Słowo redaktora

Są wielorakie cierpienia: związane ze śmiercią bliskiej osoby, z chorobą własną lub kogoś bliskiego, z dramatem rozpadu małżeństwa, z samotnością...
   Gdy człowiek przeżywa cierpienie, stawia wówczas pytania: dlaczego mnie to spotkało? Dlaczego dotknęło to moją rodzinę? Dlaczego Bóg dopuścił to cierpienie? Dlaczego? Pytań jest wiele, a odpowiedzi coraz mniej, albo brak.
    Cierpienie zmusza nas do refleksji, do zadawania sobie ważnych pytań, których często nie stawialiśmy. I dlatego jest ono nie raz nam potrzebne, żebyśmy nie posnęli w samozadowoleniu, w egoizmie.†

Życie konsekrowane to życie poświęcone Panu na wyłączną własność, w najgłębszej intymności dla Boga i Jego Miłości.
   Zakonnicy, zakonnice, osoby żyjące w instytutach świeckich to prości ludzie, wzięci z naszych rodzin i wspólnot parafialnych. Z miłością odpowiedzieli oni zgodą na głos Boga, podejmując odważny wybór: zrezygnować w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego z radości i trudów życia rodzinnego, z daru małżeństwa, nieraz też z zawodu i z szeroko rozumianej samorealizacji, z wszelkiego posiadania na rzecz życia według rad ewangelicznych. †

W imię Boże rozpoczęliśmy nowy rok Pański. Jako ludzie wiary wkroczyliśmy w nieznaną jeszcze rzeczywistość z nadzieją i ufnością, mając święte przekonanie, że Wszechmocny zawsze się o nas troszczy i ani na chwilę nie opuszcza.
   Rok 2020 w Kościele na Białorusi jest poświęcony św. Janowi Pawłowi II. W ten sposób pragniemy uczcić przypadający jubileusz 100-lecia urodzin tego wielkiego papieża, który w 1991 roku powołał do istnienia diecezję grodzieńską i mianował jej pierwszego biskupa. Za hasło obrano słowa wypowiedziane przez Ojca Świętego w pierwszym dniu pontyfikatu: „Otwórzcie drzwi Chrystusowi”.
   W tym danym przez Boga czasie w sposób szczególny będziemy chcieli inspirować się myślą i życiem świętego papieża. †

Stwórca szczególnie miłuje człowieka. Po grzechu pierworodnym nie pozostawia go samego, lecz daruje mu zbawienie, decydując się na cudowny krok. Bóg przyjmuje ludzką naturę. Słowo staje się Ciałem (por. J 1, 14).
    Boże Narodzenie wyraża niezgłębioną prawdę o Wszechmocnym, który uczynioną przez siebie rzeczywistość w sposób niezwykły uporządkował, a człowieka, stworzonego na swój obraz, wywyższył, obdarowując samoświadomością, wolnością i zdolnością podejmowania decyzji. Jest ono misterium miłości i wiary, które budzi poczucie bezpieczeństwa, odwagę i nadzieję. Chrystus przychodzi, byśmy nie byli samotni, byśmy się nie lękali... Zaświadcza, że został posłany jako Emmanuel, czyli Bóg z nami. †