Skończył się kolejny rok naszego życia, w którym na pewno wiele się działo. Za ten czas dokonaliśmy tysięcy dużych i małych wyborów, z każdą minutą przybliżając się do swojego Stwórcy.
    Pan Wszechświata użyczył ludzkości obfitych łask, żeby ludzie pewniej szli do przodu. Ten, który jest Początkiem i nam daje na nowo początek, zaprasza zastanowić się jednocześnie nad dotychczasowym owocem każdego słowa i czynu, jak i nad przyszłym. O tym musimy zabiegać już dziś, pielęgnując w sobie dary, które posłużyć mają do pożytecznej pracy.
    Okres oczekiwania na nadejście Nowego Roku zazwyczaj obfituje w szereg spotkań z ludźmi. Brzmi muzyka, huczą fajerwerki. Wszyscy z radością żegnają stare i witają nowe. Taki zwyczaj towarzyszy ludzkości od zarania dziejów. Momenty przejściowe zawsze kojarzyły się ludziom z czasem nadzwyczajnym, który należy spędzić inaczej niż zwykle.†

raczamy w Nowy 2017 Rok Pański. Każdy ma nadzieję na dobre zmiany, a przede wszystkim na przywrócenie w świecie upragnionego pokoju, który ostatnio został zakłócony przez akty terrorystyczne. Pełni nadziei i wiary, stajemy z pustymi naczyniami, niczym ci, którzy wyruszają na poszukiwanie skarbów. Podczas tej podróży owe naczynia mamy wypełnić, a nawet więcej – mamy sami zostać nimi, byśmy w rękach Pana stali się użytecznymi narzędziami, przez które będzie mogła przelewać się Jego łaska.
    Każdy nowy dzień, który daje nam w darze Bóg, jest wspaniałą szansą na czynienie dobra i pielęgnowanie naszej duchowej roli. Mają na niej zakwitnąć najpiękniejsze kwiaty, będące zapowiedzią owoców zbieranych tu i w wieczności. Stoimy więc teraz przed „rozległymi polami”, które przy naszym staraniu i współpracy z Duchem Świętym powinny stać się szumiącymi polami zbóż. Każde ziarno istnieje po to, aby wydać dobry plon, cudownie pomnażany Bożym wejrzeniem.
   
      Drodzy Czytelnicy!
    Życzę każdemu z Was serca wiernego w chodzeniu za wolą Pana, zdolnego do przebaczania i cierpienia. Uczmy się chwalić Boga, dziękować Mu za to, co nam daje, a przede wszystkim za możliwość nieustannie świętować Nowe Czasy. Obudźmy w sercach potrzebę braterskiej życzliwości. Dajmy uścisk dłoni i przekażmy sobie na wzajem pocałunek pokoju. Niech miłość objawia się nie tylko w słowach, lecz także w naszych czynach. A wtedy ten noworoczny start stanie się pięknym punktem wyjściowym kolejnego przystanku w szczerej miłości do bliźniego.