Rozważania

Wszyscy znamy historię dziewczyny obranej przez Pana do urzeczywistnienia wielkiego zwycięstwa Sprawiedliwości i Życia. Mogła nie przyjąć propozycji, gdyż jak każdy człowiek stworzony przez Boga miała wolną wolę. Jednak jak się zachowuje Maryja? Pokornie się zgadza, choć jeszcze nie do końca uświadamia sobie, co tak naprawdę na Nią czeka. Dla niezamężnej kobiety noszenie pod sercem dziecka w każdym czasie nie jest w porządku, wywołuje osąd w społeczeństwie. Jednak odważna dziewczyna pozwoliła Bogu kierować swoim życiem, nie zważając na to, co mogli pomyśleć ludzie. Po prostu kochała – w czystości i cnocie, ufała Bogu zupełnie i bezwarunkowo. Od pierwszego spojrzenia na Cud w swoim ręku i do ostatniego na krzyżu została pokorną.
    Los Maryi nie wyróżniał się prostotą, był pełen wielkiego sensu. Matka Boża musiała sporo doświadczyć, dużo stracić. Jednak w swoim życiu nie pozostawiała miejsca na rozpacz, wszelkie trudności i troski zawsze ofiarowywała Panu. †

Moja kochana!

Już niedługo nadejdzie dzień, gdy po raz pierwszy przyjmiesz w Komunii św. Jezusa Chrystusa. Wiem, że czekasz na to. Uwierz, On również czeka...
    Chcę cię zapewnić, że ten dzień na zawsze zmieni twoje życie. Już nigdy nie pozostaniesz sama – duszę będzie grzała Boża obecność. Twoje zadanie natomiast polega na podtrzymywaniu tego ognia. Znajduj czas dla Pana Jezusa – On dla ciebie ma czas zawsze.
    W zabieganiu codzienności staraj się odszukać przynajmniej kilka chwil, by trwać sam na sam z Chrystusem. Rozmawiaj z Nim – swoimi słowami! Dziel się sukcesami, zmartwieniami, wątpliwościami, smutkami. Jezus powinien zostać ci najlepszym Przyjacielem. Z czasem zrozumiesz, że jest to Przyjaciel, który nigdy nie zdradzi – Przyjaciel na zawsze. Im mocniejsze relacje z Nim zbudujesz, tym pewniejszy fundament będziesz odczuwała przez całe życie.†

Po raz kolejny przeżywamy poranek wielkanocny, doświadczając prawdy o Zmartwychwstaniu naszego Pana Jezusa Chrystusa. Prawdy, która wypełnia radością serca chrześcijan. Jednak warto sobie uświadomić, że wymiar tej uroczystości jest o wiele większy i ważniejszy, gdyż istoty pustego grobu należy szukać nie tylko w kontekście życia wiernych, lecz także całej ludzkości oraz aktualnych wyzwań, które przed nią stoją.

Dzień zwycięstwa
    W świecie, w którym żyjemy, ciągle słyszymy o różnych niesprawiedliwościach i trudnościach, doznawanych przez ludzi w różnych krajach na różnych kontynentach. Wśród nas również dostrzegamy wielu borykających się z wszelkiego rodzaju kłopotami, które ich zniechęcają do podążania naprzód, pozbawiają nadziei, że może być inaczej – lepiej. Niektórzy nawet tracą chęć do życia, przestają wierzyć w sprawiedliwość i prawdę, w możliwość zwycięstwa dobra nad złem. †

Tegoroczny okres Wielkiego Postu, w którym każdy mógł stanąć w prawdzie, uznać swoje błędy i się poprawić, powoli zbliża się ku końcowi. Pokonany w tym czasie odcinek drogi pomaga zbliżyć się do najbardziej nieprzeniknionego Wydarzenia w historii ludzkości, tej Tajemnicy, która przewyższa wszelkie zrozumienie, a której poznanie własnymi siłami nie jest możliwe – Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Dlatego też bardzo ważne jest pod koniec wielkopostnego szlaku zatrzymać się mimo szybkiego rytmu codzienności, aby rozważać nad tym, jak minął ten błogosławiony czas nawrócenia, jakie przemiany wniósł w życie, czy wpłynął na głębię własnych relacji z Bogiem i bliźnim. †

Kto jest antychrystem?
    Antychryst to przeciwnik Chrystusa, który usiłuje zniszczyć Jego Królestwo. Posługuje się on przemocą, zmuszając uczniów Jezusa do odstępstwa, lub techniką zwodzenia, odwodząc ich od wiary. Na przeciągu wieków tym mianem określano pojedyncze osoby, a także zbiorowość osób, manipulowane przez diabla i atakujące Kościół Chrystusa.
    Wielu próbuje odgadnąć liczbę 666, by poznać imię ostatecznego antychrysta, który ma zapanować nad całym światem. Jednak pozostanie ono tajemnicą aż do chwili objęcia przez antychrysta władzy nad wszystkim i rozpoczęcia okrutnego prześladowania chrześcijan. Ma się on pojawić bezpośrednio przed powtórnym przyjściem Chrystusa. „Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec” (Mk 13, 32). Paruzja natomiast nie nadejdzie, „dopóki nie przyjdzie najpierw odstępstwo i nie objawi się człowiek grzechu, syn zatracenia, który się sprzeciwia i wynosi ponad wszystko, co nazywa się Bogiem lub tym, co odbiera cześć, tak, że zasiądzie w świątyni Boga dowodząc, że sam jest Bogiem” (2 Tes 2, 3-4). †

Być może kojarzycie filmik z internetu o dziadku, który został na Święta sam.
    Pragnął, by przyjechali do niego dzieci i wnuki, ale oni nigdy nie mieli czasu. Dostawał od nich kartki, zdjęcia, telefony, ale wciąż był samotny. Wtedy postanowił wysłać do nich wiadomość o swojej śmierci, gdyż na pogrzeb na pewno przybędą. I miał rację. Cała rodzina – smutna i zapłakana – przyjechała… i ogromnie się ucieszyła, gdy się okazało, że dziadek żyje i święta spędzą razem. Dopiero w obliczu śmierci zrozumieli, jak dużo tracą. †