Pytania i odpowiedzi

Podczas uroczystości beatyfikacyjnych papieża Jana Pawła II w pamięci odżywały różne momenty życiowe związane z postacią tego wielkiego i świętego człowieka. Wyłaniały się przede wszystkim momenty masowych spotkań z Papieżem. Ze szczególnym sentymentem przypominała się ostatnia pielgrzymka Jana Pawła II do Ojczyzny w 2002 r. Wtedy w Krakowie, niby przeczuwając, że jest to ostatnie spotkanie z Ojcem Świętym, zebrała się rekordowa ilość uczestników – 2 miliony. My, białoruscy pielgrzymi, cieszyli się, że mogliśmy podejść blisko ołtarza, zbliżyć się do tej historycznej postaci, modlić się razem z Nim.
    Jednak z największą wdzięcznością Bogu przypominam moment spotkania z Błogosławionym 8 czerwca 1999 r. w Ełku (Polska), podczas jednej z Jego podróży do Ojczyzny. Na uroczystej Mszy św. my, ówcześni białoruscy seminarzyści, otrzymaliśmy miejsca bezpośrednio koło ołtarza. To była niezapomniana chwila modlitwy przy Pontyfiku w otoczeniu kardynałów i biskupów. Po Mszy św. odbyło się nasze spotkanie z Papieżem. Pamiętam uścisk Jego mocnej i ciepłej dłoni, uważne i łagodne spojrzenie, Jego charakterystyczny zamyślony uśmiech. Po ogólnym pożegnaniu z Papieżem wraz z kolegą podeszliśmy bliżej Niego. W tym momencie tyle chciało Mu się powiedzieć, a wyrwały się tylko słowa: "Ojcze, czekamy na Białorusi!" †

Kochani Czytelnicy!
Jak funkcjonuje grodzieńskie seminarium duchowne?
Ilu alumnów studiuje na tej uczelni?
Jak tam się dostać?
Jakie plany ma seminarium na przyszłość?

Na te i inne pytania 14 czerwca odpowie gość naszej redakcji, rektor WSD w Grodnie ks. Józef Staniewski. Pytania będą przyjmowane w godzinach 10.00 – 13.00 pod numerem 756438. Można przesyłać je także drogą elektroniczną: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć. .
Odpowiedzi zostaną umieszczone w najbliższych numerach "Słowa".

Кażdemu z nas są znane słowa Jezusa: «Zawsze powinniście się modlić i nie ustawać» (Łk 18, 1). W tym właśnie są nam pomocne akty strzeliste. Są to krótkie prośby, westchnienia lub zadośćuczynienia. Najczęściej są to zdania zaczerpnięte z Pisma Świętego, z prywatnych objawień lub powstałe na przestrzeni wieków. Ta krótka modlitwa niesie w sobie głęboką treść. Możemy często je sobie powtarzać, na przykład wtedy, gdy znajdujemy się w trudnej sytuacji i potrzebujemy Bożego umocnienia. Ta krótkotrwała myśl, kierowana ku Bogu, czasami jest nazywana "modlitwą chwili". Możemy również kierować myśli ku Najświętszej Maryi Pannie i ku naszym świętym i patronom. Nie ma ściśle ustalonych formuł. Każdy człowiek, poczynając od małego dziecka, jest w stanie nauczyć się na pamięć tych krótkich wezwań. Pamiętajmy, że musimy przy tym nieustannie kierować nasze myśli ku Bogu. †

4 красавіка госцем нашай рэдакцыі быў ксёндз Віталій Дабраловіч, дырэктар “Карытас” Гродзенскай дыяцэзіі. Прапануем самыя цікавыя пытанні, якія былі зададзены ў гэты дзень, а таксама адказы кс. дырэктара.

- Паважаны кс. Віталій, сёння Вы зазірнулі да нас у рэдакцыю, каб адказаць на пытанні, якія непакояць многіх людзей, трапіўшых у цяжкую сітуацыю і патрабуючых дапамогі, а таксама тых, хто хацеў бы далучыцца да гэтай дапамогі. З якім настроем Вы сёння прыйшлі?
    Рэдакцыя
    - Напэўна, я змагу адказаць не на кожнае пытанне, але прыкладу ўсе намаганні, каб мае адказы маглі дапамагчы людзям здабыць матэрыяльныя сродкі і аб’яднацца ў супольнай справе дабрачыннай дзейнасці. Пастараюся таксама дапамагчы парадай.

    - Скажыце, калі ласка, як даўно ў Беларусі існуе “Карытас”?
    Рэдакцыя
    - Касцёл вядзе дабрачынную дзейнасць ужо 20 гадоў, а з 1994 года “Дабрачыннае каталіцкае таварыства “Карытас” Гродзенскай дыяцэзіі атрымала юрыдычную рэгістрацыю як рэлігійная місія. †