Łk 1, 1-4; 4, 14-21

Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono. W owym czasie: Powrócił Jezus mocą Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich. Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: „Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana”. Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. Począł więc mówić do nich: „Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście”. †

Otworzyć się na zbawienie
    Jezus Chrystus przynosi ludzkości Dobrą Nowinę. Przynosi szansę przeżycia pielgrzymki po tym świecie w innej perspektywie, w perspektywie wieczności. Po to przyszedł na ziemię i po to przychodzi do nas podczas każdej Eucharystii. On jest naszym zbawieniem. Jesteśmy objęci Jego miłością, którą potwierdził na krzyżu.
    Na ludzkiej drodze pełno jest różnych przeszkód. Nie zawsze sami potrafimy je pokonać, ale zawsze możemy to uczynić razem z Jezusem, z Jego łaską. Od chrztu ciągle towarzyszy człowiekowi też zapewnienie Chrystusa, że ukochał On nas odwiecznie bezgraniczną miłością i nigdy o nas nie zapomni.
    Te słowa słyszymy przy różnych okazjach: gdy przyjmujemy sakramenty, na modlitwie, w każdym dobrym słowie bliźniego. Ludzie zawodzą, ale słowo Jezusa nigdy nie zawodzi. To my odchodzimy, ponieważ nam się wydaje, że sobie poradzimy po swojemu, według własnego pomysłu. Bardziej wierzymy ludzkiemu słowu, niż słowu samego Boga. Prośmy Jezusa, by Dobra Nowina zawsze docierała do naszego serca, abyśmy byli otwarci na działanie Jego zbawczej łaski. Niech różne przeszkody nie zagłuszą Słowa Bożego, które ma moc zmieniać nas, nasze otoczenie i bliskich naszemu sercu.
   
    Panie Jezu Chryste, pozwól mi otwierać swoje serce na działanie Twojej zbawczej łaski!