Maryjny miesiąc maj ma w sobie niepowtarzalny klimat. Ziemia jakby przywdziewa szatę dla Matki Bożej, drzewa obsypują się kwiatem, ptaki zakładają gniazda, świeżość i odcienie zieleni ukazują piękno życia, świata stworzonego przez Wszechmocnego. W tym czasie we wszystkich naszych kościołach i kaplicach, a także przy krzyżach przydrożnych oraz w domach prywatnych wybrzmiewają podniosłe dźwięki Litanii Loretańskiej. Jest to jedna z najpiękniejszych modlitw maryjnych skierowana do Boga w Trójcy Świętej jedynego.  †

Pierwsze i końcowe wezwania litanii odnoszą się wprost do Stwórcy, a pozostałe do Matki Bożej, ukazując różne aspekty Jej życia. Modlitwa wyraża duchowe piękno Maryi, będące owocem zbawczego działania Pana w Jej życiu. Dlatego jest przede wszystkim modlitwą uwielbienia Wszechmocnego, który działa z mocą i przemienia stworzenie. W tej modlitwie zbieramy niejako różnorakie określenia, aby wyrazić jak najpełniej tajemnicę Maryi i chwałę Boga, który wielkie rzeczy Jej uczynił, a także chcemy prosić o Jej wstawiennictwo.
    Najświętsza Maryja Panna zajmuje wyjątkowe miejsce w życiu wiernych. Jako Matka wszystkich ludzi troszczy się o dzieci Kościoła w każdej epoce i nigdy ich nie opuszcza. Widzi ludzkie potrzeby i wie, w jaki sposób im zaradzić. Jak zauważył św. Jan Paweł II, „Maryja otrzymała prawo, by wstawiać się za nami u swego Syna”.
    Kana Galilejska bardzo dobrze pokazuje rolę Najświętszej Panny w życiu ludzkości.
    Bogarodzica zauważa wszelkie duchowe niedociągnięcia człowieka, które symbolizuje brak weselnego wina, jednak sama nie rozwiązuje dotyczących tego problemów. Wiedząc, że pomóc może jedynie Pan, zwraca się do Chrystusa. Zawsze wskazuje na Syna, gdyż wie, że tylko Jezus ma moc, by przemieniać – smutek w radość, lęk w zaufanie, a niepewność w niezawodną nadzieję. Na tym właśnie polega Jej pomoc: prowadzi człowieka do Boga.
    Zadaniem wiernych jest nie tylko w tym czasie „umajonych łąk”, lecz w ciągu całego życia „przynoszenie wody”, czyli spełnianie swoich codziennych zadań na cześć Wszechmocnego. Napełniamy stągwie wodą, gdy dzień rozpoczynamy i kończymy modlitwą, regularnie uczestniczymy w Eucharystii, uczciwie pracujemy, sumiennie się uczymy czy studiujemy, odważnie wyznajemy swoją wiarę, pomagamy bliźnim, nie przyzwalamy na niemoralność, świadczymy miłość, dążymy do pokory i prostoty. Jezus natomiast ma moc to wszystko przemienić, by zwykła codzienność stała się dla nas „weselem”.
   
   Drodzy Czytelnicy!
    Na wzór Maryi bądźmy otwarci na Boże Słowo. Bądźmy ludźmi modlitwy, przede wszystkim modlitwy uwielbienia Pana. Poświęcajmy Stwórcy nasze życie, szczególnie to, co nas boli, co nas martwi, co nas kosztuje. Starajmy się wypełniać wolę Bożą tak, jak Ona to czyniła.
    W tym szczególnym miesiącu chwyćmy Maryję za rękę i prośmy, by pomogła nam przetrwać wszelkie życiowe burze.