Papież Franciszek
    Zatrzymaj się, spójrz i powróć […]. Zatrzymaj się na chwilę przed patrzeniem dumnym wzrokiem, komentarzem przelotnym i lekceważącym rodzącym się z zapomnienia o czułości, litości i szacunku dla spotkania z innymi, zwłaszcza słabymi, poranionymi, a także zanurzonymi w grzechu i błędach. Zatrzymaj się na chwilę przed presją, by chcieć kontrolować wszystko, wszystko wiedzieć, zniszczyć wszystko, rodzące się z zapomnienia o wdzięczności za dar życia i za wiele otrzymanego dobra. Zatrzymaj się na chwilę przed ogłuszającym hałasem, który osłabia i oszałamia nasze uszy i sprawia, że zapominamy o owocnej i twórczej mocy milczenia. Zatrzymaj się na chwilę przed postawą wzniecania uczuć jałowych, bezpłodnych, wynikających z zamknięcia i rozczulania się nad sobą, prowadzącą do zapomnienia o wychodzeniu na spotkanie innych, aby dzielić ciężary i cierpienia. Zatrzymaj się na chwilę przed pustką tego, co chwilowe, przejściowe i ulotne, pozbawiające nas korzeni, więzi, wartości drogi i umiejętności bycia zawsze pielgrzymami. Zatrzymaj się, aby patrzeć i kontemplować!
  Fragment homilii wygłoszonej w Środę Popielcową w rzymskiej bazylice św. Sabiny, 14.02.2018 †

---

   Ks. bp Aleksander Kaszkiewicz
      Tajemnica Paschalna, czyli Męka, Śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa, jest największym i ostatecznym dowodem zbawczej miłości Boga. W Jezusie bowiem Wszechmocny pojednał człowieka ze sobą, dokonując dzieła Odkupienia. Wielki Post ma ludziom uświadomić, że Stwórca oczekuje od nich przyjęcia tego daru Zbawienia poprzez osobiste zaangażowanie w pogłębianie wiary, odważne podjęcie wysiłku pracy nad sobą, wyzbywania się grzechów i dążenia do życia według Bożych przykazań. Właśnie tę pozytywną odpowiedź na wezwanie Pana do odnowy moralnej nazywamy nawróceniem.
   Pierwszym krokiem na drodze nawrócenia jest uznanie przed Ojcem Niebieskim własnej grzeszności. Wymaga to wielkiej pokory i głębokiej wiary. […] Dopiero stając w prawdzie i wyznając ze skruchą swoje winy, otwieramy się na Bożą łaskę i jesteśmy w stanie przyjąć Jego przebaczenie. Dlatego Wszechmocny, który pragnie obdarzyć człowieka swym miłosierdziem, nieustannie kieruje do niego wezwanie do nawrócenia.
   
Fragment homilii wygłoszonej w Środę Popielcową w katedrze grodzieńskiej, 14.02.2018 †