Пастырскае Слова

Найдастойнейшыя браты, ізноў дзякуючы Вам, я заклікаю Божую Маці, якую так любяць на вашай зямлі, каб Яна падтрымлівала, накіроўвала, абараняла Вас. З такімі пажаданнямі і з асабліваю любоўю ўдзяляю вам, святарам, манахам і сёстрам, а таксама ўсім вернікам спецыяльнае апостальскае благаслаўленне і запэўніваю ў маёй малітве за ўвесь беларускі народ.

Дастойны ксёндз кардынал, шаноўныя браты!

Я вельмі рады вітаць кожнага з вас у доме Наступніка апостала Пятра, якому Хрыстус даручыў заданне пасвіць свой статак (пар. Ян 21, 15–19), умацоўваць братоў у веры (пар. Лк 22, 32), зберагаць і развіваць касцёльнае адзінства (пар. Lumen gentium 22). Дзякую біскупу Аляксандру Кашкевічу за прамову, у якой ён распавёў пра шлях Касцёла ў Беларусі, выявіўшы таксама выклікі, што яго чакаюць наперадзе.†

Дыяканская паслуга – гэта служба людзям, якую вы будзеце ажыццяўляць як дыяканы, а пазней – як святары. Будзьце ж верныя брэвіярнай малітве.
    Няхай Вастрабрамская Божая Маці вучыць усіх Вас той важнай праўдзе, што без адарацыі Езуса Хрыста ваша паслуга будзе пустой, не прынясе людзям, да якіх Вы будзеце пасланы, столькі ласкаў, колькі павінна прыносіць. Калі Вы хочаце плённа працаваць дзеля духоўнага дабра Божага люду, калі Вы хочаце цешыцца добрымі і сапраўднымі плёнамі вашай паслугі, то памятайце заўжды пра асабістую малітву. Памятайце пра адарацыю Езуса Хрыста, прысутнага ў Найсвяцейшым Сакрамэнце – гэта будзе вялікая і бесперапынная крыніца Божых ласкаў, Божай Міласэрнасці для Вас і для людзей, якія давераны Вашай апецы.†

    Дарагія чытачы газеты “Слова Жыцця”!

    9 снежня б.г. я адпраўляюся з візітам Аd Limina Apostolorum у Рым на сустрэчу з Папам Бэнэдыктам XVI. Гэта будзе ўжо мой трэці візіт у Рым, але першы – да Папы Бэнэдыкта XVI. Напэўна, я раскажу Святому Айцу пра нашыя супольныя дасягненні ў дыяцэзіі і пра праблемы, цяжкасці сённяшняга дня. Падчас візіту я наведаю таксама ўсе 4 базылікі Рыма, дзе буду маліцца за давераны мне Касцёл Гродзеншчыны.
    Спачатку я буду дзякаваць Богу за ўсе ласкі, якія наша дыяцэзія атрымала за гэтыя апошнія гады. Асаблівым чынам я ахаплю сваёй малітвай святароў і сёстраў з розных ордэнаў, буду маліцца аб святасці жыцця для іх, за нашыя сем’і, каб яны былі моцныя Богам; за моладзь, каб па-сапраўднаму яна была зацікаўлена справамі рэлігіі і веры; за дзяцей, каб яны давяралі Богу; за хворых, самотных і бедных. Кожнага з Вас, дарагія браты і сёстры, я забіраю ў сваё сэрца ў Вечны горад.
    Падчас сустрэчы са Святым Айцом мы, біскупы, запросім Папу ў Беларусь, каб ён прыбыў да нас і з намі супольна маліўся. Я скажу Святому Айцу, што мы молімся за яго і аддаём яго пад апеку Маці Міласэрнасці. Цалуючы пярсцёнак наступніка Пятра, я буду прасіць Святога Айца аб благаславенні для Гродзенскай дыяцэзіі.
    Я прашу кожнага з Вас памаліцца за мяне і ўсіх біскупаў Беларусі.

    На Віленшчыне ў кожным доме ёсць Яе абраз. З вялікім даверам людзі моляцца да нашай Маці Міласэрнасці.
    У дзяцінстве ў парафіяльным касцёле ў Эйшышках у мяне менавіта перад алтаром Вастрабрамскай Божай Маці было любімае месца. Заўжды я хацеў быць бліжэй да Сваёй Маці. Я быў не раз у Вострай Браме. Асабліва мяне прыцягвалі набажэнствы “Апекі”. Прыязджаючы ў Вільню, я спяшаўся адразу ж ад аўтобуснага прыпынку ў Вастрабрамскую капліцу да сваёй найлепшай Маці Міласэрнасці, да Суцяшальніцы Засмучаных.
    Будучы святаром, я абвяшчаў Божае слова падчас Навэнны да Маці Міласэрнасці. А калі Божы слуга Ян Павел II стварыў Гродзенскую дыяцэзію, а мяне назначыў яе біскупам, то я выбраў Божую Маці Міласэрнасці ў якасці Заступніцы Гродзенскага Касцёла.
    З вялікай любоўю, з поўным даверам кожны з нас звяртаецца да Адзінай і Найлепшай Маці, якую мы ўшаноўваем у незлічоных абразах. Але для мяне самы найбліжэйшы і наймілейшы з іх – абраз Вастрабрамскай Божай Маці.

7 ліпеня б.г. у Ватыкане была афіцыйна абвешчана трэцяя энцыкліка Бэнэдыкта XVI, якая носіць назву: “Caritas in veritate” (“Сапраўдная хрысціянская любоў”). У ёй Папа запрашае так удасканаліць свет, у якім ніколі з поля зроку не зніклі б два яго цэнтральныя пункты: Бог і чалавек. Энцыкліка, якая выйшла ў свет падчас крызісу, прыстасоўвае грамадскую навуку Касцёла да выклікаў сучаснага свету, адначасова трактуючы цэласнае развіццё чалавека як вышэйшую вартасць усякага прагрэса.

    Галоўнымі словамі навучання Бэнэдыкта XVI, як і самай навейшай яго энцыклікі з’ўляюцца словы: любоў і праўда. Свой роздум над грамадствам Папа пачынае ад напаміну пра тое, што сапраўдная хрысціянская любоў з’яўляецца “асноўнай рухаючай сілай праўдзівага развіцця кожнага чалавека і ўсяго чалавецтва”. У энцыкліцы ён падкрэслівае, што любоў павінна быць сапраўднай, адпавядаць Божаму Аб’яўленню. Ён растлумачвае, што “хрысціянства любові без праўды можна лёгка замяніць на мноства добрых пачуццяў, карысных у грамадскім жыцці, але менш важных”. †