Słowo dla Życia

Benedykt XVI

    Іść za Jezusem to wziąć Jego krzyż, aby Mu towarzyszyć w drodze, drodze niewygodnej, która nie jest drogą władzy czy chwały doczesnej, lecz która musi prowadzić do wyrzeczenia się samego siebie, do tracenia swego życia dla Chrystusa i Ewangelii, aby je ocalić. Otrzymaliśmy bowiem zapewnienie, że ta droga prowadzi do zmartwychwstania, do prawdziwego i ostatecznego życia z Bogiem. Decyzja o towarzyszeniu Jezusowi Chrystusowi, który stał się sługą wszystkich wymaga coraz większej zażyłości z Nim, uważnego wsłuchiwania się w Jego słowo, aby czerpać z niego inspirację dla swoich działań. Ogłaszając Rok Wiary, który rozpocznie się 11 października, chciałem, aby każdy wierzący mógł na nowo podjąć drogę nawrócenia serca.
   

    16.09.2012, fragment homilii Benedykta XVI w Bejrucie †

Benedykt XVI

    Trzeba się starać słuchać siebie nawzajem, unikając przesadnego podkreślania własnej roli i zabiegając raczej o jak najlepszy wynik całości. Kiedy wyrażam te refleksje, myśl kieruje się ku wielkiej symfonii pokoju między narodami, która nigdy nie jest całkowicie spełniona.
   

    Według polskiej sekcji Radio Vaticano, 12.07.2012 †

Benedykt XVI

    Modlimy się do Boga o wiele różnych uzdrowień: z problemów, w konkretnych potrzebach – i słusznie, ale to, o co powinniśmy usilnie się modlić, to mocna wiara, aby Pan odnowił nasze życie, oraz wielkie zaufanie w Jego miłość i Jego Opatrzność, która nas nie opuszcza. Jezus, który jest wrażliwy na cierpienie ludzkie, skłania nas do myślenia również o tych wszystkich, którzy pomagają chorym nieść ich krzyż, zwłaszcza o lekarzach, pracownikach służby zdrowia i tych, którzy zapewniają opiekę religijną w domach opieki. Są oni „zasobami miłości”, którzy przynoszą spokój i nadzieję cierpiącym. W encyklice „Deus caritas est” zaznaczyłem, że w tej cennej posłudze potrzebna jest przede wszystkim kompetencja zawodowa – jest to pierwsza podstawowa konieczność – ale ona sama nie wystarczy. Chodzi bowiem o istoty ludzkie, potrzebujące człowieczeństwa i serdecznej opieki.
   
    Fragment rozważania “Regina Caeli”, 01.07.2012, według wiara.pl †

Benedykt XVI

    Bóg stworzył istotę ludzką jako mężczyznę i kobietę, równych w godności, ale także z właściwymi sobie i dopełniającymi się cechami, aby dwoje było darem jedno dla drugiego, aby wzajemnie się doceniali i tworzyli wspólnotę życia i miłości. Miłość jest tym, co czyni osobę ludzką autentycznym obrazem Boga. Rodzina, praca, święto: trzy dary Boże, trzy wymiary naszej egzystencji, które powinny znaleźć zgodną równowagę. Zharmonizowanie czasu pracy, wymogów rodziny, życia zawodowego i macierzyństwa, pracy i święta jest ważne dla budowania społeczeństwa o ludzkim obliczu.
   
    Fragment homilii, Mediolan 03.06.2012, według wiara.pl †

Benedyct XVI

    Wniebowstąpienie mówi nam, że w Chrystusie nasze człowieczeństwo zostaje wyniesione do wysokości Boga; w ten sposób za każdym razem, gdy się modlimy, ziemia łączy się z Niebem. I tak jak kadzidło, spalając się, unosi w górę dym o miłym zapachu, tak samo, gdy zanosimy do Pana swoją gorącą i ufną modlitwę w Chrystusie, przenika ona niebiosa i dociera przed Tron Boga, On ją przyjmuje i wysłuchuje jej. W słynnym dziele św. Jana od Krzyża „Droga na Górę Karmel” czytamy, że aby „zobaczyć spełnione pragnienia naszego serca, najlepiej jest zwrócić siły swej modlitwy do tego celu, który Bogu jest najmilszy”.
   
    Fragment rozważania podczas modlitwy Regina Caeli, 20.05.2012 †

Benedykt XVI

    Drodzy przyjaciele, w okresie wielkanocnym Kościół zwykle udziela dzieciom Pierwszej Komunii św. Zachęcam zatem duszpasterzy, rodziców i katechetów, aby dobrze przygotowali to święto wiary, z wielką żarliwością, ale także z prostotą. "(...) Dzień ten słusznie pozostaje na zawsze w pamięci jako pierwszy moment, w którym (...) rozpoznało się wagę osobistego spotkania z Jezusem" (posynodalna adhortacja apostolska "Sacramentum caritatis", 19). Niech Matka Boża pomaga nam w uważnym słuchaniu Słowa Pana i w godnym uczestniczeniu w Ofierze Eucharystycznej, aby stawać się świadkami nowej ludzkości.
   
    Podczas modlitwy "Regina Coeli" 22.04.2012, według ekai.pl †

Benedykt XVI

    Nastąpienie Zmartwychwstania samo przez siebie nie było opisane przez ewangelistów: pozostaje tajemnicze, lecz nie mniej realne, ukryte, takie, które sięga ponad możliwości naszego pojmowania: jak światło, na tyle oślepiające, że nie da się go zobaczyć oczami, ponieważ można oślepnąć. Opowiadania zaczynają się od opisu świtu w dniu po sobocie, kiedy kobiety przyszły do mogiły i zobaczyły, że jest otwarta i pusta. Św. Mateusz opowiada także o trzęsieniu ziemi i pałającym aniele, który odsunął duży kamień i usiadł na nim (por.: Mt 28,2).
   
    Podczas modlitwy "Regina Coeli" 09.04.2012, według białoruskiej sekcji Watykańskiego Radia †

Benedykt XVI

    W czasach Jezusa spodziewali się Mesjasza, który wyzwoli Izraela spod panowania rzymskiego. Ale Jezus zawiódł te oczekiwania, tak, że niektórzy uczniowie Go opuścili, a Judasz Iskariota nawet Go zdradził. W rzeczywistości nie można interpretować Jezusa jako człowieka posługującego się przemocą: przemoc jest sprzeczna z Królestwem Bożym, jest narzędziem Antychrysta. Przemoc nigdy nie służy ludzkości, ale ją odczłowiecza.
   
    Fragment rozważań podczas modlitwy Anioł Pański, 11.03.2012 †