Życie Kościoła

Poraz pierwszy w Grodnie odbył się pokaz dokumentalnych filmów chrześcijańskich. Zainteresować widza takim gatunkiem filmów jest dość problematycznie. Jednak sala kina „Czerwona gwiazda” podczas dwóch dni pokazu filmów-laureatów Festiwalu Filmów Chrześcijańskich i Programów Telewizyjnych „Magnifikat” była wypełniona po brzegi. I jak podczas translacji szczególnie popularnego filmu, przy kasie stali ludzie i pytali o bilety, ponieważ starczyło ich nie dla wszystkich.

Przed pokazem do widzów zwrócił się reżyser „Bielarusfilmu” Jerzy Gorulow, przewodniczący Międzynarodowego Festiwalu Filmów Chrześcijańskich i Programów Telewizyjnych:
- Szczerze mówiąc, jako reżyser filmów dokumentalnych nie zbyt często widziałem tak wypełnioną salę. Dlatego pozostaje tylko się cieszyć, że w Grodnie ludzie interesują się filmem dokumentalnym. Festiwal organizują i prowadzą katolicy, jednak absolutnie na równych zasadach biorą w nim udział filmy reżyserów wyznań prawosławnego i protestanckiego. Festiwal „Magnifikat” jest wydarzeniem dość wyjątkowym. Takich międzynarodowych wydarzeń kulturowych, jak na przykład, filmy na tematykę duchową, o tym, jak człowiek przychodzi do wiary, nie jest tak dużo. Ci, którzy czytają o tym festiwalu filmowym, również chcieliby zobaczyć te filmy, ale nie mają możliwości trafić na pokaz festiwalowy do Głębokiego. Dlatego istnieje takie przedsięwzięcie, jak „Echo Festiwalu”. Dzisiaj po raz pierwszy zorganizowaliśmy szeroki pokaz filmów, które w różnych latach otrzymały wyróżnienie na festiwalu „Magnifikat”.†

Tegoroczna procesja na uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Jezusa Chrystusa rozpoczęła się w Grodnie 7 czerwca Mszą św. w katedrze. Uroczystość ta z obowiązkową procesją bierze początek w XIII w. i dzisiaj jest jednym z najważniejszych świąt roku liturgicznego. Zarówno jak wiele stuleci temu, wierni przyszli do katedry, aby dać świadectwo swojej wiary w to, że Jezus Chrystus jest z nami w Najświętszym Sakramencie. Wierni w najpiękniejszy sposób upiększyli procesję, w której następnie ulicami miasta nieśli Najświętszy Sakrament. †

Zwycięzcą tegorocznej Parafiady zgodnie z wynikami wszystkich konkursów została parafia z Rosi. Młodzież przyjechała na Parafiadę po raz pierwszy i natychmiast odniosła zwycięstwo. Mile zaskoczyła liczba uczestników: tym razem do Grodna przyjechało około 380 osób z 27 parafii w porównaniu z zeszłym rokiem (300 osób). W dodatku, organizatorzy i uczestnicy codziennie dziękowali Bogu za piękną pogodę w ciągu wszystkich dni Parafiady, co dodawało tym spotkaniom dużo pozytywu.
    Obserwując uczestników konkursów już od czterech lat, główny organizator Parafiady ks. Artur Małafiej mówi, że ogólny poziom przygotowania dzieci i młodzieży w różnych konkursach rośnie z każdym rokiem. Szczególnie da się to zauważyć w niektórych rodzajach dyscyplin sportowych i konkursie teatralnym. Dzieci za okres kilku lat polubiły to wesołe przedsięwzięcie, dlatego przygotowują się do niego z wielką odpowiedzialnością. †

W uroczystość Trójcy Świętej, 3 czerwca, te słowa bardzo szybko obleciały całą diecezję i Białoruś. Ks. Piotr Krikszczukajtis, proboszcz parafii Pielasa, zmarł podczas głównej Mszy Świętej sprawowanej za swoich parafian, którym służył przez 22 lata. Usiadł podczas czytań Mszalnych i już więcej nie wstał, i nic nie powiedział swoim wiernym. To była jego ostatnia lekcja nauki Chrystusowej usłyszanej na ziemi w parafii, którą bardzo kochał i której starał się wiernie służyć.

Na uroczystości pogrzebowej 6 czerwca do kościoła parafialnego w Pielasie przybyło wielu kapłanów na czele z ks. bp. Aleksandrem Kaszkiewiczem. Ktoś podczas pogrzebu powiedział, że w Pielasie nigdy nie było tylu kapłanów i wiernych. Ks. Piotr zgromadził przy swojej trumnie wszystkich współbraci w kapłaństwie z różnych diecezji i państw, wiernych ze swojej i okolicznych parafii.
   Na początku Eucharystii odśpiewano jutrznię, której przewodniczył ks. Andrzej Borodzicz, obecnie pracujący w Mińsku. Ks. Andrzej opowiadał, że w ciągu wielu lat, idąc z grupą wiernych z Wołkowyska do Trokiel, zawsze był witany przez śp. ks. Piotra. Kapłani, podzieleni na dwa chóry, wraz z wiernymi odśpiewali pogrzebowe psalmy modlitewne, wzywając Miłosierdzia Bożego oraz łaski życia wiecznego w niebie dla zmarłego kapłana. †