Aby wiara była żywa, należy ją przekazywać z pokolenia na pokolenie, i lepiej zacząć jak najwcześniej. Chrześcijańskie podstawy powinny być wyjaśnione dzieciom w osobliwy sposób, wtedy nasza wspólna wiara będzie owocna. Wchodząc w okres Wielkiego Postu, skorzystajmy z praktycznych wskazówek, jak pomóc chłopcom i dziewczętom w przerzywaniu tego ważnego, ale trudnego okresu.†

Znaczenie kalendarza polega na tym, aby po wykonaniu kolejnego zadania przykleić „stópkę” na plakacie, a tym samym po 40 dniach odnowionym „dojść” do zmartwychwstałego Jezusa. Postanowienia dobierałam tak, aby skoncentrować rozwój duchowy dziecka na najważniejszych momentach:
   1. Pomóc w ukształtowaniu nawyku studiowania Biblii. Pomoże to uwierzyć, że prawdziwe są właśnie główne wydarzenia chrześcijańskie, a nie opowieści o króliczku wielkanocnym. W jednym z zadań należy przeczytać fragment Ewangelii św. Jana. Powinien położyć on nacisk na Radosnej Nowinie, nie przytłaczając dzieci męką Chrystusa.
   2. Zbliżyć się z rodzicami poprzez wspólne wykonywanie zadań: wspólną modlitwę lub odwiedzanie krewnych.
   3. Trenować siłę woli poprzez pewne wyrzeczenia, a jednocześnie czynić dobre uczynki dla dobra innych.
   4. Nauczyć dostrzegać swoją godność. Niestety, radziecka mentalność, która wciąż nie zniknęła, nauczyła dorosłych bardziej krytykować niż chwalić swoje dzieci, więc niektóre zadania pomogą im uświadomić ich wartość.
   5. Więcej mówić, a tym samym więcej myśleć o tajemnicy Zmartwychwstania. W rezultacie – lepiej zrozumieć główne wydarzenie historii ludzkości i przybliżyć się do Boga.
    Zadania są umieszczane bez numerów, aby dzieci mogły wybrać odpowiednie dla swojego nastroju postanowienie na każdy dzień. Kalendarz przeznaczony jest dla dzieci w wieku 4-11 lat.
   Kalendarz można zamówić telefonicznie: (8 033) 689-78-86 – lub za pośrednictwem konta Instagram „bucikbobo”.
    Bożena Czarnecka, właścicielka sklepu internetowego „Буцік БоБо”

---

W ramach „CREDO” – chrześcijańskiej prasy, której celem jest opracowywanie i rozpowszechnianie materiałów metodycznych w pracy z dziećmi i młodzieżą – przygotowaliśmy specjalną broszurę na Wielki Post. Ma on na celu pomóc młodszemu pokoleniu w lepszym przeżyciu nabożeństwa Drogi Krzyżowej. Broszura zawiera słowa pieśni, którymi można się modlić podczas przechodzenia od jednej stacji do drugiej. Są też nuty, aby ci, którzy widzą tekst modlitwy po raz pierwszy, mogli nauczyć się śpiewać.
    Broszura zawiera również numerowane rysunki i odpowiadające im naklejki-postanowienia, które należy przykleić pod rysunkami. Jest to pewna pomoc i praca dla dzieci, która wyraża się w konkretnych zadaniach na Wielki Post.
    Naszym zdaniem takie opracowania są bardzo potrzebne, ponieważ są dobrą wskazówką w doświadczaniu osobliwego okresu liturgicznego zarówno od strony duchowej, jak i praktycznej. Mamy nadzieję, że dzięki naszej książeczce chłopcy i dziewczęta będą budować głębsze relacje z Jezusem.
    Broszurę można zamówić telefonicznie: (8 029) 639-18-40 (ks. Stanisław Waszkiewicz); (8 033) 308-13-67.
    Swietłana Astasiewicz, współpracownica projektu „CREDO”

---

Jeżeli Adwent jest czasem radosnego oczekiwania, które bez względu na wiek jest łatwiejsze do przeżycia, to w przypadku Wielkiego Postu na drodze do zwycięstwa życia nad śmiercią czeka kilka wyzwań. Jest to okres intensywnej pracy nad sobą i poszerzenia granic serca.
    Mówiąc o jakościowym przeżywaniu Wielkiego Postu w życiu dziecka, należy rozumieć, że podobnie jak w wielu innych dziedzinach, przykład rodziców odgrywa tutaj ogromną rolę. To najskuteczniej inspiruje do przezwyciężenia siebie, do wykonania kroków w kierunku Boga. Wspaniale jest, jeśli dziecko dzieli się z rodzicami zawczasu, nad jakimi dobrymi lub złymi cechami chciałoby popracować. Od niemowlęctwa należy również wspólnie czytać i rozważać Słowo Boże, w którym tkwi cała tajemnica cierpienia i zmartwychwstania Chrystusa. Mama i tata mogą pomóc dziecku w odnalezieniu podobieństw między historiami biblijnymi a własnym życiem, podejmować na tej podstawie konkretne decyzje, szukać odpowiedzi na swoje pytania, modlić się Ewangelią.
    Z kolei Kościół oferuje wiele praktyk wielkopostnych, które mogą pomóc stać się dobrymi chrześcijanami i przybliżyć nas do Boga. Jednak dzieci należy w odpowiedni sposób do nich przyzwyczaić.
    Po pierwsze, postanowienia na Wielki Post. Warto wyjaśnić dzieciom ich znaczenie. Na przykład, najbardziej popularne jest nie jeść słodyczy. Warto zastanowić się, w jaki sposób można to zrobić i jaki efekt dla duszy przyniesie takie wyżeczenie. Na katechezie razem z dziećmi nazwaliśmy to postanowienie „Oczy, które widzą Boga w innych”. Nie chodzi o rezygnację ze słodyczy, a następnie na Wielkanoc zjeść wszystkie cukierki i „pęknąć”. O wiele lepiej jest dawać słodycze tym, którzy ich nie mają. Na przykład, dzielenie się (lub nawet rozdawanie wszystkiego) z dziećmi w szkole, które nie mają możliwości jedzenia cukierków. Może warto to zrobić anonimowo. Starsze dzieci, którym rodzice dają kieszonkowe, mogą zaoferować, zamiast kupować słodycze dla siebie, zakup niezbędnego jedzenia dla potrzebującej osoby. Tylko, aby było to bezpieczne dla dziecka, warto poprosić o pomoc kogoś dorosłego.
    Trudniejsze wyzwanie dla najbardziej odważnych polega na rezygnacji z gier na urządzeniach mobilnych i komputerach, a komunikację w sieci zastąpić czynami i spotkaniami na żywo. W tym miejscu należy również pokazać perspektywę, że wolny czas należy wykorzystać na spotkanie z Bogiem i drugą osobą. Na przykład, odwiedzić babcię, która może się nudzić, siedząc samotnie w swoim mieszkaniu lub poświęcić więcej czasu na wspólną modlitwę rodzinną.
    Po drugie, rekolekcje i Droga Krzyżowa. W tych praktykach powinna uczestniczyć cała rodzina. Dla dzieci atrakcyjność nabożeństw zależy w dużej mierze od tego, jak są zorganizowane. Dzieciom łatwiej i ciekawiej jest wziąć w nich udział, jeśli są w jakiś sposób osobiście zaangażowani. Na przykład, można zorganizować Drogę Krzyżową z symbolicznymi przedmiotami lub rysunkami, które wykonały same dzieci. To bardzo aktywuje udział dzieci w modlitwie.
    Po trzecie, Gorzkie Żale. Jednak, moim zdaniem nie należy zmuszać dziecka do uczestnictwa w tym nabożeństwie, jeśli ono tego nie chce. W młodym wieku trudno mu zrozumieć nawet jego główną treść. Do tej praktyki trzeba dojrzeć, i nie każdemu będzie ona pomocna w lepszym przeżyciu tajemnicy Zmartwychwstania.
    Dobrze, że czas Wielkiego Postu to nie tylko wysiłek ze strony człowieka, tym bardziej dzieci, ale także szczególny czas działania samego Boga.

---

W служэнні posłudze dzieciom bardzo ważne jest, aby przekazać prawdę, którą Pan objawił nam wszystkim, aby stała się podstawą ich żywej wiary: Bóg z miłości do każdego z nas poszedł na krzyż. Trudno jest nawet dorosłym myśleć o tym, a co możemy powiedzieć o małych wiernych.
    Wielki Post przeżywamy raz w roku, a ponieważ dzieci przychodzą na zajęcia z pewną wiedzą, zawsze zaczynam ten temat od wielkopostnego quizu wielokrotnego wyboru. Dzieci są podzielone na grupy i muszą udzielić jak największej liczby poprawnych odpowiedzi. Takie zajęcie jest dobre, ponieważ pozwalają zobaczyć, gdzie chłopcy i dziewczęta robią najwięcej błędów, a następnie skupić się na wyjaśnieniu tych momentów.
    Zauważyłam, że dzieci mają trudności z nauczeniem się stacji Drogi Krzyżowej. Aby ułatwić zapamiętywanie i budowanie logicznej całości, używam skojarzeń. Najlepiej radzi sobie z tym film Mela Gibsona „Pasja”, który obejrzeli już wszyscy. Po obejrzeniu proponuję chłopcom i dziewczętom przypomnieć główne wydarzenia Drogi Krzyżowej, a już po zastanowić się nad ich treścią, układając wszystko w logiczną całość. Na koniec rozwiązują zagadki: dopasowują numery stacji i ich nazwy.
    Dla dzieci ważna jest obrazowość. Zbliżając się do piątej niedzieli Wielkiego Postu, gdy Kościół rozważa nad krzyżem, ranami i cierpieniem Chrystusa, daję uczniom osobliwą pracę domową: z podręcznych rzeczy, wraz z rodzicami, zrobić koronę z cierni. Następnie podczas lekcji do „korony” dołączamy papierowe kartki w postaci kropli krwi z napisami – za co chcemy prosić Jezusa o przebaczenie. Tę samą „koronę”, a także rózgi, kajdany i krzyż wykorzystujemy do dekoracji w piątą niedzielę Wielkiego Postu. Wszystkie te symbole pomagają dzieciom rozmyślać nad męką Chrystusa.
    Gdy wyjaśniam chłopcom i dziewczętom o krzyżu Zbawiciela, skupiam się nie tylko na bólu, ranach i cierpieniu, ale na Jego miłości do każdego człowieka. Miłości, przez którą oddał najcenniejsze – swoje życie. Proponuję dzieciom spojrzeć na krzyż i zapytać, czy wiedzą, jak bardzo Jezus ich kocha? Jeśli ktoś macha głową „nie”, podchodzę do niego z ukrzyżowaniem Jezusa i mówię: „Patrz, nawet przybity do krzyża, Chrystus ciągnie do ciebie rozpostarte ramiona, aby cię przytulić”. Po tym zdaniu zawsze następuje cisza. Ktoś wpatruje się w krzyż, ktoś go przytula, a ktoś płacze…