Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. A gdy przepościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód. Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: „Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem”. Lecz On mu odparł: „Napisane jest: «Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych»”. Wtedy wziął Go diabeł do Miasta Świętego, postawił na narożniku świątyni i rzekł Mu: „Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, jest przecież napisane: «Aniołom swoim rozkaże o Tobie, a na rękach nosić Cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień»”. Odrzekł mu Jezus: „Ale jest napisane także: «Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego»”. Jeszcze raz wziął Go diabeł na bardzo wysoką górę, pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich przepych i rzekł do Niego: „Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon”. Na to odrzekł mu Jezus: „Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: «Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz»”. Wtedy opuścił Go diabeł, a oto aniołowie przystąpili i usługiwali Mu.†

Мt 4, 1–11

Trzy maski diabła
    W każdym człowieku istnieje zarzewie zła. Jest to skutek grzechu nieposłuszeństwa pierwszych ludzi. Z jego powodu ciągle musimy wybierać między dobrem i złem, między wartościami duchowymi i materialnymi. Możliwość wolnego wyboru jest wyrazem godności człowieka, wyrazem jego wolności, ale jednocześnie – przyczyną jego dramatu. Chrystus poprzez posłuszeństwo Bogu i tryumf krzyża dał ludziom moc zwyciężać zło. Na przykładzie własnego życia Zbawiciel uczy stawiania oporu szatanowi, mimo że zły ciągle działa wśród nas i nieustannie atakuje, kusząc chlebem, powodzeniem i władzą. Wielki Post ma pomóc każdemu wzmocnić wiarę poprzez słuchanie i czytanie Słowa Bożego, karmienie się Chlebem Życia, abyśmy byli w stanie oprzeć się pokusie szatana i wybrać drogę posłuszeństwa Ojcu.