Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi

Pasterze pospiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane. Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.†

Łk 2, 16–21

Nadano Mu imię Jezus
   Chyba nie ma ludzi, którzy nigdy nie planowaliby przyszłości. Pewnie wszyscy, kładąc się do łóżka, chociażby raz układali w głowie swoisty pomysł na jutrzejszy dzień. Znając swoje obowiązki, człowiek podejmuje się konkretnych zadań i współtworzy historię rodziny, grupy modlitewnej, parafii... Można by nawet powiedzieć, że bez planowania swojej przyszłości – następnego dnia, tygodnia albo miesiąca – nie możemy normalnie funkcjonować w życiu rodzinnym, społecznym i zawodowym.
    Matka Najświętsza też pewnie miała plany. Ale w Jej życie wszedł Bóg. I od tej pory wszystko jest inaczej. Pan zechciał, aby każdy był otoczony opieką macierzyńską Maryi. Dlatego od wieków wybrał Ją za Matkę dla swego Syna. Już w raju zapowiedział pierwszym rodzicom przyjście Panny, mówiąc do szatana: „Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę”.
    Pragniemy spojrzeć w oczy Matki Bożej i paść na kolana. Bo jak pisał św. Augustyn, „ten kto kocha pragnie zobaczyć twarz osoby kochanej”. Maryja nieustannie wskazuje pielgrzymom ziemi słuszną drogę i prowadzi wszystkich do Jezusa. Bądźmy pewni, że przez Jej wstawiennictwo otrzymamy łaskę nawrócenia i oczyszczenia oraz zostaniemy napełnieni Bożą miłością.