“Trudności nie powinny zasmucać. Dzięki nim można stać się jeszcze silniejszym i bardziej świadomym..

O powołaniu
    Pierwsze myśli o zostaniu księdzem przychodziły do mnie jeszcze, gdy posługiwałem, jako ministrant w katedrze pińskiej. Patrzyłem na księży i chciałem być taki, jak oni. Na mój światopogląd bardzo wpłynęli świętej pamięci kard. Kazimierz Świątek i proboszcz rodzimej parafii ks. Stanisław Pawlina. Przykładem swojego życia pokazywali wzór, jakim powinien być prawdziwy pasterz. Widać było, że księża żyją tym, o czym mówią. Też tak chciałem.
    Po szkole rozpocząłem studia na Białoruskim Państwowym Agrarnym Uniwersytecie Technicznym. Na ostatnim roku zacząłem poważnie zastanawiać się, co dalej robić w życiu. Miałem wielkie pragnienie pomagania ludziom, a wraz z nim powróciła myśl o kapłaństwie. Lecz doświadczyłem pewien rodzaj strachu przed tak odpowiedzialną decyzją i zwykłą chęcią posiadania rodziny. Można powiedzieć, że stanąłem przed dylematem. Właśnie wtedy spotkałem osobę, która opowiedziała mi o Kolegium Katechetycznym w Baranowiczach, że istnieje możliwość bycia doradcą rodzinnym lub katechetą. Powiedziałem do Boga: „Pomagać ludziom można nie tylko jako kapłan!” – i poszedłem na studia.
    Pracując w „Radiu Maryja” w Mińsku, studiowałem zaocznie w kolegium i dalej zastanawiałem się nad swoim życiowym powołaniem. Było wiele znaków, które pomogły podjąć trudną decyzję. W końcu, po ukończeniu 2 roku kolegium wstąpiłem do seminarium. †

    O seminarium
    Seminarium – jest domem rozpoznania powołania, a nie miejscem, w którym „uczą na kapłanów”. Pewne warunki, dyscyplina, wspólne modlitwy, śpiewy, nauka, praca i odpoczynek mogą pomóc we wzrastaniu na drodze do kapłaństwa. Seminarium jest sercem diecezji, które pulsuje z nową siłą z każdym nowowyświęconym księdzem.
     
    O trudnościach
    W życiu człowieka jest wiele trudności i nie można ich przewidzieć, lecz można spróbować się przygotować. W życiu seminaryjnym, wydaje mi się, że trudności nie są duże w porównaniu do życia poza seminarium. Jednak, istnieją własne próby. Dlatego my, seminarzyści, uczymy się ich przezwyciężać, ponieważ wiemy, że próba naszej wiary rodzi wytrwałość (por. Jk 1, 2-4).
   
    O kapłaństwie
    Kapłaństwo – jest posługą na wzór Jezusa Chrystusa. Pochodzi z miłości do Pana Boga i objawia się w oddanej posłudze bliźniemu. Apostoł Paweł mówi: „Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus” (Ga 2, 20). Dlatego kapłan jest powołany, aby służyć Kościołowi, ponieważ Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć (por. Mt 20, 28).
   
    Myślę, że...
    Jeśli masz zamiar poświęcić swoje życie posłudze Bogu i ludziom poprzez kapłaństwo lub życie konsekrowane, powinieneś odważyć się i pójść za głosem Pana, który cię woła. Nawet jeśli wahasz się i masz wątpliwości, co do swojego powołania, to w czasie formacji będziesz mógł dostrzec i uświadomić ten dar.