim znaleźć

Tradycje chrześciańskie

Każda z rzeczy znajdujących się w koszyczku wielkanocnym ma swój własny symbol i jest postrzegana jako dar Boży.

Zbliża się Wielka Sobota. W tym dniu w naszych świątyniach tradycyjnie święcimy pokarmy, od spożycia których w rodzinach katolickich zaczyna się uroczyste śniadanie w paschalny poranek. Każdemu przedmiotowi umieszczonemu w koszyku wielkanocnym przypisano własny symbol. Wszystkie elementy święconki są odbierane jako dary Boże i mają przypominać o ważnych wątkach potrzebnych, by owocnie rozważać Mękę i Zmartwychwstanie Chrystusa.
Baranek z chorągiewką
    Znak Chrystusa Zmartwychwstałego. Na chorągiewce jest umieszczony krzyż oraz napis „Alleluja”, wyrażający radość ze zwycięstwa Życia nad śmiercią oraz pokonania grzechu. Symbolika baranka ma głębokie korzenie biblijne. W Starym Testamencie są to ucieczka Żydów z Egiptu, gdy Izraelici naznaczyli odrzwia swych domów krwią spożytego baranka (por. Wj 11-12) oraz charakterystyka Sługi Jahwe u proroka Izajasza (por. Iz 53).
    W Nowym Testamencie – moment, gdy Chrystus został nazwany Barankiem Bożym (por. J 1, 29), po czym w Wielki Piątek dokonał odkupienia ludzi za cenę własnej krwi (por. J 19). Baranek wielkanocny to także symbol łagodności, niewinności i ofiary.
   

Żona, matka, zakonnica

Tradycje chrześciańskie

Św. Franciszka Rzymianka jest jedną z niewielu kobiet, którym udało się połączyć trzy powołania.
Żyjąca na przełomie XIV i XV wieku włoska arystokratka Franciszka (urodzona w Perrione pod Rzymem) jest jednym z nielicznych przykładów niewiast, którym udało się połą- czyć trzy powołania – żony, matki i zakonnicy. Poświęcenie, z jakim oddawała się domowym obowiązkom, oraz miłość, jaką miała dla męża i dzieci, są świadectwem prawdziwej świętości, rozumianej jako wierność woli Bożej we wszystkim, a szczególnie w obowiązkach wynikających ze stanu.
   

Znak nadziei

Tradycje chrześciańskie

Крыніца: m.niedziela.plBóg ma moc odrodzić mnie nawet z garstki popiołu. On pierwszy wstał z popiołów śmierci.
Każdego roku Wielki Post zaczynamy od posypania głów popiołem. Zwyczaj posypywania głów popiołem ama w Kościele bardzo długą, bo sięgającą aż V wieku tradycję. Na początku Wielkiego Postu ci, którzy popełnili ciężkie grzechy wyznawali je swojemu biskupowi, a on włączał ich do tak zwanego „stanu pokutników”. Po wyznaniu grzechów wyprowadzano ich z kościoła, co miało symbolizować wypędzenie Adama i Ewy z Raju.
   

Strona 6 z 21:

Numer aktualny

 

Kalendarz 2022

Kalendarz
«Słowo Życia»
na rok 2022

Kalendarz liturgiczny

green
Obchodzimy imieniny:
Dziś wspominamy zmarłych kapłanów:
Do końca roku pozostało dni:  90

Czekamy na Wasze wsparcie

skarbonkaDrodzy Czytelnicy!
Prosimy Was o pomoc w głoszeniu Dobrej Nowiny. Czekamy na Wasze listy, artykuły, zdjęcia i wsparcie finansowe gazety. Jako jedna rodzina "Słowo Życia" pragniemy nieść słowo Boże, mówić o Chrystusie i Kościele co raz większemu gronu ludzi na Białorusi oraz poza jej granicami.