Prasa

"Pragnienie serca. O Komunii duchowej"Ks. Leszek Smoliński 10/2011
  
    Duch Święty jest w człowieku sprawcą rozwoju duchowego i pobożnych pragnień. Pragnienie wspólnoty z Bogiem pochodzi również od Ducha, który ożywia w nas życie nadprzyrodzone zapoczątkowane na chrzcie świętym, i realizuje się także przez Komunię pragnienia, inaczej zwaną Komunią duchową. Oznacza ona zjednoczenie z obecnym w Eucharystii Jezusem Chrystusem, ale nie przez przyjęcie Go w sposób sakramentalny, lecz dzięki pragnieniu serca.
    Powstanie praktyki Komunii duchowej łączy się z faktem spadku przyjmowania Komunii pod postacią Chleba i Wina. W średniowieczu utarł się zwyczaj komunikowania sakramentalnego tylko w Wielkanoc, czemu sprzyjało postanowienie Soboru Laterańskiego IV. Dzięki temu utrwalała się Komunia duchowa. Uważano, że kto widział, ten spożył. Wierni, modląc się, komunikowali – działo się to w momencie, kiedy kapłan, odwrócony tyłem do wiernych, unosił w czasie przeistoczenia Hostię do góry, ukazując ją w ten sposób wszystkim zgromadzonym. †

"Miłości nie da się kupić" o. Dariusz Piórkowski SJ
   Układając przypowieść biblijną o robotnikach w winnicy, autor pisze, że w ten sposób Chrystus przypomina nam, że Bóg tak naprawdę nie mieści się w naszych kategoriach. Często Go nie rozumiemy i musimy się do tego otwarcie przyznać. Boża sprawiedliwość jest inna od naszej, nie według prawideł ekonomicznego i matematycznego rachunku, lecz podług miłosierdzia: ratująca i przebaczająca, a nie wydzielająca odpowiednio do zasług. Bóg nie wypłaci nam premii i wysługi lat.
    "Jaką pracę moglibyśmy wykonać, aby zagwarantować sobie wieczne szczęście?" – pyta autor artykułu. "Szkopuł w tym, że żadną. Na tym polega właśnie Dobra Nowina, że jako chrześcijanie już otrzymaliśmy niebo w zalążku, bez najmniejszego starania z naszej strony. A to niebo przychodzi do nas szczególnie w Chrzcie św. i Eucharystii. Musimy więc pozbyć się złudzenia, iż zachowując przykazania, zapracowujemy sobie na niebo". Przeciwnie, to, że staramy się naśladować Chrystusa jest skutkiem wcześniejszego przyjęcia nieba, czyli samego Boga w naszym życiu. Żadnych szczególnych przywilejów za chrześcijańskie przodownictwo i wykonanie zadań "ponad" normę w niebie nie będzie. Bo miłości (Boskiej i ludzkiej) nie można żądać, a tym bardziej kupić. Można ją jedynie przyjąć.
    Budując wokół siebie mur z wykonania religijnych obowiązków i potrzeb, z niezbędności ofiarowania i przyjęcia postanowień, można zamknąć się na podstawową ewangeliczną prawdę: najpierw należy przyjąć dobroć Boga, a dopiero potem można samemu dawać. †

"Narodzenie Najświętszej Maryi Panny", 08.09.2011
    8 września Kościół katolicki obchodzi święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Nie wiemy dokładnie, kiedy narodziła się Maryja, a data tego święta wynika z tradycji kultu maryjnego.
    Świętowane tego wydarzenia niesie głęboką treść teologiczną. Narodzenie Maryi było bezpośrednią zapowiedzią przyjścia Zbawiciela. Ojcowie Kościoła mówili, że Maryja poprzedza przyjście Mesjasza tak, jak nastanie jutrzenki zapowiada pełny blask dnia.
    W kanonie Pisma Świętego nie znajdujemy jednak opisu narodzenia i dzieciństwa Maryi, choć temat ten podejmują liczne apokryfy, m. in. "Protoewangelia Jakuba". Trudno jednak na podstawie tych pism odtworzyć prawdziwe wydarzenia z życia Matki Bożej.
    Tradycja mówi o tym, że jej rodzicami byli św. Anna i św. Joachim, którzy doczekali się córki dopiero w podeszłym wieku. Należy pamiętać, że Kościół wyznaje wiarę w niepokalane (ale nie dziewicze, jak w przypadku Jezusa Chrystusa) poczęcie Maryi, która została w ten sposób zachowana od skażenia grzechem pierworodnym.
    Historia święta sięga czasu poświęcenia jerozolimskiego kościoła św. Anny, wzniesionego w V w. na domniemanym miejscu urodzenia Maryi. Z Jerozolimy, gdzie otacza się czcią figurkę Maryi jako małego dzieciątka, święto przeniesiono w VI w. do Konstantynopola, a następnie na Zachód. †

"Nie zabijaj (siebie)!" Ks. Tomasz Jaklewicz, 33/2011
    Autor artykułu opisuje złożoność motywów i przyczyn prowadzących do czynów samobójczych. Zazwyczaj jest kilka przyczyn samobójstwa. Kościół uwzględnia dzisiaj psychologiczną i socjologiczną wiedzę na temat samobójstw. Dlatego uznaje, że są okoliczności zmniejszające lub znoszące winę. Katechizm Kościoła Katolickiego stwierdza: "Ciężkie zaburzenia psychiczne, strach lub poważna obawa przed próbą, cierpieniem lub torturami mogą zmniejszyć odpowiedzialność samobójcy" (2282). Autor przytacza wypowiedzi ks. Antoniego Bartoszka, teologa moralisty, który zwraca uwagę, że "pogrzeb samobójcy jest modlitwą wstawienniczą, wypraszającą miłosierdzie Boże dla tego człowieka, który, po ludzku mówiąc, odszedł niepojednany z Panem Bogiem. Msza św. na takim pogrzebie jest przebłaganiem za grzechy tego, który odszedł". "Błagamy o miłosierdzie właśnie dlatego, że mamy świadomość grzechu. Im więcej jest w samobójstwie premedytacji i zaplanowania, tym więcej potrzeba modlitwy o miłosierdzie. (…) Im więcej w samobójstwie jest desperacji, przerażenia, strachu, tym odpowiedzialność za ten czyn jest mniejsza. Jednak co do konkretnych przypadków, człowiek nie ma prawa bawić się w sędziego". Według danych WHO, każdego dnia popełnia samobójstwo ok. 1300 osób. †

“На голас паклікання”, Ірына Багдановіч, 6/2011
    У размове з выкладчыкам Вышэйшай духоўнай семінарыі г. Гродна айцом прафесарам Андрэем Шчупалам CSsR І. Багдановіч запытала аб першым візіце айца ў Беларусь. Гэта адбылося 13 кастрычніка 1988 г. па запрашэнні кс. пробашча Тадэвуша Кандрусевіча, затым а. Андрэй па запрашэнні ўжо кс. біскупа Тадэвуша Кандрусевіча правёў некалькі місій у Беларусі, а пасля і зусім застаўся ў краіне. Айцец Андрэй праводзіў першыя рэкалекцыі для навучэнцаў семінарыі ў Гродне, а ў хуткім часе стаў іх спаведнікам. У 2001 г. ён быў прызначаны духоўным айцом клерыкаў і заставаўся на гэтай пасадзе 6 гадоў. Айцец Андрэй адзначае, што тым, хто кліча, з’яўляецца сам Хрыстос. Адных Ён кліча да шлюбу, другіх – да святарства. Абодва пакліканні патрэбныя і дапаўняюць адно другое. Чалавек толькі адказвае на пакліканне Хрыста. На любоў Бога, скіраваную да маладога чалавека, адказам павінна быць таксама вялікая і адважная любоў. †

«Noc pełna nadziei» 2011/22
    W Austrii stała się już tradycją organizacja "Długiej nocy w cerkwi" – nocy, kiedy drzwi świątyń są otwarte dla wszystkich chętnych. 27 maja w "Długą noc w cerkwi" ponad 300.000 osób w całej Austrii przyszło do świątyń. To ekumeniczne przedsięwzięcie w tym roku rozeszło się poza granice Austrii. Tak, w Pradze w piątek wieczorem do cerkwi przyszło około 75.000 osób. Ten nowy sposób przeżywania i poznawania Cerkwi można rozpatrywać jako znak nowego, niewymuszonego zwrócenia się do niej. Pocieszające jest także to, że w tym przedsięwzięciu aktywnie uczestniczyła młodzież, na przykład, w cerkwi Jezusa Króla w Urfahrze (Górna Austria). †

Groźny świat magii
Ks. Albert Warso, 5/2011
    Wielu z nas magię kojarzy z bajką. Zapomina się o tym, że magia - to narzędzie szatana. Bez wątpienia jego działem jest uczynienie magii atrakcyjną i posiadającą wielkie możliwości. Bez względu na przykładowy podział na białą i czarną magia zawsze stanowi zwrot do szatana. Niekiedy motywem wchodzenia w świat magii jest lęk człowieka – boi się on przyszłości lub samotności. Na drodze wiary Pan Bóg oczekuje współpracy ze strony człowieka. Nagrodą zaś czyni wieczność, a nie jakieś doraźne sukcesy w życiu ziemskim. Magia jest pułapką i aby z niej się wyrwać, czasem może być potrzebna pomoc egzorcysty. †

"Płodność małżeństwa", zanotowała Irena Bogdanowicz, 3/2011
    Ginekolog Obwodowego Szpitala Porodowego w Mińsku Antonina Szmak pracuje w położnictwie i ginekologii od 1965 roku. Ona uważa, że póki całe społeczeństwo nie powróci do zachowywania szóstego przykazania, póki niewinność nie stanie się główną zasadą zachowywania się dziewczyny, dotychczas nie będzie możliwe powtórzenie się w ciele szczodrości i obfitości Stwórcy. Tylko zdrowi rodzice mogą zapewnić zdrowe potomstwo. W ciągu sześciu lat studiów na uczelni medycznej Antonina Szmak badała tylko jeden wypadek kiły III-rzędowej, a w 2010 r. w jednym z oddziałów szpitala porodowego, w którym ona pracuje, spośród 1413 położnic kiłę stwierdzono u 27 kobiet, 5 były zakażone wirusem HIV. Jakie dziecko może urodzić taka kobieta? A przecież każda matka chce urodzić zdrowe dziecko. Ale skąd je wziąć, jeżeli 12-letnia dziewczyna już nie jest dziewczyną, jeśli młoda kobieta ma już za sobą aborcje, papierosy, alkohol i wielu partnerów seksualnych? Człowiek sam powinien dbać o cnotliwość, żeby zobaczyć płodność swojego małżeństwa. †

"Biskup Józef Wert odwiedził z wizytą duszpasterską Talmenkę" s. Julia Grigoruk, 7 marca 2011 r.
    W dniach 5 – 7 marca biskup Józef Wert odwiedził parafię św. Piotra w miasteczku Talmenka (Ałtajski kraj) oraz parafie we wsiach Kuroczkino i Zajcewo, gdzie odprawił Mszę Świętą, spotkał się z wiernymi, udzielił Komunii Świętej chorym. W niedzielę przewodniczył Mszy Świętej w Talmence, po której wszyscy parafianie spotkali się przy wspólnej herbacie. W oczekiwaniu na jubileusz 20-lecia odrodzenia struktur Kościoła Katolickiego w Rosji biskup Józef w swoich homiliach nawoływał wiernych, aby z całego serca dziękowali Bogu za ogromny dar wolności religijnej i aktywnie uczestniczyli w życiu Kościoła. Katolicy świeccy są powołani do tego, by być "apostołami w świecie", pomagając niepraktykującym katolikom lub należącym do tradycji katolickiej niewierzącym znaleźć swoją drogę do Kościoła. †