Pytania i odpowiedzi

Dzisiaj wielu ludzi, w tym także tych, którzy uważają siebie za wierzących, korzystając z usług miejskiego transportu nie kupuje albo nie kasuje biletów. Potrafią oni znaleźć różne wymówki, typu: nie kupuję biletu, bo wielu tak robi; na razie nie zarabiam pieniędzy, a więc nie mam na bilet; nikomu nie wyrządzam krzywdy oraz jeszcze wiele innych argumentów. Dla niektórych to jest jak zabawa: czy złapią mnie; czy zdążę uciec, jeżeli będzie taka potrzeba? A jak powinno być w rzeczywistości?
    Co dotyczy pozycji Kościoła Katolickiego, to Kościół oficjalnie na ten temat nie wypowiedział się i nie wydał żadnej deklaracji. Jednak trzeba powiedzieć, że dla człowieka wierzącego, chrześcijanina, takie zachowanie jest grzeszne. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że w tej sytuacji chodzi o kłamstwo i kradzież. Przede wszystkim okłamuję i okradam kierowcę, gdyż korzystam z jego usług. A ta sytuacja jest podobna do takiej, gdy na przykład, przyszedłem do restauracji, najadłem się i nie zapłaciłem. †

На гэтае пытанне нельга адказаць адным словам: “так” альбо “не”. Гэта было магчыма зрабіць да нядаўняга часу, калі сярод Касцёльных наказаў існаваў такі: “У перыяд пакаяння забаронена ўдзельнічаць у забавах”. Усё было зразумела. Касцёльныя наказы былі дапоўнены, і гэты наказ прадпісвае, што ў перыяд пакаяння трэба стрымлівацца ад удзелу ў забавах.
    Каб даць адказ на гэтае пытанне, неабходна ведаць, адкуль з’явілася забарона ўдзельнічаць у забавах у перыяды пакаяння. Калі Езус жыў на зямлі, фарысеі абвінавачвалі яго вучняў, што яны не посцяць. Тады Езус адказаў: “Ці могуць засмучацца сыны харомаў шлюбных, пакуль з імі малады? Але прыйдуць дні, калі адымецца ў іх малады, і тады будуць пасціцца” (Мц 9, 15). Езус прызываў да чування і малітвы, каб не прапусціць Яго прыйсця (пар.: Мц 24, 42-44), бо суровую кару панясуць тыя, хто выбірае “выкарыстанне жыцця” замест таго, каб чакаць вяртання Хрыста (пар.: Мц 24, 45-51). Так, пост і малітва былі неад’емнай часткай веры маладога Касцёла, і гэта засталося па сённяшні дзень. Хрысціяне – гэта людзі, якія крочаць да дому Айца і чакаюць вяртання Збаўцы. †

Dzisiaj wielu ludzi stara się o możliwość posiadania prawa jazdy. I nic dziwnego. Jednak bardzo ciekawą rzeczą jest to, że, aby otrzymać prawo jazdy, trzeba zdać egzamin, polegający na znajomości zasad ruchu drogowego i umiejętności prowadzenia pojazdu. A więc, otrzymując prawo jazdy, zakłada się, że zasady ruchu drogowego znasz! Jednak, zupełnie inaczej wygląda sytuacja, gdy "świeżo upieczony" kierowca siada za kierownicę, a obok już nie ma tego, kto będzie decydował o zdaniu egzaminu. Wówczas niektórzy zaczynają uważać siebie za pilotów Formuły 1. Wielu potrafi zachowywać się na drogach tak, jakby zasady ruchu drogowego ich nie obowiązywały. Wśród nich są także ludzie wierzący. Warto powiedzieć, że Kościół katolicki nie wydał żadnego oficjalnego dokumentu, mówiącego, jak należy zachowywać się na drodze, będąc pieszym uczestnikiem albo prowadzącym pojazdu.
    Dzisiaj coraz częściej można spotkać się z takim pytaniem: "Czy nieprzestrzeganie zasad ruchu drogowego jest grzechem?" Odpowiedź brzmi jednoznacznie: tak. Wielu kierowców w łamaniu zasad jazdy nie widzi nic złego. Jednak nieprzestrzeganie zasad ruchu drogowego, a w tym szybka jazda samochodem, motocyklem lub innym pojazdem jest grzechem. Ponieważ kierowca naraża na niebezpieczeństwo nie tylko swoje życie, ale w wielu przypadkach także życie i zdrowie innych uczestników ruchu drogowego.†

Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy przypomnieć definicję grzechu: grzech jest to dobrowolne i świadome łamanie przykazań Bożych lub kościelnych. Co się odbywa podczas ściągania? Osoba korzystająca z takiej „metody”, chce otrzymać jak najlepszy wynik za najmniejszą pracę (jeśli można to nazwać pracą). Jakbyśmy nie chcieli usprawiedliwić ściąganie, jest ono jednym z rodzajów kłamstwa. Ponieważ, gdy ściągam, udaję, że praca, której nie wykonałem, jest moim „dziełem” (lub że mam wiedzę, której w rzeczywistości nie mam). Jedno z przykazań Bożych brzmi: „Nie miej fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu”. Inaczej mówiąc, nie kłam, mów prawdę o sobie i o innych. Właśnie jak kłamstwo jest łamaniem przykazania Bożego, tak ściąganie jest grzechem. Rzecz inna, jaki jest stopień tego wykroczenia. Należy zadać sobie pytanie: a dlaczego, w jakim celu ściągam (lub pozwalam na ściąganie)? „Ponieważ nie potrafiłem się nauczyć!” – bardzo często brzmi odpowiedź. †