Czym dla Ciebie, dla mnie jest Adwent? Czy jest to czas, gdy po prostu przychodzimy do kościoła, uczestniczymy w liturgii, słuchamy kapłana i tym się kończy, czy jednak coś więcej? 

Dla każdego człowieka Adwent oznacza coś innego. Niektórzy odbierają ten okres jako formalność, odbywającą się w życiu wielu, ale mającą drugorzędne, nie najważ- niejsze znaczenie. Zwykle tacy ludzie podczas Adwentu starannie przygotowują się do nadchodzących świąt: porównują ceny i jakość produktów w supermarketach, by mieć możliwość obficie nakryć do stołu, przygotować różnorodne oryginalne potrawy; kupują prezenty dla krewnych i przyjaciół; starannie sprzątają każdy kąt w mieszkaniu, aby goście widzieli, jak jest ładnie i schludnie; stawiają duże choinki, ozdabiają je ogromem bombek i światełek, aby z dala było widać, że w tym domu panuje atmosfera zimowych świąt. Jednak jeśli zapytać takich ludzi, jak rozumieją bezpośrednio sam Adwent, niestety, przeważająca większość nie będzie mogła dać żadnej odpowiedzi. †

Czy zastanawiamy się przynajmniej przez chwilę, co rzeczywiście oznacza ten okres? Nie w całym świecie, nie dla naszych przyjaciół lub kolegów z pracy, tylko właśnie dla nas? Dla każdego z nas? Czy zastanawiamy się nad tym, że jest to czas, kiedy powinniśmy przygotowywać nie tylko swoje mieszkania, lecz także swoją duszę na przyjście Zbawcy? Przy tym warto sobie uświadamiać, że najważniejszym domem, do którego za chwilę zawita Chrystus, jest nasza dusza. Czy możemy jej czystość porównać z bielą obrusa na świątecznym stole? Czy otwartość na przyjęcie wydarzeń Bożego Narodzenia jest podobna do otwartych drzwi? Czasami ludzie tak bardzo są pochłonięci procesem przygotowania świątecznych potraw, że po prostu brakuje im czasu nawet na pójście do kościo- ła. Jednak trzeba rozumieć, że najważniejszym daniem w tym dniu jest zaproszenie do swojej duszy narodzonego Jezusa.
    Przysmaki na stole znajdujemy dosyć często. Prezenty dajemy z różnych okazji. Jednak w Boże Narodzenie rodzina gromadzi się razem, by wspólnie obchodzić jedno z najważniejszych świąt w ciągu roku liturgicznego. Święto, wypełnione szczerymi uśmiechami, pokojem i ciepłem. Cóż znaczy dowolna uroczystość chrześcijańska, jeśli jest tylko formalna, jeśli dookoła nie panuje atmosfera dobroci i przebaczenia, jeśli nie możemy w pełni przyjąć, jak wielkie wydarzenie nadchodzi?
   Często troszczymy się o materialne, a powinniśmy – o duchowe. Nie o powszednie, tylko o wieczne. Zadbajmy o to, by podczas świąt Bożego Narodzenia nasza rodzina spożyła najważniejszą potrawę – tę symboliczną, zbli- żającą się w postaci opłatka, łamanie którego oznacza przebaczenie sobie nawzajem oraz zaakceptowanie wszystkich takimi, jakimi stworzył ich Bóg.
Gdy przyszliśmy na świat, rodzina przyjęła nas z radością i otoczyła miłością. Rodziną narodzonego Jezusa jesteśmy my wszyscy. I gdy przyjdzie do nas tym razem, odwiedźmy Go i pokażmy, że jest dla nas bardzo waż- ny, upragniony i ukochany. Chrystus natomiast już spieszy nam na spotkanie, aby ucieszyć swym przyjściem, ogłosić zwycięstwo życia nad śmiercią.