Początek roku kalendarzowego jest dobrą okazją do modlitwy w intencji pokoju. Rozpoczyna go Światowy Dzień Pokoju, podczas którego w sposób szczególny modlimy się o zgodę na ziemi. Szczególnie teraz, gdy świat jest zagrożony haniebnymi aktami barbarzyństwa i giną niewinni ludzie, uświadamiamy sobie jeszcze dobitniej, jak bardzo potrzebna jest modlitwa o prawdziwą miłość, która zwalcza wszelkie podziały. †

Od kilkudziesięciu już lat dla chrześcijan miesiąc styczeń jest czasem modlitwy ekumenicznej w myśl życzenia Pana Jezusa, który dzień przed swoją męką prosił Ojca, aby wszyscy idący za Nim stanowili jedno (por. J 17, 21). Ciągle jednak brakuje jedności wśród wspólnot chrześcijańskich. Pragnienie jedności, do której zachęcał Chrystus Apostołów, jest wciąż aktualne. Dowodem tego są zadawnione podziały wśród chrześcijan różnych wyznań. Z tego powodu myśli w dzisiejszych czasach skupiają się przede wszystkim na podziałach istniejących między Kościołami chrześcijańskimi i na działaniach zmierzających do przywrócenia utraconej jedności.
    Od zawsze wrogami wszelkiej jedności są pycha i egoizm, uprzedzenia oraz niechęć do przebaczenia i pojednania. Bardzo często zapominamy o tym, że pojednanie będzie możliwe tylko wtedy, gdy przestaniemy myśleć wyłącznie o sobie: „ja”, „moje”, „dla mnie”. Powinniśmy postawić na pierwszym miejscu inne wartości: „Bóg”, „wspólnota”, „miłość”. Wtedy jedność będzie w naszych sercach, będziemy stanowić jedno w Jezusie. Duch Ewangelii i nauczania Kościoła jest wielkim wołaniem, a nawet krzykiem, abyśmy byli jedno. Św. Jan Paweł II nauczał, że wspólnoty chrześcijańskie budują nowy lepszy świat, ponieważ wszyscy ludzie są dziećmi tego samego Ojca i braćmi w Chrystusie (por. Redemptoris missio, 43). Z tą myślą stajemy przed Bogiem, aby lepiej uświadomić znaczenie ekumenicznych wysiłków, które Kościół katolicki wraz z Kościołami innych wyznań na całym świecie (również i w naszym kraju) podejmuje w trosce o powrót do pierwotnej wspólnoty uczniów Jezusa.
    Potrzeba więc, aby wszyscy zaczęli się modlić razem. Wówczas cel, którym jest zjednoczenie, stanie się bliższy. Wówczas długa historia chrześcijan, skażona wielorakimi rozłamami, zacznie się jakby układać na nowo, dążąc do Źródła jedności, którym jest Jezus Chrystus – „wczoraj i dziś, ten sam także na wieki!” (Hbr 13, 8).
   
      Drodzy Czytelnicy!
    Mam nadzieję, że każdy z nas uważa za niemożliwe dopuszczenie do tego, aby wezwanie naszego Zbawiciela – „abyście byli jedno” – pozostało bez odpowiedzi. Dlatego zachęcam Was do modlitwy o jedność i miłość, aby pokonując ludzką słabość, w sercach dokonywał się cud zjednoczenia z Bogiem. Niech nasza postawa wiary sprzyja budowaniu jedności we wspólnocie Kościoła i wzajemnej odpowiedzialności za siebie ze świadomością, że Chrystus jako nasz Odkupiciel ofiarował siebie na krzyżu za nas wszystkich.