Хрысціянская думка

Сёння вельмі часта, на жаль, можна сустрэць лю-дзей, якія лічаць сябе хрысціянамі, католікамі, кажуць, што не прывязаны да гараскопаў, але часам чытаюць іх проста так, таму што няма чым заняцца, і некаторыя напісаныя там рэчы ўспрымаюць за праўду. Як жа быць у такой сітуацыі? Як увогуле хрысціянін католік павінен адносіцца да гараскопаў і да ўсяго таго, што з імі звязана?
    Гараскопы самі па сабе з’яўляюцца часткай астралогіі, якую яе прыхільнікі часта называюць навукай. Аднак на самой справе яна не мае нічога агульнага з навукай і з агульнымі метадамі, характэрнымі для розных навук. Нават некаторыя вядомыя энцыклапедыі (нп. Encyclopaedia Britannica) называюць астралогію магічнай практыкай, заснаванай на метадах, якія супярэчаць навуковым. Трэба заўсёды памятаць, што астралогія і астраномія – гэта не адно і тое ж. †

Хрысціянская думка

З партала opoka.org.pl
    Вера – гэта ўдзел у сузіранні Бога, а Пан Бог зусім па-іншаму глядзіць на тваё жыццё. Калі ты верыш, ты нібы вачамі Езуса глядзіш на сваё жыццё, на кожны свой дзень. Тады толькі ты прыкмеціш пастаянны шанс навяртання і асвячэння. Тады толькі пачнеш разумець цярпенне, якое ў святле веры з’яўляецца крыжам, а значыць, чымсьці, што ўнутрана змяняецца ў залежнасці ад таго, наколькі ты яго прымаеш. Калі ты распазнаеш у сваім складаным жыццёвым досведзе крыж, а тым самым шанс на перамяненне, тады толькі яны насамрэч стануць для цябе дарам.
   

Хрысціянская думка

З партала obeznani.pl
    Вера ў Бога з’яўляецца найвы­шэй­шай каштоўнасцю. Гэта да Яго мы звяртаемся, калі нам цяжка стаць перад тварам якойсьці ментальнай, жыццёвай праблемы. Мы ходзім у касцёл, спавядаемся, жывём рэлігіяй кожны дзень. Вера стварае ўсмешку, гэта дзякуючы ёй мы разумеем, што на самой справе з’яўляецца добрым, а што дрэнным. Дзякуючы ёй мы можам сказаць “СТОП”, беручы пад увагу нашыя каштоўнасці. Вера – гэта штосьці найважнейшае ў жыцці, і я лічу, што яна дапамагае нам кожны дзень.
   

Хрысціянская думка

З партала teologia.pl
    Не аднойчы хтосьці хоча глыбока верыць, але ў ім нараджаюцца розныя сумненні. У гэтым выпадку чалавек павінен, калі толькі зможа, маліцца і прасіць аб узрастанні веры. Ён таксама павінен старацца дзейнічаць згодна з сумленнем, безупынна імкнучыся пазнаць праўду, напрыклад, чытаць адпаведныя рэлігійныя кнігі, часопісы, размаўляць з веруючымі асобамі і да т.п. Пошукі праўды павінны быць сапраўднымі і сумленнымі. Цяжка апраўдаць чалавека, які сцвярджае, што паверыў бы, калі б мог, але не робіць нічога, каб пазнаёміцца з поглядамі людзей веруючых, з навукай Касцёла, са Святым Пісаннем, адкрыта пазбягае сур’ёзных размоў і г.д.