Przeżywając 100. rocznicę urodzin św. Jana Pawła II warto na nowo odczytać to wszystko, co pozostawił nam wielki Papież. Jego duchowy testament zawiera bogactwo ważnych prawd i myśli, wciąż aktualnych, inspirujących do podejmowania coraz nowych inicjatyw w służbie Bogu i ludziom.
   Z pewnością wielu z nas zdaje sobie sprawę z ogromu długu wdzięczności, jaki mamy wobec św. Jana Pawła II. Ojciec Święty żył w czasach dwóch systemów totalitarnych: nazizmu i komunizmu, które deptały ludzką godność i rodzinę. W dużej mierze przyczynił się on do odrodzenia Kościoła współczesnej Białorusi: powołał do istnienia naszą diecezję i mianował pierwszego biskupa. †

Święty Papież przywracał godność rodzinie, która służy spotkaniu człowieka z człowiekiem i człowieka z Bogiem. Widział w niej pierwsze i naturalne środowisko ewangelizacji i katechizacji, ponieważ rodzice nie tylko przekazują dziecku życie, lecz mają także obowiązek zrodzić je do wiary. W nauczaniu Jana Pawła II kryła się autentyczna troska o człowieka. Ojciec Święty odpowiadał na wyzwania czasu oraz prowadził niestrudzoną walkę w obronie człowieka. Wypowiadał się zdecydowanie także na temat eutanazji, konfliktów zbrojnych i terroryzmu, a więc wszystkich tych wyzwań, gdzie na uszczerbek była narażona godność i życie człowieka. W przeddzień wielkiego jubileuszu wierni zostali powołani na nowo odczytać świat wartości, którymi św. Jan Paweł II żył na co dzień. Należy przejąć się jego wrażliwością na los drugiego człowieka, zwłaszcza zagubionego, biednego, cierpiącego i potrzebującego solidarnej pomocy. Warto odkryć świętego Papieża jako człowieka modlitwy i zauroczyć się jego miłością do Kościoła. My też powinniśmy wziąć sobie głęboko do serca jego znamienne słowa: „Nie bójcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!”. Niech to wołanie niesie światło nadziei dla całego świata, który żyje w niepewności dnia jutrzejszego z powodu panującej pandemii. Niech to wołanie nabierze szczególnej wagi dziś, gdy tak bardzo zachwiane zostały kryteria i normy tożsamości chrześcijańskiej. Ciągle rosnące tempo zmian pogłębia zamęt i niepewność ludzi, stają się oni duchowo osłabionymi i zagubionymi w labiryncie współczesnego świata. Dlatego tak ważne jest otworzyć swoje serce na Boga, który obdarza swoją łaską, dotykając nasze dzisiaj i jutro.
   
    Drodzy Czytelnicy!
    Niech dziedzictwo św. Jana Pawła II wciąż będzie w nas żywe. Pamiętajmy, że mamy obowiązek, ale także przywilej, by z mocą świadczyć o tym, co on ukazywał całym swoim życiem i nauczaniem.