Myśl chrześcjańska

Dzisiaj bardzo często, niestety, można spotkać ludzi, którzy uważają się za chrześcijan, katolików, mówią, że nie są przywiązani do horoskopów, ale czasami czytają je tylko dlatego, że nie ma nic do zrobienia, i niektóre napisane tam rzeczy przyjmują za prawdę. Jak być w takiej sytuacji? Jak w ogóle chrześcijanin katolik musi odnosić się do horoskopów i do wszystkiego, co z nimi związane?
    Horoskopy same w sobie są częścią astrologii, którą jej zwolennicy często nazywają nauką. Ale w rzeczywistości nie ma ona nic wspólnego z nauką i z ogólnymi metodami charakterystycznymi dla różnych nauk. Nawet niektóre znane encyklopedii (np. Encyclopaedia Britannica) nazywają astrologię magiczną praktyką opartą na metodach, które są sprzeczne z naukowymi. Zawsze należy pamiętać, że astrologia i astronomia – to nie jedno i to samo. †

Myśl chrześcijańska

Z portalu opoka.org.pl
    Wiara to udział w widzeniu Boga, a Pan Bóg zupełnie inaczej patrzy na twoje życie. Jeśli wierzysz, to tak jakbyś oczami Jezusa patrzył na swoje życie, na każdy swój dzień. Wtedy dopiero dostrzeżesz tę nieustanną szansę nawrócenia i uświęcenia. Wtedy zaczniesz też rozumieć cierpienie, które w świetle wiary jest krzyżem, a więc czymś, co cię wewnętrznie przemienia - o ile go przyjmujesz. Kiedy rozpoznajesz w swoich trudnych doświadczeniach krzyż, a tym samym szansę ku przemianie, wówczas rzeczywiście stają się one dla ciebie darem.

Myśl chrześcijańska

Z portalu obeznani.pl
    Wiara w Boga jest najwyższą wartością, to do Niego zwracamy się, gdy trudno nam stanąć w twarz z jakimś problemem mentalnym, problemem życiowym. Chodzimy do kościoła, spowiadamy się, żyjemy religią na co dzień. Wiara czyni uśmiech, to dzięki niej zdajemy sobie sprawę co jest tak naprawdę dobre, a co złe. Dzięki niej potrafimy powiedzieć STOP, licząc się z naszą wartością. Wiara jest czymś najważniejszym w życiu, i uważam, że pomaga nam w każdym dniu naszego życia.
   

Myśl chrześcjańska

Z portalu teologia.pl
    Nieraz ktoś chce głęboko wierzyć, lecz rodzą się w nim różne wątpliwości. W tym wypadku człowiek powinien, jeśli tylko potrafi, modlić się i prosić o wzrost wiary. Powinien też zawsze starać się postępować zgodnie z sumieniem, dążąc ustawicznie do poznania prawdy, np. czytać odpowiednie książki religijne, czasopisma, rozmawiać z osobami wierzącymi itp. Szukanie prawdy powinno być autentyczne i uczciwe. Trudno usprawiedliwić człowieka, który twierdzi, że uwierzyłby, gdyby potrafił, ale nie robi nic, aby zapoznać się z poglądami osób wierzących, z nauką Kościoła, z Pismem Św., unika wręcz poważniejszych rozmów itp.