З жыцця Касцёла

З 31 ліпеня да 3 жніўня 2009 г. адбылася чарговая восьмая пілігрымка з Гродна ў санктуарый да Засмучанага Езуса ў Рось. Па традыцыі галоўным яе арганізатарам была парафія імя Беззаганнага Зачацця НПМ з Гродна, з пасёлка Паўднёвы. Пілігрымка пачалася св. Імшой у пятніцу ў 8.00, якую ажыццявілі ксяндзы-новапрэзбітэры, якія атрымалі святарскія пасвячэнні пад канец мая 2009 г. для Гродзенскай дыяцэзіі.

На заканчэнне св. Імшы, што пачынала пілігрымку, была асвечана фігура Засмучанага Езуса, якая была ахвяравана майстэрняй па вырабу прадметаў касцёльнага мастацтва Барбарай Шэфер-Кабыльчык з Пекар Слёнскіх. Згаданую фігуру пілігрымы неслі ў санктуарый ўсю дарогу, каб такім спосабам паказаць усім прахожым, да Каго яны ідуць, Хто з’яўляецца мэтай гэтага паломніцтва, а таксама з думкай пра тое, каб культ Засмучанага Езуса распаўсюдзіўся на гэтых тэрыторыях. †

Бог сам выбірае месцы, дзе ўзбагачае чалавека сваёй прысутнасцю. Яны маюць асаблівае значэнне для вернікаў па рэлігійных прычынах. У многіх з іх ёсць праслаўленыя ласкамі абразы ці фігуры Хрыста, Найсвяцейшай Маці або каго-небудзь са святых, якія з’яўляюцца таксама творамі мастацтва. Несумненна, важную ролю адыгрываюць таксама святыні, дзе знаходзяцца рэліквіі. Часам гэта - цудоўныя базылікі з багатай архітэктурай, мастацкай ляпной аздобай, узяць хоць бы санктуарый у Будславе ці гродзенская катэдра, але іншы раз Бог выбірае звычайны і просты касцёлік, як напрыклад у Гудагаі, дзе на працягу многіх стагоддзяў вялікай пашанай вернікаў быў акружаны абраз Уладзімірскай Божай Маці, які з цягам часу атрымаў назву абраза Гудагайскай Божай Маці або Шкаплернай Божай Маці.
    Невялікі касцёлік, які размяшчаецца на гудагайскай горцы, не вельмі кідаецца ў вочы архітэктурным выкананнем, хоць менавіта сваёй прастатой ён можа зачараваць. На асаблівую ўвагу заслугоўвае яго размяшчэнне, бо горкаў, падобных да той, на якой узносіцца касцёл, ёсць шмат у ваколіцах Гудагая. Як вокам глянуць, відаць складкаватыя палі, асабліва прыгожыя вясной і летам, калі залацяцца і серабрацца палеткі збажыны, захапляюць зелянінай лугі, а ў даль запрашае шумлівы лес, дзе ўюцца сцяжынкі сярод парослых імхом дрэваў, камянёў і буйнай расліннасці. Вернікі, як і турысты, што прыязджаюць у Гудагай, могуць адпачыць ў цені Божай Маці ў Яе парку, дзе ёсць усё, што садзейнічае сканцэнтраванню і рэгенерацыі сілаў.†

16 – 19 ліпеня б.г. некалькі дзесяткаў хлопцаў з розных куточкаў нашай дыяцэзіі згадзіліся ўдзельнічаць у сёлетніх рэкалекцыях (якія датычаць прызвання) у Вышэйшай Духоўнай семінарыі ў Гродне. Апрача малітваў і ўдзелу ў св. Імшах праграма рэкалекцый прадбачыла дзве важныя для маладых асобаў канферэнцыі: “Прызванне да святасці” і “Пакліканне да святарства”. Сутнасць першай зводзілася да разважанняў над тым, як рэалізаваць заданне, якое Бог ставіць перад чалавекам, а менавіта, як распазнаць сваё жыццёвае прызванне. Закранутыя падчас другой канферэнцыі праблемы павінны былі схіліць маладых людзей да роздуму, як пераканацца ў сваім прызванні да святарства. Лепшаму згуртаванню ўдзельнікаў рэкалекцыі і іхняму сутыкненню з гісторыяй паўстання 1863 г. на нашых тэрыторыях служыў выезд у Багатыровічы. У арганізацыі рэкалекцый прынялі актыўны ўдзел рэктар ВДС кс. Юзаф Станеўскі, ксёндз-прэфект Міхал Ластоўкі, ксёндз-эканом Аляксандр Сасноўскі і новапрэзбітэры: кс. Андрэй Лішко і кс. Аляксандр Багдановіч. Духоўны айцец ВДС кс. Андрэй Радзевіч клапаціўся духоўным аспектам сустрэчы. †

    Каранацыя абраза Тракельскай Божай Маці

Каралева нашых сем’яў, маліся за нас!

    Дзень 5 ліпеня 2009 г. будзе запісаны незацёртымі літарамі ў гісторыі Тракеляў, дзе ў Марыйным санктуарыі адбылася каранацыя цудоўнага абраза Тракельскай Божай Маці. Гісторыя санктуарыя не памятае такой узнёслай і цудоўнай урачыстасці, на якую з розных бакоў Гродзеншчыны сыходзіліся дзесяткі тысяч прыхільнікаў Марыі са сваімі душпастырамі, а таксама госці з-за мяжы. Вернікі, беручы актыўны ўдзел у гэтых урачыстасцях, паддаліся ў гэты дзень магутнаму настрою веры, велічнай сіле ўзрушэння і засяроджання, якія надоўга застануцца ў іхніх сэрцах.

   Ужо здаўна стала добрай традыцыяй, што ў першую суботу ліпеня Тракелі становяцца сталіцай гродзенскага Касцёла. Гэтае невялічкая мясцовасць, што знаходзіцца ўдалечыні ад галоўных камунікацый, мела ў гэтым годзе выключнае значэнне для духаванства і вернікаў з-за ўрачыстай каранацыі цудоўнага абраза Тракельскай Божай Маці.
    Якім жа трапным аказаўся дэвіз сёлетняй пілігрымкі да Тракельскай Божай Маці: “Марыя – я ёсць, памятаю, заўжды пільны”. Гэтыя словы моцна і проста выражаюць сэнс: быць хрысціянінам на нашай зямлі на пачатку новага тысячагоддзя ў новую эпоху гісторыі Касцёла і народа.
    Быць хрысціянінам – гэта значыць быць пільным, як не спіць салдат на пасту ці маці – ля дзіцяці і сцерагчы вялікае дабро. Тым вялікім дабром з’яўляецца нашая вера, уся духоўная спадчына, якая ў ёй бярэ вытокі. Быць пільным – гэта значыць памятаць пра сябе і бліжніх, быць ля Марыі – нашай Апякункі з Тракеляў і паспрабаваць стаць яе памочнікамі, памятаць, што Марыйны заклік не перастаў быць нашай малітвай і жыццёвай праграмай.
    На вялікую сілу малітвы ля цудоўнага абраза Тракельскай Божай Маці разлічвалі пасля цяжкага паломніцтва вернікі, якія прыбылі на ўрачыстасць каранацыі цудоўнага абраза. Іх паломніцкі высілак стаў адлюстраваннем таго, што яны тужаць па Богу і няспынна Яго шукаюць. Час пілігрымкі садзейнічае глыбейшаму пазнанню сябе, сваіх слабасцяў і абмежаванняў, з’яўляецца добрай парой на паглыбленне міжчалавечых сувязяў цераз узаемадапамогу і жаданне зразумець патрэбы бліжняга. Падчас малітоўнага вандравання і начнога чування, а напярэдадні каранацыі надала святочны настрой інсцэніроўка пад назвай: “Езус – нашае жыццё” і канцэрт ансамбля “Ave”, наш Касцёл стаў на самай справе вандруючай супольнасцю Божага люду.
    Падрыхтоўваючыся духоўна да каранацыйных урачыстасцяў ноччу 5 ліпеня б.г. пілігрымы прачыталі ружанец з разважаннямі таямніцаў “Святла” і Вяночак да Божай Міласэрнасці. Яны, слухаючы прачытаныя фрагменты з дзённічка святой сястры Фаустыны, задумваліся над вартасцямі хрысціянскага жыцця. У 8 гадзін раніцы біскуп Аляксандр Кашкевіч у якасці галоўнага цэлебранта правёў разам з новапрэзбітэрамі св. Імшу. †