Niedzielą Palmową – Niedzielą Męki Pańskiej – rozpoczynamy obchody Wielkiego Tygodnia. Te siedem dni w kontekście roku liturgicznego zajmują wyjątkowe miejsce w życiu wiernych.
    Centralnym wydarzeniem Wielkiego Tygodnia jest Triduum Paschalne. „Obchodząc Misteria Odkupienia, Kościół otwiera bogactwa zbawczych czynów i zasług swojego Pana tak, że one uobecniają się niejako w każdym czasie, aby wierni zetknęli się nimi i dostąpili łaski zbawienia” (Konstytucja o Liturgii Świętej nr 102). Jako chrześcijanie nie możemy zapomnieć, że Wielki Tydzień to wielka Tajemnica wiary.  †

Bez wiary w Chrystusa nie przeżyjemy w odpowiedni sposób tego błogosławionego czasu. To właśnie ona sprawia, że wierni unoszą wysoko gałązki palmowe i z radością głoszą pogmatwanemu i zagubionemu światu: „Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie” (Łk 19, 38). To ona nie pozwala zamilknąć tam, gdzie chodzi o prawdę o Bogu, o Kościele, o człowieku, mimo że nieraz można za to zostać obrzuconym kamieniami nienawiści i oszczerstw (por. Łk 19, 40).
    To właśnie wiara w Mistrza uczy wsłuchiwania się w Słowo krzepiące, które każdego rana pobudza chrześcijanina – ucznia Chrystusa – do przyjęcia oraz ożywienia nim swojej działalności i życia (por. Iz 50, 4-5). To właśnie ona nakazuje przyjąć postawę sługi w służbie światu i Kościołowi, i odrzucić pokusę, która hołduje władzy, wyższości nieraz kosztem ludzkiej godności (por. Flp 2, 6-11).
    To właśnie wiara w Syna Bożego w kontekście wielkoczwartkowego Krzyżma Świętego ułatwia dostrzeżenie w posłudze kapłańskiej, tak często ograniczonej z powodu ludzkiej słabości, „drugiego Chrystusa”, który przychodzi do człowieka mocą sakramentalnej łaski. To ona pozwala przystąpić do stołu eucharystycznego i zobaczyć pod postacią chleba i wina prawdziwe Ciało i Krew Pana Jezusa wydane dla naszego zbawienia.
    To właśnie wiara w Mesjasza zachęca nas podczas wielkopiątkowej adoracji upaść na kolana przed wizerunkiem Jezusa Ukrzyżowanego i chlubić się krzyżem (por. Ga 6, 14), gdy tak wielu go odrzuca. Wzmocniona świadectwem Chrystusa na Kalwarii dodaje sił, by przebaczyć naszym winowajcom: „Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23, 34). To właśnie wiara w Zbawiciela w blaskach świecy paschalnej pozwala wyśpiewać z radością wielkanocne „Alleluja” i cieszyć się obecnością Zmartwychwstałego Pana. Zrodzona w wodach chrztu świętego i odnowiona tajemnicą męki, śmierci i zmartwychwstania prowadzi na spotkanie z Nim, by „owce miały życie i miały je w obfitości” (J 10, 10).
   
   
   Drodzy Czytelnicy!
    Rozpoczynający się Wielki Tydzień jest tajemnicą naszej wiary. W ciągu tych dni w sposób szczególny „głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale”.