GRODNO
Piątek,
26 kwietnia
2024 roku
 

Św. Rita: patronka od spraw trudnych

Nasi orędownicy przed Bogiem

W ikonografii św. Rita jest przedstawiana
w stroju zakonnym – w czarnym habicie
i w białym welonie – z cierniem na czole.
Jej atrybutami są dwoje dzieci, krucyfiks, 
owoc figowy, pszczoły, róża.Jest najpopularniejszą świętą od kilku stuleci. Ludzie modlą się do niej w najróżniejszych intencjach: nastolatek prosi, by rodzice znowu byli tacy jak dawniej; studentka – o pomyślne zdanie egzaminu; absolwent – o dobrą pracę; zdradzona kobieta – o siły, by wybaczyć i żyć dalej... Święta przyciąga strapionych, przygniecionych trudnymi problemami życia, chorych, samotnych, znajdujących się w sytuacjach z ludzkiego punktu widzenia beznadziejnych.
Drogocenna perła
    Rita urodziła się ok. 1380 roku w Rocca Porena, niedaleko Cascii (Włochy). Była jedynaczką w rodzinie górali. Choć czuła powołanie do życia zakonnego, jej rodzice zdecydowali, że ma wyjść za mąż za Paula Manciniego.
Trudno nazwać to małżeństwo udanym. Mąż Rity był człowiekiem porywczym i gwałtownym, ale kobieta zawsze miała dla niego cierpliwość. Urodziła mu dwóch synów. Jednak wkrótce musiała podjąć trud samotnego wychowywania dzieci, ponieważ Mancini został zabity przez członków mafii. Zobaczywszy, że jej synowie, podobnie jak ich ojciec, schodzą na złą drogę, poprosiła Boga, by ich raczej zabrał z tego świata, niżby mieli stać się zabójcami. Chłopcy zmarli podczas epidemii.
    Po śmierci synów Rita zrealizowała swe pragnienie wstąpienia do klasztoru augustianek w Cascii. Nie umiała ani czytać, ani pisać, więc przeznaczono ją do bardzo prostych posług, które chętnie spełniała. Podczas prac Rita często całowała obrączkę – znak swojej więzi z Jezusem Oblubieńcem.
    Dużo się modliła. Wybłagała sobie dar stygmatów. Na głowie czuła ranę po jednym z cierni z korony Jezusa, która przypominała jej o męce Zbawiciela. To mistyczne zjawisko trwało 15 lat. Rita prosiła też Boga, by rana nie była widoczna dla otoczenia i została wysłuchana.
    Zmarła na gruźlicę 22 maja 1457 roku w Cascii. Beatyfikowana przez papieża Urbana VIII w 1628 roku. Kanonizowana 24 maja 1900 roku przez papieża Leona XIII. Biskup Rzymu nazwał świętą „drogocenną perłą Umbrii”.
    Szacuje się, że w samych Włoszech obecnie znajduje się co najmniej 300 kościołów i kaplic pod wezwaniem św. Rity. Wśród nich jest mniej więcej 50 parafii i około 10 sanktuariów. Wizerunek świętej również można zobaczyć w wielu świątyniach. Najbardziej znane sanktuarium, centrum kultu, znajduje się w Cascii. Ciało św. Rity, zachowane od rozkładu, spoczywa tam w szklanej trumnie.
   
   Czego możemy się nauczyć od św. Rity?
    Postać św. Rity przypomina o jednym z największych pragnień ludzkiego serca – o pokoju. Swoim skromnym i cichym życiem zachęca nas do wejścia na drogę pokory i posłuszeństwa.
   
    Ciekawe!
    Przy grobie św. Rity nie raz działy się nadzwyczajne rzeczy. Kiedy po kilku latach w kościele wybuchł gwałtowny pożar, mimo że cała świątynia uległa zniszczeniu, cyprysowa trumna z ciałem świętej pozostała nietknięta.
   
    Z ust świętej
    „Kochaj i walcz!”.
   
   Wspomnienie liturgiczne
    Wspomnienie liturgiczne

Numer aktualny

 

Kalendarz 2022

Kalendarz
«Słowo Życia»
na rok 2022

Kalendarz liturgiczny

 
white
Obchodzimy imieniny:
Do końca roku pozostało dni:  250

Czekamy na Wasze wsparcie

skarbonkaDrodzy Czytelnicy!
Prosimy Was o pomoc w głoszeniu Dobrej Nowiny. Czekamy na Wasze listy, artykuły, zdjęcia i wsparcie finansowe gazety. Jako jedna rodzina "Słowo Życia" pragniemy nieść słowo Boże, mówić o Chrystusie i Kościele co raz większemu gronu ludzi na Białorusi oraz poza jej granicami.