Пастырскае Слова

    Дарагія чытачы газеты “Слова Жыцця”!

    9 снежня б.г. я адпраўляюся з візітам Аd Limina Apostolorum у Рым на сустрэчу з Папам Бэнэдыктам XVI. Гэта будзе ўжо мой трэці візіт у Рым, але першы – да Папы Бэнэдыкта XVI. Напэўна, я раскажу Святому Айцу пра нашыя супольныя дасягненні ў дыяцэзіі і пра праблемы, цяжкасці сённяшняга дня. Падчас візіту я наведаю таксама ўсе 4 базылікі Рыма, дзе буду маліцца за давераны мне Касцёл Гродзеншчыны.
    Спачатку я буду дзякаваць Богу за ўсе ласкі, якія наша дыяцэзія атрымала за гэтыя апошнія гады. Асаблівым чынам я ахаплю сваёй малітвай святароў і сёстраў з розных ордэнаў, буду маліцца аб святасці жыцця для іх, за нашыя сем’і, каб яны былі моцныя Богам; за моладзь, каб па-сапраўднаму яна была зацікаўлена справамі рэлігіі і веры; за дзяцей, каб яны давяралі Богу; за хворых, самотных і бедных. Кожнага з Вас, дарагія браты і сёстры, я забіраю ў сваё сэрца ў Вечны горад.
    Падчас сустрэчы са Святым Айцом мы, біскупы, запросім Папу ў Беларусь, каб ён прыбыў да нас і з намі супольна маліўся. Я скажу Святому Айцу, што мы молімся за яго і аддаём яго пад апеку Маці Міласэрнасці. Цалуючы пярсцёнак наступніка Пятра, я буду прасіць Святога Айца аб благаславенні для Гродзенскай дыяцэзіі.
    Я прашу кожнага з Вас памаліцца за мяне і ўсіх біскупаў Беларусі.

    На Віленшчыне ў кожным доме ёсць Яе абраз. З вялікім даверам людзі моляцца да нашай Маці Міласэрнасці.
    У дзяцінстве ў парафіяльным касцёле ў Эйшышках у мяне менавіта перад алтаром Вастрабрамскай Божай Маці было любімае месца. Заўжды я хацеў быць бліжэй да Сваёй Маці. Я быў не раз у Вострай Браме. Асабліва мяне прыцягвалі набажэнствы “Апекі”. Прыязджаючы ў Вільню, я спяшаўся адразу ж ад аўтобуснага прыпынку ў Вастрабрамскую капліцу да сваёй найлепшай Маці Міласэрнасці, да Суцяшальніцы Засмучаных.
    Будучы святаром, я абвяшчаў Божае слова падчас Навэнны да Маці Міласэрнасці. А калі Божы слуга Ян Павел II стварыў Гродзенскую дыяцэзію, а мяне назначыў яе біскупам, то я выбраў Божую Маці Міласэрнасці ў якасці Заступніцы Гродзенскага Касцёла.
    З вялікай любоўю, з поўным даверам кожны з нас звяртаецца да Адзінай і Найлепшай Маці, якую мы ўшаноўваем у незлічоных абразах. Але для мяне самы найбліжэйшы і наймілейшы з іх – абраз Вастрабрамскай Божай Маці.

7 ліпеня б.г. у Ватыкане была афіцыйна абвешчана трэцяя энцыкліка Бэнэдыкта XVI, якая носіць назву: “Caritas in veritate” (“Сапраўдная хрысціянская любоў”). У ёй Папа запрашае так удасканаліць свет, у якім ніколі з поля зроку не зніклі б два яго цэнтральныя пункты: Бог і чалавек. Энцыкліка, якая выйшла ў свет падчас крызісу, прыстасоўвае грамадскую навуку Касцёла да выклікаў сучаснага свету, адначасова трактуючы цэласнае развіццё чалавека як вышэйшую вартасць усякага прагрэса.

    Галоўнымі словамі навучання Бэнэдыкта XVI, як і самай навейшай яго энцыклікі з’ўляюцца словы: любоў і праўда. Свой роздум над грамадствам Папа пачынае ад напаміну пра тое, што сапраўдная хрысціянская любоў з’яўляецца “асноўнай рухаючай сілай праўдзівага развіцця кожнага чалавека і ўсяго чалавецтва”. У энцыкліцы ён падкрэслівае, што любоў павінна быць сапраўднай, адпавядаць Божаму Аб’яўленню. Ён растлумачвае, што “хрысціянства любові без праўды можна лёгка замяніць на мноства добрых пачуццяў, карысных у грамадскім жыцці, але менш важных”. †