Słowo Pasterskie

Wyrażając zaniepokojenie rozpowszechnieniem i reklamowaniem w naszym kraju metody sztucznego zapłodnienia in vitro, Biskupi Katoliccy Białorusi wystosowali Komunikat do Wiernych Białorusi, w którym przypominają, że każde życie pochodzi od Boga i jedynie On jest Jego Panem. Tylko On jako Stwórca decyduje o powstaniu i końcu życia ludzkiego. Niestety, pod płaszczem rzekomej pomocy małżeństwom mającym problemy z poczęciem potomstwa proponuje się ostatnio tzw. metodę in vitro, która polega na zapłodnieniu poza organizmem kobiety i dokonuje się w sposób laboratoryjny. Biskupi przypominają, że in vitro w rzeczywistości jest ukrytą formą aborcji i selekcją dzieci: powołuje się do życia kilka zarodków, z których wybiera się niektóre, a reszta jest eliminowana, czyli zabijana. Tak więc rodzice, którzy decydują się na ten procedur, decydują się faktycznie na zabicie dzieci, które nie przejdą selekcji. Wobec tego, Prawo Boże mówi stanowczo NIE zapłodnieniu in vitro. Każdy, kto w jakikolwiek sposób angażuje się w ten proceder, popełnia grzech ciężki. †

Droga Młodzieży naszej diecezji!
   Z całego serca zapraszam Was na tegoroczne Diecezjalne Dni Młodych, które odbędą się w dniach 7 – 9 maja w Szczuczynie.
    Hasłem tegorocznych Dni Młodych dla całego Kościoła zostały ogłoszone słowa bogatego młodzieńca z Ewangelii według św. Marka: „Nauczycielu dobry, co mam uczynić, aby osiągnąć życie wieczne?” (Mk 10,17) Treść pytania postawionego Panu Jezusowi przez ewangelicznego młodzieńca niech towarzyszy Wam przez dni Diecezjalnego Święta Młodych w Szczuczynie. Pozwólcie Chrystusowi, aby Was poprowadził i był dla Was na życiowych drogach poszukiwania i wzrastania najlepszym Nauczycielem. Uwierzcie w to, że On potrafi i dzisiaj w Swoim Kościele dać odpowiedzi na Wasze trudne pytania. †

„Bronić życia i umacniać je, czcić je i kochać – oto zadanie, które Bóg powierza każdemu człowiekowi”

Sługa Boży Jan Paweł II, EV.

Czcigodni Bracia w Kapłaństwie, osoby konsekrowane, umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia! Znów Opatrzność Boża pozwala nam świętować Uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Kolejny raz w naszym życiu będziemy zaproszeni do przeżywania wraz z Maryją spotkania z Aniołem Gabrielem. Potrzeba więc, byśmy bez trwogi i z wielką odwagą zagościli w Nazarecie w domu młodej kobiety o imieniu Maryja, która odpowiadając na wezwanie Boże, podjęła trud macierzyństwa wobec każdego ludzkiego życia.
    „Bronić życia i umacniać je, czcić je i kochać” - to powołanie nie tylko każdych matki i ojca, ale i każdego człowieka na ziemi. Wielką czcią i miłością otaczamy własne matki, które dały nam życie, pielęgnowały je w naszym dzieciństwie, potem w młodości i do dziś darzą je wielkim szacunkiem. Tym szacunkiem ogarniamy także wszystkie matki na ziemi, które na wiadomość o poczęciu odpowiedziały jak Maryja, gotowe od początku pielęgnować poczęte w nich dziecko jako najpiękniejszy dar Boga, którym tylko On może obdarować.
    Wielką zaś trwogą ogarnia nas fakt, że nie każda kobieta, która mogłaby zostać matką, podziela zamysł Boży co do przekazywania życia ludzkiego. †

Umiłowani w Chrystusie Siostry i Bracia.
Każdego roku od siedmiu już lat obchodzimy Krajowy Dzień „Caritas”. Dzień ten zawsze jest obchodzony w trzecią niedzielę Wielkiego Postu. Wielki Post kieruje nasze myśli i spojrzenia w stronę wydarzeń Wielkiego Tygodnia, a więc Męki i Śmierci Pana Jezusa, każe nam również myśleć o marności i przemijaniu tego świata i wszystkiego, co jest w nim materialne.
    [...] Dzisiaj, również i na Białorusi, Kościół Katolicki nie zaprzestaje wyciągać pomocną dłoń do tych najbardziej potrzebujących, organizując wielorakie akcje i powołując do życia mające temu służyć organizacje.
    Jedną z takich organizacji w ramach Kościoła na Białorusi jest „Caritas”, który od wielu już lat organizuje pomoc najbardziej potrzebującym w naszym kraju i nie tylko. Ostatnie tragiczne wydarzenia na Haiti skłoniły Kościół do zbiórek na rzecz poszkodowanych w trzęsieniu ziemi. Dziś wszystkim Wam wyrażamy ogromną wdzięczność za ogromne zaangażowanie w tę formę pomocy. †

Jaka jest zatem sprawiedliwość Chrystusa? Jest to przede wszystkim sprawiedliwość pochodząca od łaski, według której to nie człowiek naprawia, uzdrawia samego siebie i innych. Fakt, że «przebłaganie» dokonuje się «mocą krwi» Jezusa, oznacza, że to nie ofiary składane przez człowieka uwalniają go od ciężaru win, ale gest miłości Boga, który otwiera się aż do końca, tak dalece, że bierze na siebie «przekleństwo», należne człowiekowi, aby w zamian obdarzyć go «błogosławieństwem», które należy się Bogu (por. Ga 3, 13-14). Natychmiast rodzi to jednak obiekcję: co to za sprawiedliwość, gdy sprawiedliwy umiera za winnego, a winowajca otrzymuje w zamian błogosławieństwo, które należy się sprawiedliwemu? Czyż nie jest zatem tak, że każdy otrzymuje przeciwieństwo tego, co «mu się należy»? W rzeczywistości to pokazuje Bożą sprawiedliwość, głęboko różniącą się od sprawiedliwości ludzkiej. Bóg w swoim Synu zapłacił cenę naszego wykupu, cenę naprawdę ogromną. W obliczu sprawiedliwości krzyża człowiek może się buntować, gdyż uwidacznia ona jasno, że człowiek nie jest istotą samowystarczalną, ale potrzebuje Drugiego, aby być w pełni sobą. †

Nie ma na świecie misji piękniejszej i godniejszej, niż posługiwanie w Bożym imieniu, niż głoszenie słowa Bożego i sakramentalne sprowadzanie Boga na ziemię, niż oczyszczanie i uwalnianie z grzechów ludzkich serc, jednanie ludzi z Bogiem, przywracanie im wolności godności dzieci Bożych.
    Niech Rok Kapłaństwa w naszej Diecezji Grodzieńskiej będzie rokiem skłaniającym do większej wspólnoty i jedności z kapłanami, do refleksji nad swoją postawą wobec nich i do modlitwy za nich.

Drodzy Bracia Kapłani, Umiłowani Diecezjanie!
   Okres Wielkiego Postu jest naszym przygotowaniem na dzień Zmartwychwstania Pańskiego. W tym czasie powinniśmy ożywić wiarę w Jezusa Chrystusa, a także okazać Mu wdzięczność za dokonane na Krzyżu dzieło odkupienia. W ten sposób pragniemy podziękować Jezusowi za to, że nas do końca umiłował i pozostał z nami. Szczególnie w tym roku dziękujemy za to, że w Wielki Czwartek ustanowił sakrament kapłaństwa i nieustannie przez posługę kapłanów uobecnia się na ołtarzu w czasie każdej Eucharystii. W tym dziękczynieniu łączymy się z Ojcem Świętym Benedyktem XVI, który w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, 19 czerwca 2009r., zainaugurował w Kościele powszechnym Rok Kapłaństwa. Okazją ku temu stała się przypadająca 150. rocznica śmierci św. Jana Marii Vianneya, proboszcza z Ars. Dlatego w tym liście pasterskim pragnę razem z Wami, Kochani Diecezjanie, przyjrzeć się powołaniu kapłańskiemu. †