Rozważania

Pontyfikat Benedykta XVI się skończył. Świat dyskutuje zarówno o byłym Ojcu Świętym, jak i o jego następcy. Tym czasem młodzież Grodzieńszczyzny bierze udział w przygotowaniu do wyborów nowego Papieża – w wirtualnej i duchowej przestrzeni. Młodzież świata założyła niezwykły portal аdoptacardinal.org w celu modlitewnego wsparcia kardynałów, którzy wezmą udział w wyborach kierownika Kościoła katolickiego. Każda chętna młoda osoba może wybrać jednego konkretnego kardynała. Celem tej grupy jest opieka duchowa nad każdym ze 117 elektorów, aby Duch Święty pomógł im w dokonaniu słusznego wyboru. Aby dołączyć się do modlitwy, należy wejść na stronę internetową i wypełnić wniosek (imię, nazwisko i e-mail). Do skrzynki użytkownika zostanie dosłany portret i życiorys jednego z kardynałów, za którego ochotnik będzie się modlił w okresie pracy konklawe. Do inicjatywy młodzieży dołączyło się ponad 170 tys. osób z całego świata, wśród nich – młodzież grodzieńska.
    Korespondent „Twego Stylu” zapytał grodzieńskich członków owej grupy, dlaczego oni dołączyli do światowej aktywności modlitewnej. †

„Zaraz też duch wyprowadził Go na pustynię. Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś usługiwali Mu. Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i blisko jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię»” (Mk 1, 12-15).

Pewien żart mówi o tym, że ilość chrześcijan zmniejsza się podczas Wielkiego Postu i zwiększa się przed Wielkanocą. Rzeczywiście, już z dzieciństwa u niektórych pozostały nie bardzo przyjemne wspomnienia z okresu przygotowań do najważniejszego święta chrześcijańskiego. Fioletowy kolor ubrania księdza, smutek, brak hucznych zabaw i lęk przed tym, że na spowiedzi trzeba będzie się przyznawać do swoich grzechów – te i wiele innych faktów mogą spowodować, że nieodpowiednio wykorzystamy czas Wielkiego Postu.
    Wezwanie Wielkiego Postu można streścić w jednym zdaniu: pragniemy prawdziwej przemiany wewnętrznej i nawrócenia się do Boga poprzez odnowienie łaski chrztu. Te dwa akcenty – pokutę i chrzest – Wielki post otrzymał jeszcze w chrześcijaństwie starożytnym. †

Witam Was ponownie, Drodzy Czytelnicy.

Często zadajemy sobie pytanie: O co chodzi w Wielkim Poście? Odpowiedzi jest mnóstwo, ale trzeba zaz­naczyć, że przede wszystkich chodzi o prawdę! Największym naszym prob­lemem jest to, że człowiek po grzechu rajskim stał się grzesznikiem. Co to znaczy? Od początku swego życia musi odkrywać prawdę, poznawać prawdę, żyć według prawdy.
    W języku Starego Testamentu słowo grzech tłumaczy się jako głupota; niezgodność z prawdą. Grzech to kłamstwo. Zanim się ktoś zdobędzie na grzech, wpierw zostaje wewnętrznie okłamany.
    Okłamanie nabiera wewnętrznego przekonania, że to jest dobre, że to tak ma być, że to się należy. Zanim ktoś kogoś okradnie, to wpierw mówi sobie, że jest pokrzywdzony, że ktoś ma dużo, a on jest biedny, że na bogatym nie będzie znać. A tak właściwie to ten ktoś wzbogacił się na ludzkiej nędzy. Każdy grzech to zakłamanie serca.
    W Wielkim Poście należy powrócić do prawdy, czyli nawrócić się. Modlitwa, post, jałmużna, wyciszenie, rozważanie męki Jezusa Chrystusa - to środki pomagające nam porzucić nasze kłamstwo, naszą przewrotność, nasz grzech, a wejść na drogę prawdy. †

Okres postu dla katolików to także czas, kiedy przyjęte postanowienia mogą zmienić całe dalsze życie. Dotyczy to szczególnie tych, którzy zauważają w sobie problemy związane z alkoholem. Na ten temat porozmawialiśmy z konsultantem terapii uzależnień panem Jerzym Gaponikiem.

Alkoholizm – co to jest?
    Wielu uważa, że alkoholik pije, ponieważ brakuje mu siły woli, posiada negatywne cechy charakteru, ma dużo pieniędzy lub odwrotnie - bardzo mało, nie ma ciekawego zajęcia, ma niedobrych przyjaciół, niedobrą pracę, niedobrą żonę itd. Można jeszcze długo kontynuować listę tych „przyczyn” nadużywania alkoholu, lecz w rzeczywistości przyczyna jest jedna – choroba człowieka, a jej nazwa – uzależnienie od alkoholu. Światowa Organizacja Zdrowia uznała alkoholizm za chorobę jeszcze w 50. latach zeszłego stulecia. Alkoholizm jest to choroba chroniczna, postępująca i śmiertelna, lecz podatna leczeniu. Jednym z symptomów owej choroby jest utrata kontroli nad używaniem alkoholu, i tylko godząc się z tym, można zaczynać leczenie. Należy ciągle pamiętać, że, stając się alkoholikiem jeden raz, pozostaje się nim na zawsze, i umiejętność kontrolowania picia już nigdy nie powróci. Ponad to alkoholizmowi towarzyszą negatywne skutki przejawiające się w fizycznym, psychicznym i społecznym stanie chorych, dlatego alkoholizm jest nazywany też chorobą bio-psycho-społeczną. Specjaliści, którzy przy leczeniu uzależnienia od alkoholu opierają się na programie „12 Kroków Anonimowych Alkoholików”, uważają, że alkoholizm jest także chorobą duchową. Jeszcze długo przed ŚOZ, Anonimowi Alkoholicy sami dali definicję swojej choroby, pisząc, że alkoholizm to choroba ciała, rozumu i duszy. †

Ciąg dalszy. Początek w poprzednim numerze

Na co „Świadkowie” z zimną krwią odpowiedzą, że oni lepiej wiedzą, co Jezus chciał powiedzieć, bo Jehowa nie ma przed nimi żadnych tajemnic. Przecież Jezus nie mógł kazać spożywać swego Ciała i Krwi, bo spożywanie Krwi jest zabronione w Starym Testamencie. Wy zaczynacie wyjaśniać, że sakrament Eucharystii nie mówi o spożywaniu mięsa i piciu krwi w naturalnym sensie, a o rzeczywistym uczestniczeniu w Odkupieńczej Ofierze Chrystusa i zjednoczeniu z Jezusem Zmartwychwstałym, a taką była wiara Kościoła zawsze. Co dotyczy zakazu spożywania krwi w Starym Testamencie – to nie jest jedyny zakaz i przepis judaizmu. Dlaczego doczepiliście się do zakazu spożywania krwi? Dlaczego nie zachowujecie zakazu spożywania mięsa zwierząt nieczystych, dlaczego nie zachowujecie nakazów i zakazów szabatu, obrzezania, spożywania chlebów niekwaszonych, rytualnego obmywania naczyń, noszenia filakterii itd.? Na co „świadkowie” spokojnie zmieniają temat i zaczynają mówić o tym, jak źli i amoralni są kapłani katoliccy, a jak prawdziwi są „Świadkowie Jehowy”. Następnie, zgodnie z wierzeniami „świadków Jehowy” usłyszycie, że i Duch Święty nie jest Bogiem, że człowiek nie ma duszy, że piekło nie istnieje... †

Dwa tygodnie czytelnicy portalu grodnensis.by mieli możliwość zastanowić się nad pytaniem o prawdziwość małżeństwa. Zaproponowany temat wywołał zainteresowanie u naszych czytelników – swoją odpowiedź pozostawiło 162 internautów. Wyniki sondy tradycyjnie komentuje socjolog religii ks. Walery Abroszko.
   
   

Czy jest Pan/i/ zdania, że, aby małżeństwo było, jak to się mówi „prawdziwe”, wystarczy dziś ślub cywilny, czy też należy zawrzeć również ślub kościelny? ° Naprawdę ważny jest ślub cywilny (3,7%) ° Ślub cywilny nie wystarcza, trzeba mieć także ślub kościelny (30,2%) ° Naprawdę ważny jest ślub kościelny, ślub cywilny to formalność (59,9%) ° Trudno powiedzieć (6,2%)

†