Kącik dziecięcy

Na pewno, Maleńki Czytelniku, podobnie jak wszyscy dorośli, czasami zastanawiałeś się nad pytaniem: jak jest w Niebie? Przecież to najważniejszy cel i najpiękniejsza z ostatecznych rzeczy dla człowieka! Apostoł Paweł tylko potęguje naszą ciekawość: „ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują” (1 Kor 2, 9). Jest to bardzo przejmująca tajemnica.†

Witaj Maleńki Czytelniku! Dziś pragnę Ci opowiedzieć o tym, kim jest misjonarz i czym się zajmuje.

Na pewno już słyszałeś od starszych o misjonarzach lub może nawet spotykałeś takie osoby. Misjonarze to przede wszystkim ludzie dobrej woli, którzy ofiarują samych siebie dla innych, dla Kościoła. Podróżują po różnych krajach i głoszą Ewangelię ludziom, którzy nigdy nie słyszeli o Bogu. Budują też szpitale i przytułki dla biednych, troszczą się o przedszkola i szkoły, opiekują się chorymi i osobami w podeszłym wieku. †

Witaj, maleńki Czytelniku!
    Na pewno już słyszałeś, że sąsiednie kraje – Litwę, Łotwę i Estonię – niedawno odwiedził papież Franciszek. A czy wiesz, kim on jest?

Kim jest papież?
    Około dwóch tysięcy lat temu Jezus przyszedł do Piotra – jednego z apostołów – i rzekł: „Ty jesteś Piotr (skała), i na tej skale zbuduję Kościół Mój” (Mt 16, 18). Chrystus wiedział, że może zaufać swojemu przyjacielowi, którego wybrał spośród innych, więc prosił, by stał się punktem orientacyjnym dla uczniów, gdy Jego już nie będzie na ziemi. Zbawiciel zwrócił się do Piotra: „Paś owce moje” (J 21, 17). Owcami jesteśmy my – wierni, idący za Chrystusem, a papież, podobnie jak wszyscy biskupi i kapłani, pomagający mu, jest pasterzem, który powinien się troszczyć o powierzone mu owce.
    W ten sposób Piotr został pierwszym papieżem w historii. Każdy kolejny papież, którzy przychodzi po Piotrze, staje się jego następcą. Papież jest również biskupem Rzymu i głową państwa Watykan. †

Po co się uczyć? Na pewno po to, by zdobyć wiedzę, być mądrym. Pomagają nam w tym rodzice, nauczyciele, katecheci, którzy starają się przekazać istotne informacje przydatne w życiu. Jednak jest jeszcze jeden bardzo dobry Nauczyciel – Jezus. Przez swoje Słowo i sakramenty pragnie pokazać każdemu z nas drogę do krainy życia wiecznego. Trzeba tylko Go słuchać i prosić w modlitwie o łaskę mądrości.
    O tym, jak ważne jest bycie posłusznym, słuchanie rad starszych, jest przytoczone niżej opowiadanie Brunona Ferrery.

Na niewielkiej farmie wśród pól biedny wiejski mieszkaniec zrzędził:
    – I w tym roku zginęło zboże. Na tej ziemi tylko brzoskwinie dobrze rosną. Jednak szukać ich trzeba w Innym Kraju. Znajduje się bardzo daleko, a ja nie mam ani sił, ani czasu.
    Gdy to narzekanie usłyszał jego syn, stanowczo powiedział:
    – Możemy tam pójść ja i moja siostra Loreta. Jesteśmy już dorośli i bardzo byśmy chcieli zobaczyć Inny Kraj. †

Witam Cię, mój maleńki Czytelniku! Zaczyna się nowy rok szkolny i katechetyczny. A to oznacza, że się skończyły wakacje – czas zabaw i swobody, radości i odpoczynku. Na pewno były to najprzyjemniejsze dnie w roku. Jeszcze długo będziemy pamiętali las, łąkę, rzekę, nadmorski piasek. Często będziemy przeglądali zdjęcia, które z taką dokładnością gromadziliśmy w albumie.
    Dlatego też od pierwszego dnia nauki staraj się pracować tak, by zdobyta wiedza pomogła Ci jak najlepiej służyć ludziom.
    Na początku nowego roku szkolnego pragnę opowiedzieć Ci zajmującą historię, którą usłyszałam kiedyś od pewnego kapłana.
    Spojrzawszy w lustrze na swą opaloną twarz, przypomnij sobie, że stałeś się doroślejszy, a to wymaga mądrości.

Wśród ruin zamku znajdowała się wieś. Według legendy wiele wieków wcześniej gościem właściciela tej wsi był giermek cesarza Fryderyka, który miał na imię Tannhauser. Był to młody człowiek o bujnych czarnych włosach i wielkich ciemnych oczach. Wiózł dwa posłania: jedno dla hrabianki Bianki, drugie - tajemniczy pergamin, związany bardzo dokładnie czerwonymi wstęgami i opatrzony potrójną pieczęcią cesarza. †

Lipiec i sierpień są miesiącami, w których uczniowie i studenci mają wakacje, a osoby pracujące chętnie udają się na urlop. Jednak jak świadczy stare polskie przysłowie, nie ma wakacji w szkole życia. Nie ma także odpoczynku od Pana Boga, który czeka na spotkanie w Eucharystii, w sakramencie pokuty i pojednania, w modlitwie, w dziękczynieniu za piękno stworzonego świata. Jak więc przeżyć urlop, by nie wpłynął on negatywnie na życie duchowe?

◆ Nierozumne jest wzmacnianie swojego ciała, a zaniedbanie duszy. Nieraz aktywność fizyczna sięga zenitu, a duchowa spada do zera. Najlepszym sposobem na regenerację stanu duchowego jest modlitwa i rozmowa z Panem Bogiem. Nie chodzi jednak o mnożenie modlitewnych punktów dnia, lecz o spotkanie z Wszechmocnym przeżywane w ciszy serca, w skupieniu, na łonie natury. Codziennie da się znaleźć kilkanaście minut na duchowe spotkanie z Bogiem i modlitwę. †