Prasa

"Skauci do ateizacji"
2012/12/05
W kolejnym numerze "Gościa Niedzielnego" pojawiła się informacja o tym, że władze brytyjskich skautów pragną zreformować organizację, oczyszczając ją ze wszystkiego, co ma odniesienie do religii. Przyczyną takiej decyzji jest skarga 11-letniego chłopca, który zarzucił organizacji nietolerancję i dyskryminację jego ateistycznych poglądów.
    Założyciel skautingu Baden-Powellowi jako fundamentalne cele organizacji wybrał: wychowanie dojrzałych chrześcijan oraz wierność Ojczyźnie. W jednej ze swoich książek pisze, że ateizmu należy unikać tak samo, jak i hazardu lub nadmiernego picia alkoholu czy palenia. Jednym z celów skautingu jest także wprowadzenie zasad chrześcijańskiego życia w praktykę. W opinii założyciela religia ma stanowić "podstawowy czynnik, stanowiący podstawę skautingu i guidingu". †

“„Weź i noś”
Oprac. Redakcja
   678/2012
W artykule zespół redakcyjny przytacza przykład nawrócenia Żyda Alfonsa Ratisbonne. Było ono nagłe i niespodziewane. Żyd, który pałał nienawiścią do Kościoła katolickiego, w ciągu 10 minut stał się gorliwym katolikiem. Pewnego razu przyjaciel zawiesił mu medalik na szyi, mówiąc mu, że dla człowieka niewierzącego jest to tylko zwykła rzecz. Podał mu kartkę z modlitwą św. Bernarda i zachętą do codziennego odmawiania. Żyd powiedział, że nie chce i nie będzie się modlił. Przez kilka dni przyjaciele zwiedzali Rzym. W jednym z kościołów w kaplicy Archanioła Rafała, Żyd, stojąc na kolanach, miał zalane łzami oczy i przytulał do siebie medalik, po cichu mówiąc: „Chrztu tylko pragnę, chrztu”. †

„Moc w słabości”
Maria Sztuka

   45/2012
 

Wyobraź sobie, że nie masz w ogóle kończyn. Urodziłeś się pozbawiony rąk i nóg. Co czujesz? Jak myślisz, w jaki sposób twoje kalectwo zostałoby odebrane przez innych, zwłaszcza kolegów? Jak wyobrażasz sobie życie i jakikolwiek rozwój osobisty przy tak poważnym ograniczeniu? Autor artykułu odpowiada na powyższe pytania przedstawiając sylwetkę Nicholasa James Vujicic, który mieszka w Kalifornii. Jego rodzice przeżyli szok, gdy zobaczyli go pierwszy raz. Niepełnosprawny, który nawet nie mógł chodzić do szkoły, dzisiaj jest znanym na całym świecie mówcą motywacyjnym, prowadzącym wykłady na temat niepełnosprawności, motywacji i wiary w Boga. Jest doskonałym przykładem człowieka, którego mocą jest Bóg i otwarcie o Nim mówi. Wzbudza podziw ludzi siłą ducha, zahartowanego w trudnych warunkach, odwagą i zaufaniem ludzi. Często powtarza: „Najgorszym kalectwem jest strach. Nie ma sensu być kompletnym na zewnątrz, kiedy jesteś rozbity w środku”.†

"I życie, i śmierć jest darem"
Milena Kindziuk
   44/2012
Аutor w rozmowie z matką bł. ks. Jerzego Popiełuszki wspólnie się zastanawia nad darem Pana Boga – życiem, oraz nad tym, jak życie na ziemi wiąże się z życiem wiecznym. "Pan Bóg najlepiej wie, kiedy kogo zabrać" – mówi 92– letnia matka bł. ks. Jerzego. Pani Marianna Popiełuszko wspomina o różnych tragediach swojego życia, których nie brakowało, lecz jest pewna tego, że "trzeba żyć każdego dnia takim życiem, jakie Pan Bóg daje. Jak nie akceptujesz życia, jakie masz, to nie znajdziesz spokoju". We wspomnieniach matki kapłana warto zwrócić uwagę na bardzo proste, lecz z wielką siłą wiary wypowiadane myśli, na przykład, mówiąc o mordercach swojego syna, ze spokojem powtarza: "Modlę się o to, żeby oni się nawrócili", a na temat życia wiecznego mówi: "Jedno życie się kończy, drugie zaczyna. Tak być musi. I tak jest dobrze. †

   Oto niektóre cytaty z wywiadu z panem Michlem Raineri.
    "Nie mogę nazwać siebie pobożnym chrześcijaninem tylko dlatego, że często chodzę do kościoła. Ja także mam swoje wady, lecz właśnie modląc się i znajdując się w kościele, doznaję pokory, która pomaga mi je pokonywać".
    "... Doszedłem do wniosku, że najlepszym przykładem religijnego wychowania, które mogę dać jako ojciec – po prostu chodzić do kościoła razem z dziećmi. Pracując w Afryce, osobiście przygotowywałem córkę do I Komunii św., a w Paryżu byłem członkiem Rady parafialnej i w ciągu sześciu lat przygotowywałem nastolatków do bierzmowania". †

Kościół nie jest umierający!
   24.09.2012
"Nie można przemilczać faktu, że Kościół jako jedyny walczy dziś o autentyczne prawa dzieci, jak również osób starszych i chorych, rodziny, w momencie, gdy dominująca kultura chciałaby wyizolować i wysterylizować to, co ludzkiego pozostało jeszcze w naszej cywilizacji" – powiedział kard. Angelo Bagnasco, przewodniczący Konferencji Biskupów Włoch, podczas otwarcia obrad jej Rady Stałej w Rzymie.
"Kościół nie jest umierający – jak czasem by chciano i jak się go przedstawia – rozdzierany podziałami, dławiony świadectwami, w stanie utrzymywania się przy życiu. Kościół jest zjednoczony i – chociażby z wysiłkiem – pragnie stawić czoła przeciwnościom czasu z pokorą, wigorem i dalekowzrocznością" †

“Jaka jest różnica
między sektą a Kościołem?”
Paweł Szuppe
7-8, 2012-07-12
Próbując odpowiedzieć na to pytanie, należy przedstawić specyficzne cechy sekt oraz Kościoła, które istotnie odróżniają te dwie rzeczywistości. Jedną z charakterystycznych cech występujących w sekcie jest obecność wpływowego, charyzmatycznego i dominującego lidera, określonego mianem proroka, nauczyciela, mistrza, guru, który uważa się za bóstwo lub jego wcielenie. Przywodnik sekty stawia własną osobę ponad prawem i zasadami wiary. W Kościele mamy do czynienia z duchowym przewodnikiem, kapłanem podkreślającym swoją służebną postawę wobec Boga i bliźniego. Nauka objawiona przez Boga obowiązuje wszystkich członków Kościoła, a pasterzom stawia się większe wymagania moralne. †

"Miara posiadania"
    Ks. prof. Józef Naumowicz
    Rozmawiała Anna Sosnowska
9/2012
W wywiadzie z ks. prof. Józefem Naumowiczem autor Anna Sosnowska porusza tematy bogactwa i wiary, ubóstwa i posiadania.
    Anna Sosnowska przypomina słowa Jezusa, który mówi, że łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego. Ks. prof. Józef Naumowicz tłumaczy, że jeśli te słowa odczytamy w kontekście całej Biblii, to stwierdzimy, że Jezus ma tu na myśli nie tyle człowieka "bogatego" w ogóle, ile "bogacza" w sensie negatywnym. Tego, któremu bogactwa przysłaniają wszystko i wszystkich i który zapomina, że dostał je od Boga. Kapłan przypomina, że posiadanie samo w sobie nie jest niczym złym. Zły może być stosunek człowieka do dóbr materialnych. †

„Dlaczego idziemy w pielgrzymkę?”
Irena Żarnosiek
Nr 6-7/2012


Autorka wybrała wypowiedzi pielgrzymów na temat tego, czym dla nich jest pielgrzymka do miejsc świętych.
„W tamtej akurat pielgrzymce obiecałam Panu Bogu, że odbędę 15 pielgrzymek. Jeżeli On pozwoli mi tyle jeszcze przeżyć. Dlaczego 15? Taka liczba przyszła mi do głowy – według liczby tajemnic Różańca. Czy dotrzymałam swojej obietnicy? Oczywiście! Pan pozwolił mi odbyć aż 27 pielgrzymek [...]”.. †

Zielone światło na drodze do marzeń
Monika Burczaniuk
29/05/2012

Autorka zastanawia się, dlaczego w rozmowie ze znajomymi na pytanie: „Jak się masz?” zawsze znajdziemy na co ponarzekać. Skąd bierze się w nas ten pesymizm życiowy, gorycz i niezadowolenie życiem osobistym? Na ten temat pani Monika rozmawia z psychologiem z Towarzystwa Psychologów Chrześcijańskich Emilianem Walendzikiem.†