Wychowanie dziecka to skomplikowana sprawa, która wymaga dużo czasu. Jednak bardzo ważne jest, aby nie zapomnieć o tym, że oprócz wychowania fizycznego i intelektualnego, istnieje również wychowanie duchowe. Tu trafne będą słowa ks. Marka Dziewieckiego, specjalisty w dziedzinie psychologii: „Duchowość to zdolność człowieka do zrozumienia własnej tajemnicy. Tylko człowiek duchowy może świadomie kierować swoim życiem. Nie ma zatem wolności bez duchowości”.
    W dzisiejszych czasach bardzo trudno sobie wyobrazić wychowanie duchowe człowieka bez jego udziału w katechezie. Aczkolwiek, największy problem współczesnych rodziców to – jak zmotywować do tego dziecko? Oczywiście, najlepszym sposobem na wychowanie jest własny przykład. Czy oznacza to, że rodzice sami powinni uczęszczać na katechezę?†

Przede wszystkim ważne jest rozumienie ważności katechizacji, która nie ogranicza się tylko do przygotowania do pierwszej spowiedzi. Ci rodzice, którzy chodzili na lekcje religii, jako dzieci, lepiej to zrozumieją i oczywiście w większości przypadków będą dbać o to, aby ich syn czy córka również uczestniczyli w katechezie, będąc w wieku szkolnym.
    Dziecko potrzebuje jasnej świadomości znaczenia zajęć religii, tzn. rozwoju duchowego. O taki rozwój powinni dbać właśnie rodzice i to tylko na nich leży obowiązek wychowania swoich dzieci, dobrego wychowania. Z kolei Kościół dokłada wszelkich starań, aby zarówno rodzice, jak i dzieci mieli możliwość edukacji religijnej.
    Dziś przy każdej parafii jest zorganizowana katecheza, a więc jest dostęp do nauczania duchowego. Są również różne grupy językowe, klasy oraz kółka z możliwością rozwoju talentów dziecka. Jest dobry zespół katechetów i wychowawców. Pozostaje tylko jedno – aby dziecko znalazło się za ławką katechetyczną.
    Z pewnością ważne jest, aby również katecheta starał się zainteresować dziecko, znalazł podejście do każdego ucznia. Dzisiaj nie wystarczy po prostu stać i opowiadać pewną prawdę wiary, trzeba stosować różne metody i sposoby przekazywania Ewangelii. Rodzice ze swojej strony powinni zachęcać dziecko do uczęszczania na lekcje religii. Warto dbać również o własną edukację duchową, np. chodzić razem z dzieckiem na Mszę Świętą, do spowiedzi, wspólnie się modlić. Ale dzisiaj to nie wystarczy. Należy także rozmawiać na tematy religijne w domu, wyjaśnić dziecku, że bycie osobą duchowo wykształconą jest bardzo ważne.. Dobrze jest przedstawić syna lub córkę rówieśnikom, którzy są zainteresowani lekcjami religii i systematycznie uczęszczają do kościoła. W ten sposób dziecko będzie miało dobry przykład do naśladowania.
    Nie wolno dopuścić, aby dziecko odbierało katechezę tylko jako lekcję, gdzie może być sprawdzian, ocena itd. Często lekcja kojarzy się ze szkołą, z tymi przedmiotami, które nie zawsze są lubiane. Zajęcia katechetyczne należy postrzegać przede wszystkim jako okazję do poznania Tego, kto cię kocha, samego Boga, który jest Ojcem. Duchowe wychowanie to nie tylko nauka, ale także czas na odpoczynek z Bogiem. Na przykład, dzieci bardzo lubią „Wakacje z Bogiem”, gdzie bawią się z rówieśnikami, odpoczywają, ale także dużo nowego poznają o Wszechmocnym i stworzonym przez Niego świecie.
    Błędem będzie oszukiwanie się, tłumacząc sobie i wszystkim, że gdy dziecko dorośnie, samo zacznie wybierać, czy musi iść do spowiedzi, czy do kościoła. Do tego czasu może już zgubić dar życia. Szczęśliwe są dzieci, które widzą, jak rodzice dbają o ich wychowanie religijne i poznanie Boga.
    Drodzy Rodzice, módlcie się codziennie za swoich synów i córki oraz ich przyszłość!