Słowo Pasterskie

„Człowiekiem jest również nienarodzone dziecko; co więcej, Chrystus w sposób uprzywilejowany utożsamia się z najmniejszymi” (Jan Paweł II, 26.01.1986).

Czcigodni Bracia w Kapłaństwie, Osoby konsekrowane, umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
    Umiłowany uczeń Pana Jezusa tak pisze: „Kiedym Go ujrzał, upadłem jak martwy do Jego stóp, a On położył na mnie prawą rękę, mówiąc: Przestań się lękać. Jam jest Pierwszy i Ostatni, i żyjący. Byłem umarły a oto jestem żyjący na wieki wieków, i mam klucze śmierci i otchłani” (Ap 1 17-19). W ten sposób apostoł opisuje swoje spotkanie ze Zmartwychwstałym Chrystusem. Jako ten, który stał pod krzyżem Zbawcy, ten, który nie opuścił Go nawet na chwilę doznaje wielkiej radości spotkania swego Pana żywym. Jednak radość ta przeplata się z zadaniem, misją, jaką pozostawia Zbawca umiłowanemu uczniowi: „Napisz więc to co widziałeś…” (Ap 17-19). Ma teraz opowiedzieć wszystkim, że Chrystus jest żywy, mało tego, jest Pierwszym i Ostatnim, Początkiem i Końcem wszystkiego. Będzie trudno przekonać wszystkich do tej prawdy. Przecież, żołnierze rozpowiedzieli, że Jezusa wykradli apostołowie z mogiły. Plotka ta rozeszła się po całej krainie. A oto Zmartwychwstały każe mu obalić te plotki i przekonać naród do prawdy. Ciężko będzie mu przekonać społeczeństwo, że plotka nie jest prawdą, tak jak ciężko było uwierzyć Tomaszowi, że Chrystus rzeczywiście zmartwychwstał. Niemniej jednak zadanie to podejmują wszyscy Apostołowie, zwłaszcza zaś po zesłaniu Ducha św. Umocnieni Jego darami wychodzą, by świadczyć o Chrystusie, który został zabity za nasze grzechy, ale po trzech dniach zmartwychwstał i żyje. †

   
   KS. ABP TADEUSZ KONDRUSIEWICZ
    W kościelnej łodzi pojawił się mądry i doświadczony kapitan, drużyna ma odpowiednią kartę nawigacyjną – naukę Kościoła i niezawodną latarnię – ewangelijne przykazania i chrześcijańskie wartości. Katolicy Białorusi swoją modlitwą będą zawsze wspierać Waszą Świątobliwość, prosząc Boga o siłę duchową i fizyczną do owocnego wykonywania powierzonej Waszej Świątobliwości bardzo odpowiedzialnej misji. Modlimy się z nadzieją o pasterską wizytę Waszej Świątobliwości na Białoruś, która umocni nas w wierze.
   †

(fragmenty)

[...] W naszym kraju obok przeróżnych organizacji rządowych, których zadaniem jest pomoc najbardziej potrzebującym, istnieje również kościelna Caritas. Czym jest organizacja Caritas? Caritas to katolicka organizacja charytatywna działająca zarówno na Białorusi, jak i na całym świecie. I choć jest to organizacja charytatywna, to pierwszym jej zadaniem jest niesienie Chrystusa tam, gdzie jeszcze Go nie znają. Bo pierwszym Lekarzem samotności, choroby jest Chrystus i Jego Ewangelia. Ale przecież „wiara bez uczynków jest martwa”, pisze św. Jakub. Dlatego też organizacja podejmuje zadania związane z niesieniem pomocy najbardziej potrzebującym, czyli chorym, starszym, bezdomnym, dzieciom z rodzin ubogich. Na Białorusi istnieje Caritas Krajowa, która koordynuje pracę Caritas w poszczególnych czterech diecezjach Kościoła katolickiego na terenie naszego kraju. W każdej z diecezji istnieje odrębna jednostka Caritas, która podejmuje zadania wynikające ze statusów organizacji. Są także Caritas parafialne, czyli ten najniższy szczebel struktury. Parafialne Caritas mają najwięcej możliwości dotarcia do tych, którzy potrzebują pomocy. †

LIST PASTERSKI KS. BISKUPA ALEKSANDRA KASZKIEWICZA NA WIELKI POST 2013 R.

Drodzy Bracia i Siostry!  Uczmy się bardziej przebywać przed Bogiem, który objawia się w Jezusie Chrystusie. Modlitwa pozostaje zawsze pierwszym i podstawowym warunkiem zbliżenia się do Boga. Stąd zachęcam Was, aby w tym świętym czasie poświęcić więcej czasu na modlitwę. Gdyż ona sprawi, że wydobędziemy się z obojętności życia i staniemy się wrażliwymi na sprawy Boga i naszej duszy. Dobra modlitwa też jest pomocą w odsłanianiu przed Bogiem swoich zakamarków serca. Dlatego Kościół w tym okresie szczególnie przypomina o nieodzownej konieczności dobrze przygotowanej spowiedzi sakramentalnej, abyśmy mogli przeżywać Zmartwychwstanie Chrystusa nie tylko w liturgii, lecz przede wszystkim w naszej własnej duszy.

Więcej: LIST PASTERSKI NA WIELKI POST 2013 R

Fragment orędzia Ojca Świętego na Wielki Post

Wiara to poznanie prawdy i przylgnięcie do niej (por. 1 Tm 2, 4); miłość to „poruszanie się” w prawdzie (por. Ef 4, 15). Przez wiarę nawiązuje się przyjaźń z Panem; przez miłość żyje się tą przyjaźnią i ją pielęgnuje (por. J 15, 14 n). Wiara skłania nas do przyjęcia przykazania Pana i Nauczyciela; miłość daje nam błogosławieństwo wprowadzania go w czyn (por. J 13, 13-17). W wierze zostajemy zrodzeni jako dzieci Boże (por. J 1, 12 n.); miłość sprawia, że w konkretny sposób trwamy w tym synostwie Bożym, przynosząc owoc Ducha Świętego (por. Ga 5, 22). Wiara pozwala nam rozpoznać dary, które dobry i wielkoduszny Bóg nam powierza; miłość sprawia, że owocują (por. Mt 25, 14-30). †

«Stawszy się rodzicami, małżonkowie otrzymują od Boga dar nowej odpowiedzialności. Ich miłość rodzicielska ma się stać dla dzieci widzialnym znakiem tej samej miłości Boga, "od której bierze nazwę wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi"». («Familiaris consortio» 15)

Тrwając w radości świąt Bożego Narodzenia raz jeszcze łączymy się z Wami, zapewniając o naszej ojcowskiej miłości do Was. Przyjście na świat Jezusa Chrystusa w ludzkiej postaci jest radosnym wydarzeniem, dającym początek nowej historii ludzkości. Narodzeniu Jezusa towarzyszy wiele okoliczności, noszących znamię niebezpiecznych. Kiedy popatrzymy na warunki, w jakich Maryi przychodzi narodzić Zbawcę świata, należałoby określić je, jako skrajnie ubogie i niebezpieczne dla zdrowia noworodka. Potem widzimy Świętą Rodzinę uciekającą do Egiptu, ochraniając w ten sposób życie Jezusa. Dziś w Ewangelii czytamy o wydarzeniu, które dla Maryi i Józefa - Rodziców Jezusa - było przeżyciem, z którym spotyka się wielu rodziców tracących swoje dzieci. Widzimy zatem, Siostry i Bracia, jak bardzo poważnie podchodzą do odpowiedzialności za nowe życie Maryja i Józef. Wiedzą oni, że są widzialnym znakiem miłości Boga do człowieka. †