Człowiek nie może samodzielnie wykształcić w sobie zdolności nadprzyrodzone, a więc ktoś go nimi obdarzył. I bardzo możliwe, że kobieta, która modli się przed obrazami, obiecując uzdrowić z każdej choroby, otrzymała zdolności nie od Boga.
    Jeśli byliśmy świadkami pewnych nadprzyrodzonych czynów, których dokonywał człowiek, trzeba najpierw zadać sobie pytanie: za pomocą jakich sił to robi? Aby odpowiedzieć poprawnie, musimy znać tę osobę, jej życie i relacje z Bogiem. Obcy człowiek może nie posiadać podobnych informacji. Najwięcej o takich rzeczach wiedzą kapłani, którzy dobrze znają swoich parafian.†

Dlatego nie radzę ufać „babkom”, które „leczą”, odmawiając nawet znane nam modlitwy i przy tym wykonując jakiś rytuał. Wśród ludzi się mówi: „Leczy od choroby, a to dar od Boga”. Bardzo wątpię, że Bóg daje tak „wąską specjalizację” i uważam, że w podobnych wypadkach mowa jest o darze od diabła. Nie wolno zapominać o tym, że Jezus przepowiadał przyjście fałszywych proroków oraz antychrysta, którzy będą zwodzili ludzi za pomocą cudów.
    Jednocześnie istnieją sytuacje, kiedy Wszechmocny obdarza człowieka nadzwyczajnymi łaskami. Biblia nazywa je charyzmatami. Zwykle podobne dary otrzymuje osoba, która za przykładem pierwszych chrześcijan lub apostołów zajmuje się ewangelizacją. Jednak nawet w tych przypadkach nie da się z pewnością stwierdzić, że człowiek posiada Boży dar uzdrawiania. Stwórca ze znanych tylko Jemu powodów czasami pragnie uczynić przez swojego naśladowcę ten czy inny cud.