Wraz z rozpoczęciem nowego Roku Liturgicznego „nadeszła dla nas godzina powstania ze snu. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła!” (Rz 13, 11-12). I pamiętajmy, że „owocem Światłości jest wszelka dobroć, sprawiedliwość i prawda” (Ef 5, 9).
   Wielu pobożnych Izraelitów czekających na przyjście Mesjasza nie zauważyło Jego narodzin, znaków i cudów czynionych przez Niego. Nie rozpoznali też Zbawiciela, który się ukazał po swoim zmartwychwstaniu. Do dziś całe narody nie wierzą jeszcze w Chrystusa, nie przyjmują Jego zbawienia. Jednak na szczęście sporo jest też tych, którzy uznają Syna Człowieczego, którzy czekają na Jego powtórne przyjście. †

Każdego dnia jesteśmy coraz bliżej ponownego przyjścia Zbawcy na ziemię. Sam Jezus nieraz uprzedzał: „Czuwajcie, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie” (Mt 24, 42).
    U proroka Izajasza czytamy: „Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pana stanie mocno na wierzchu gór i wystrzeli ponad pagórki” (Iz 2, 2). Tym nieodgadnionym „końcem czasów” jest chwila naszej śmierci. Z pewnością jest to moment tajemniczy i piękny, gdyż człowiek spotyka się z miłosiernym Panem Zastępów, doświadcza wszechogarniającej Światłości. Błogosławiony, prawdziwie szczęśliwy jest ten, kto może się w Niej zanurzyć i pozostać, ciesząc się prawdziwym pokojem i życiem wiecznym. Aby stać się radosnym uczestnikiem paruzji, trzeba postępować w Światłości Pana, chodzić ścieżkami Bożych przykazań i błogosławieństw, a także gorliwie pilnować swego serca.
    Jezus przyszedł na świat, by zbawić każdego człowieka! Nie możemy tego lekceważyć. Nie powinniśmy też zapominać, że do zbawienia dusza potrzebuje nawrócenia. Wszak Chrystus obiecał, że jeśli otworzymy przed Nim drzwi do naszej duszy, wejdzie i tam zamieszka. Musimy więc pilnować drogi do niej prowadzącej, by nie wkroczył tam zły duch, nie przeniknęły wątpliwości w miłosierdzie Ojca Niebieskiego, obojętność na sprawy Boże, lekceważenie miłości.
   
   Drodzy Czytelnicy!
   Pozwólmy, aby w czasie Adwentu Bóg odnowił nasze serca i uświęcił je swą łaską. Otwórzmy się na przyjście Zbawiciela!
    Robiąc świąteczne porządki, szykując oryginalne potrawy na stół, nie zapominajmy o istocie świąt. Pamiętajmy o pomocy ludziom dotkniętym chorobą czy kalectwem, o wdzięczności tym, którzy wyświadczają nam dobro i wspierają w trudnych chwilach życia.