GRODNO
Środa,
24 kwietnia
2024 roku
 

Obrzęd wigilijny

Tradycje chrześciańskie

oplatek2Na stole nakrytym białym obrusem kładziemy Pismo Święte i opłatek oraz ustawiamy świecę. Jedno miejsce przy stole pozostaje wolne jako znak pamięci o bliskich, którzy nie mogą razem z nami zasiąść do wigilii (np. o zmarłych z rodziny). Wieczerzę wigilijną rozpoczynamy modlitwą.
ZAPALANIE ŚWIECY
    Najstarszy członek rodziny zapala świecę na stole. Ojciec lub matka mówi: „Światło Chrystusa!”. Wszyscy odpowiadają: „Bogu niech będą dzięki”.
   
    CZYTANIE EWANGELII
    Ponad dwa tysiące lat temu przyszedł na świat Jezus Chrystus, Syn Boży, oczekiwany Zbawiciel. Opowiada o tym Ewangelia św. Łukasza.
    Tekst odczytuje na przykład najstarsze dziecko.
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby dać się zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Co w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. l nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania”. (Łk 2, 1–14).
    Po wysłuchaniu fragmentu Ewangelii można zaśpiewać kolędę.
   
    WSPÓLNA MODLITWA
    Ojciec lub matka odmawia prośby, wszyscy odpowiadają: „Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie”.
    Boże, nasz Ojcze, w tej uroczystej godzinie wychwalamy Cię i dziękujemy za noc, w której posiałeś nam swojego Syna Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Zbawiciela, i prosimy Cię...
    • Udziel naszej rodzinie daru miłości, zgody i pokoju.
    Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
    • Obdarz naszych sąsiadów, przyjaciół i znajomych pokojem tej nocy.
    Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
    • Wszystkich opuszczonych, samotnych, chorych, biednych, głodnych na całym świecie pociesz i umocnij Dobrą Nowiną tej świętej nocy.
    Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
    • Naszych zmarłych (wymienić imiona) obdarz szczęściem i światłem Twej chwały.
    Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
   
   
    Wspólnie odmawia się modlitwę „Ojcze nasz”.
   
    Panie Boże, Ty sprawiłeś, że ta święta noc zajaśniała blaskiem prawdziwej światłości Jednorodzonego Syna Twojego, spraw, abyśmy jaśnieli blaskiem Twego światła w naszym codziennym postępowaniu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
   
    ŁAMANIE SIĘ OPŁATKIEM
    Przed dzieleniem się opłatkiem ojciec lub matka wypowiada następujące słowa:
    A teraz w duchu miłości i przebaczenia przełamiemy się opłatkiem - chlebem miłości. Otwierając serca nasze w miłości wzajemnej, otwieramy je na przyjście Pana. Niech On będzie zawsze z nami.
   
    Składanie sobie nawzajem życzeń.
   
    MODLITWA PO WIECZERZY
    Dziękujemy Ci, Boże, nasz dobry Ojcze, za Syna Twego Jezusa Chrystusa, dziękujemy za miłość do wszystkich ludzi, za ten błogosławiony wieczór i dary, które spoży- waliśmy. Tobie chwała na wieki. Amen.

Numer aktualny

 

Kalendarz 2022

Kalendarz
«Słowo Życia»
na rok 2022

Czekamy na Wasze wsparcie

skarbonkaDrodzy Czytelnicy!
Prosimy Was o pomoc w głoszeniu Dobrej Nowiny. Czekamy na Wasze listy, artykuły, zdjęcia i wsparcie finansowe gazety. Jako jedna rodzina "Słowo Życia" pragniemy nieść słowo Boże, mówić o Chrystusie i Kościele co raz większemu gronu ludzi na Białorusi oraz poza jej granicami.