Łk 2, 22-40

Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby przedstawić Go Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: „Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu”. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jeruzalem człowiek imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela; a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego.
    Z natchnienia więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: „Teraz, o Władco, pozwalasz odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, które przygotowałeś wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: „Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą – a Twoją duszę miecz przeniknie – aby na jaw wyszły zamysły serc wielu”. Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już sobie osiemdziesiąt cztery lata. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruzalem. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta – Nazaretu. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim. †

Rodzina – szkołą miłości
   Wizyta Świętej Rodziny w świątyni Jerozolimskiej podyktowana była tradycją Prawa Żydowskiego: należało pierworodnego syna poświęcić Panu. Taki gest był wyrazem czci wobec Boga, który uważany był za Dawcę życia, a także uczył wdzięczności za dar rodzicielstwa.
    Niedziela Świętej Rodziny przypomina nam o roli, jaką odgrywa rodzina w życiu każdego człowieka. Jest ona dla wszystkich naturalnym środowiskiem wzrostu, tak w wymiarze religijnym, jak i społecznym. Rodzice uczą kochać Boga i drugiego człowieka.
    Módlmy się za rodziny, aby pozostając wiernymi Bogu i Bożym przykazaniom, potrafiły sprostać wyzwaniom, jakie stawia przed nimi świat. Aby potrafiły ofiarowywać Bogu swój cenny czas i nigdy nie zaniedbywały celebracji ważnych momentów życia rodzinnego.
   
    Panie Jezu Chryste, naucz współczesnych małżonków przeżywać swoje życie w harmonii z Tobą.