Różaniec jest często nazywany bronią pozwalającą zwyciężać demony i przeciwstawiać się grzechom. Postrzega się go też jako szansę na zbawienie, gdyż bardzo skutecznie pomaga wybłagać dla duszy życie wieczne. W historii wielu świętych i błogosławionych odgrywał bardzo ważną rolę, mimo że jest to modlitwa niezwykle trudna.

Ochrona przed złem
    „Dajcie mi armię ludzi odmawiających różaniec, a zwyciężę świat” – powiedział kiedyś bł. Pius VII, podkreślając potęgę tej modlitwy. Moc Różańca nie jest abstrakcyjna, lecz całkowicie realna. Tak na przykład Franciszek – jeden ze świadków objawień Matki Bożej w Fatimie (Portugalia), został zbawiony właśnie za sprawą tej modlitwy. Maryja, zapytana przez chłopca, czy pójdzie on do Nieba, odparła: „Musisz odmówić wiele Różańców”. Pastuszek był posłuszny Królowej świata i regularnie się modlił. Różaniec może rozwiązać każdy problem. Jak mówiła sługa Boża s. Łucja, drugi świadek objawień w Fatimie: „Nie ma trudności, która nie zostałaby wyjaśniona przez tę modlitwę”. †

O tym, że Różaniec jest nie tylko tarczą, lecz także wsparciem w walce ze złym duchem, zapewniał sam diabeł. Podczas egzorcyzmów odprawianych nad niemiecką dziewczynką Anneliese Michel pytany przez kapłana o to, czego najbardziej się boi, z trudem wykrztusił: „Różańca, ponieważ jest potężną bronią przeciw szatanowi i wszystkim demonom”. Przymuszony do odpowiadania na pytania w imię Boga zły mówił wprost, że różaniec go parzy, przygniata. Gdy w trakcie jednego z egzorcyzmów kapłan położył różaniec na opętanym, usłyszał przerażający wrzask: „Zdejmij to, zdejmij, nie widzisz, że to mnie przygniata? Wychodzą ze mnie wnętrzności!”.
    Za swoją broń Różaniec uważał św. o. Pio z Pietrelciny. Pewnego wieczora, udając się na spoczynek, poprosił on współbrata: „Podaj mi, proszę, broń z kieszeni mojego habitu”. Nieco skonsternowany mężczyzna posłusznie przetrząsnął kieszeń. „Ojcze, nie ma tam żadnej broni. Tylko różaniec” – wyjaśnił. „A różaniec to niby nie broń?” – odparł święty.
    Podobnych świadectw można odnaleźć tysiące, a każde z nich dowodzi, że Różaniec to najpotężniejsza broń przeciwko siłom zła. „Używaj jej pewnie, a zaskoczą cię skutki” – mawiał św. Josemaria Escriva.
   

Korzyści, które możemy uzyskać, odmawiając Różaniec z rozważaniem tajemnic:     - oczyszcza duszę z grzechów;     - pozwala zwyciężać nieprzyjaciół;     - ułatwia praktykowanie cnót;     - wznosi niepostrzeżenie ku doskonałemu poznaniu Jezusa Chrystusa;     - rozpala miłość do Zbawiciela;     - uzdalnia do spłacania długów wobec Boga i ludzi;     - wyjednuje wszelkiego rodzaju łaski od Wszechmocnego.

    Wielkie wyzwanie duchowe
    Różaniec rozwija w sercu cierpliwość, pokorę i miłosierdzie. Za jego pomocą walczymy z egoizmem i namiętnościami. Jest modlitwą dojrzałą i pełną, ponieważ polega na wielbieniu Boga za pośrednictwem Maryi, a jednocześnie na głębokim rozważaniu życia Chrystusa. Jego istotą jest medytacja, prowadząca do zjednoczenia ze Stwórcą. To poważne wyzwanie duchowe!
    Bezcenny wkład w rozwój modlitwy różańcowej wnieśli mnisi praktykujący pustelnicze życie ascetów. Wypełniała ona cały ich dzień. Jednak nie oznaczało to, że wystrzegali się pracy. Każde podjęte zadanie wiązało się z ofiarą składaną Bogu. Im większy trud, tym gorętsza modlitwa.
    Współczesny człowiek nie potrafi trwać w ciszy przez dłuższy czas. Z tego powodu modlitwa medytacyjna sprawia mu duży kłopot. Nieraz, atakowany przez tysiące bodźców, pochłonięty codziennymi obowiązkami i problemami, szybko się rozprasza i męczy. Jednak choć modlitwa różańcowa zapewne nieraz wyda nam się trudna, monotonna i nudna, nie możemy się poddawać i z niej rezygnować mimo mnóstwa pojawiających się na to powodów. Warto pamiętać, że choć przeciwnik jest mocny, jednak po naszej stronie stoi znacznie potężniejszy Sprzymierzeniec.
    Przykład świętych dowodzi, że nie ma prostszej drogi do zbawienia niż Różaniec. Niech więc ta możliwość będzie dostępna dla każdego, ponieważ dzięki niej otrzymujemy ochronę przed zakusami diabła i jesteśmy gotowi stawić czoła wszelkim trudom życia.
   

Dobrą radą na to, w jaki sposób najlepiej odmawiać Różaniec są słowa św. Franciszka Salezego: „Ujmij koronkę za krzyżyk, a ucałowawszy go, uczyń nim na sobie znak krzyża i staw się w obecności Bożej, mówiąc Wierzę. Na dużym paciorku poprosisz Boga o łaskę pobożnego odmówienia modlitwy, na trzech mniejszych tęż samą prośbę zaniesiesz do Najświętszej Panny, pozdrawiając Ją jako Córkę Ojca Przedwiecznego, Matkę Syna Bożego, Oblubienicę Ducha Świętego. Następnie odmówisz pięć dziesiątków, rozważając tajemnice radosne, bolesne lub chwalebne, albo też możesz zastanowić się nad innym pobożnym przedmiotem, jakim cię Bóg natchnie”.