Papież Franciszek
   Мusimy usiłować otworzyć serce i umysł, aby zaakceptować Bożą rzeczywistość. Chodzi o to, aby mieć wiarę: brak wiary jest przeszkodą dla łaski Bożej. Wielu ochrzczonych żyje tak, jakby Chrystus nie istniał. Powtarzają gesty i znaki wiary, ale nie odpowiada im rzeczywista akceptacja osoby Jezusa i Jego Ewangelii. Każdy chrześcijanin jest powołany do pogłębienia tej podstawowej przynależności, starając się o niej świadczyć poprzez konsekwentny sposób życia, którego wątkiem przewodnim zawsze będzie miłość.
Fragment przemówienia podczas modlitwy „Anioł Pański”, 08.07.2018 †

---

   Ks. Abp Gabor Pinter
      МWiemy, że Bóg wzywa nas wszystkich do świętości, każdego zgodnie z powołaniem, z jego stanem życia. Wiemy też o trudnościach, które powstają podczas dążenia do tego celu, szczególnie dziś, w świecie powszechnego indywidualizmu, hedonizmu, które starają się oddalić nas od „spraw duchowych”.
    Stanie się świętym nie jest łatwe: można je porównać ze wspinaniem się w górę, której szczytem jest Chrystus. Potrzeba tu gorliwości, po- święcenia, chęci, a w sposób szczególny otwartego serca, które nieustannie trwa na słuchaniu Słowa Bożego, podobnego do latarni oświecającej nasze kroki. W tej podróży, trwającej przez całe życie, koniecznie musimy często zwracać się do Maryi, czcząc Ją w tytule Matki Bożej z góry Karmel, i prosić o prowadzenie nas za rękę do Pana. Powinniśmy pamiętać o świadectwie Karmelu i przykładzie karmelitów, który może zostać wykorzystany w każdym powołaniu lub stanie życia.
   
Fragment homilii wygłoszonej na uroczystości w diecezjalnym sanktuarium w Gudogaju, 15.07.2018

---

   Ks. bp Antoni Dziemianko
      Gdy nas obdarzają dobrem, pragniemy dziękować, czujemy do tego moralny obowiązek. Jednak prawdziwe uczucie wdzięczności wynika z miłości. Można powiedzieć, że wdzięczność jest szczególną formą miłości.
    Wdzięczny może być ten, kto kocha. Egoiście trudno jest dziękować, gdyż bardzo często przypisuje zasługi własnym wysiłkom. […] Brak wdzięczności często świadczy o poczuciu wyższości nad drugą osobą. A to może stopniowo przekształcić się w pogardę. I wtedy naprawdę zanikają przyjazne stosunki między ludźmi, zanika uczucie wdzięczności. Wtedy nieraz zanikają też inne wartości. Zanika dobro, zrozumienie drugiego człowieka, poczucie zależności. Zanika miłość...
   
Fragment homilii wygłoszonej podczas uroczystości w diecezjalnym sanktuarium w Trokielach, 07.07.2018