W księdze Dziejów Apostolskich została przytoczona pouczająca historia, która klarownie pokazuje naturę wróżbiarstwa. Chodzi o wędrówkę misyjną apostoła Pawła do miasta Filippii. Towarzyszył mu ewangelista Łukasz, który to prowadzi narrację: „Kiedy szliśmy na miejsce modlitwy, zabiegła nam drogę jakaś niewolnica, opętana przez ducha wieszczego. Przynosiła ona duży dochód swym panom” (Dz 16, 16). W tym fragmencie wyraźnie się mówi, że opętanie może przejawiać się również w pociągającej formie, poprzez przepowiednie, czyli proroctwa. „Ona to, biegnąc za Pawłem i za nami, wołała: «Ci ludzie są sługami Boga Najwyższego, oni wam głoszą drogę zbawienia». Czyniła to przez wiele dni” (Dz 16, 17-18). Jak zareagował apostoł? „Paweł, mając dość tego, odwrócił się i powiedział do ducha: «Rozkazuję ci w imię Jezusa Chrystusa, abyś z niej wyszedł». I w tejże chwili wyszedł” (Dz 16, 18).†

Z tekstu Pisma Świętego wynika więc, że przepowiednie mogą pochodzić od demonów. Ważne jest zrozumieć, że w odróżnieniu od aniołów zły duch nie zna prawdziwej przyszłości człowieka. Przed aniołami może odsłonić ją Bóg, demony natomiast nie mają dostępu do światła Ducha Świętego. Oznacza to, że diabeł nie potrafi w sposób realny przepowiadać i prorokować. Jednak z natury posiada bardziej wrażliwą intuicję, wspaniale zna ludzką psychologię, umie wyciągać logiczne wnioski. Więc nie tyle przewiduje, ile analizuje możliwą przyszłość człowieka, zawiadamia wieszcza, a on przekazuje otrzymane informacje oponentowi. Oprócz tego mogą przepowiadać to, na co będą w przyszłości miały swój ciemny wpływ.
Zwracanie się do astrologów, wróżbitów, chiromantów itp. wiąże się z rozpowszechnionym błędnym sądem, że przyszłość to napisana wcześniej, gotowa historia. Postrzega się ją jako tekst, włożony do koperty, którą nie potrafi otworzyć zwykły człowiek, jednak treść której można odczytać za pomocą tajemniczej wiedzy: jak gdyby uchylić rąbka koperty i popatrzeć, co się tam znajduje. W rzeczywistości zaś obraz istnienia wygląda zupełnie inaczej – przyszłość pisze się przez codzienne życie.
Człowiek otrzymał wolną wolę. A jeśli jest wolny w swoim działaniu, nie może zaistnieć niezmiennie przepowiedziane jutro. Wiadomo, Bóg uchyla pewnych zakątków przyszłości, ale nie wiąże się to z tym, że przygotował dla konkretnej osoby nieodwracalny los, tylko z tym, że jest Najwyższy i Najmądrzejszy, a przed Jego wszechwidzącym spojrzeniem odkrywają się głębie naszych serc, nasze swobodne decyzje i pragnienia. Innymi słowy, Stwórca ma dla każdego plan, ale realny los składa się z osobistych relacji osoby z Opatrznością Bożą. I to wszystko kształtuje dalszą drogę życiową człowieka.