Дзіцячы куточак

Паважаныя чытачы!

   Часам у нашым жыцці здараюцца непрыемныя моманты, калі сум, роспач або расчараванне пранікаюць глыбока ў сэрца і афарбоўвюць усё ў чорна-белыя колеры. Тады жыццё здаецца невыносным.

Апостал Павел звяртаецца да ўсіх вернікаў: “Заўсёды радуйцеся. Несупынна маліцеся, за ўсё дзякуйце; бо такая ёсць воля Божая ў Ісусе Хрысце для вас” (1 Тэс. 5, 16-18). А ў старазапаветнай кнізе Прыпавесцяў Саламона (Прып.15,15) можна прачытаць наступнае: “Усе дні няшчаснага сумныя; а ў каго сэрца вясёлае, у таго заўсёды баль”.
    Іншымі словамі, той, у каго ў сэрцы няма радасці - той няшчасны, сумны. А ў каго радасць - у сэрцы, у таго - свята, урачыстасць. Вядома, што жыццё ў шчасці і радасці - дасканалы, жаданы стан чалавека, да якога ён бясконца імкнецца. Аб гэтым гаворыць і хрысціянства. У шматлікіх рэлігіях маркота і роспач лічацца найвялікшым грахом.†

Игра для супругов:

Предлагаем Вам игру, которая поможет избежать конфликта в том случае, когда Вы никак не можете договориться о том, кто будет сегодня мыть посуду, резать лук или пойдет в магазин. Она поможет вам перейти от назревающего конфликта к положительному отношению.
    Игра состоит в том, что вы должны за 7 минут (можно играть и без ограничения времени) написать как можно больше предложений, начинающихся фразой: «Я люблю тебя, потому что ты ...» или просто написать как можно больше положительного о своей второй половине. Побеждает тот, кто больше найдёт хорошего. Но и второй супруг тоже выигрывает, так как ему достается больше комплиментов и признаний в любви. При всей внешней простоте, игра очень веселая. Даже если вы не будете играть в эту игру, не забывайте говорить друг другу теплые слова!!! †

Эти евангельские слова - о поразительном свойстве человеческого восприятия, его удивительной избирательности. Мир вокруг нас полон звуков, слов, идей, образов, чувств, но мы слышим лишь то, что хотим услышать, и лишь тогда, когда внутренне готовы это принять. Но иногда двери нашего сердца могут внезапно распахнуться, чтобы осознать важную истину. Такой озаряющей силой обладают притчи. Посаженные в плодородную почву наших сердец, они расцветают цветами мудрости и помогают нам обрести гармонию в себе. Ценность притчи в том, что она не задает вопросов и не ждет ответов, не навязывает чуждую нам мораль. Она несет в себе подсказку, свежую точку зрения. †

   Сяброўства – гэта актыўная і верная зычлівасць, накіраваная да акрэсленай асобы ці асобаў.     У любові жадаеш, каб табе верылі, а ў сяброўстве – каб цябе разумелі.
    Сяброўства – гэта адна душа ў двух целах.
    У прысутнасці сяброў людзі могуць лепш думаць і дзейнічаць.
    Найлепшы сябар – той, хто не пытаючыся пра прычыну твайго смутку можа зрабіць так, што ізноў вернецца радасць.

   Перад пачаткам гульні папрасіце дапамогі ў сябра або дарослага. Той, хто вам дапамагае, разрэжа фотаздымак на столькі кавалкаў, колькі ёсць удзельнікаў гульні. Гэтыя кавалачкі павінны быць больш-менш той жа самай велічыні і быць як галаваломка-мазаіка. Калі вы не знойдзеце ні аднаго фотаздымка, то можна выразаць які-небудзь малюнак з газеты ці часопіса. Але ніхто з вас не можа бачыць гэтага фотаздымка ці малюнка! Той, хто дапамагае, дае кожнаму з вас кавалачак, які вы павінны наклеіць на ліст паперы ў любым месцы. Кожны з вас цяпер павінен намаляваць цэлы малюнак вакол выразанага кавалка. Не сядайце вельмі блізка адзін да аднаго, каб вы не змаглі падглядзець у лісток іншага. Толькі калі ўсе закончаць сваю працу, то можна параўнаць, якія розныя малюнкі вы намалявалі на аснове аднаго і таго ж самага выразанага кавалачка. Задумайцеся, як мог выглядаць арыгінал.