Październik nazywany jest miesiącem różańcowym. W tym czasie Kościół szczególnie zaleca odmawianie różańca – jednej z najszlachetniejszych form modlitwy, którą możemy znaleźć w Tradycji katolickiej. A szlachetność ma to do siebie, że jednocześnie jest wzniosła i prosta. Każda tajemnica różańca koncentruje się na jednym ważnym wydarzeniu z życia Jezusa Chrystusa i Jego Matki. Rozważanie poszczególnych tajemnic pomaga naśladować Ich w życiu osobistym, rodzinnym i społecznym.
    Różaniec to także modlitwa, która przemienia świat, zwłaszcza gdy jest odmawiana wspólnie. Historia zna wiele przypadków, gdy modlitwa różańcowa zaważyła na losach narodów. Dziś walczymy z przytłaczającymi siłami zła, więc potrzebujemy pomocy Maryi jak nigdy przedtem.
   Modlitwa różańcowa jest prosta. Wystarczy...

1. Mieć różaniec
    Często można zobaczyć, jak ktoś odmawia tę modlitwę na palcach, co także świadczy o jej prostocie. Trzeba jednak mieć różaniec, który będzie „pasował” do ręki. Niektórzy mają ich wiele – w kurtce, spodniach, samochodzie czy torebce.
   
    2. Wybrać miejsce i postawę
    Najczęściej szukamy cichego i nastrojowego miejsca. Nie koniecznie musi takie być, ponieważ to nie zapewnia dobrej modlitwy. Zastanawiamy się także nad tym, jaka postawa ciała byłaby najwłaściwsza. Z całym szacunkiem do wszystkich teorii, trzeba wybrać taką postawę, która w praktyce po prostu nie przeszkadza. †

    3. Ustalić czas
    Nikt nie wie, który czas byłby dobry na modlitwę. Można do tego wykorzystać każdą chwilę naszego życia: idąc do pracy, jadąc trolejbusem, spacerując przez ulicę, siedząc w domu na łóżku... Nie bój się szukać i próbować – a znajdziesz! Nie przejmuj się, gdy nie od razu wszystko ci będzie pasowało.
   
    4. Zacząć
    Bardzo często można spotkać ludzi, którzy boją się sięgnąć po różaniec, bo obawiają się swojego braku konsekwencji. Mówią: „Po co zaczynać, jeśli mnie nie stać na obietnicę, by modlić się codziennie?”. Trzeba się zdecydować na ten krok i spróbować. Później Bóg sam cię poprowadzi w tej modlitwie.
   
    5. Prosić o łaskę i rozważać
    Wielu zrezygnowało z modlitwy różańcowej nie wiedząc, jak pogodzić odmawianie Pozdrowienia Anielskiego, licząc paciorki i rozważając tajemnice. Czy da się te wszystkie czynności wykonywać jednocześnie? A gdzie miejsce na kontemplację? W rzeczywistości modlitwa nie opiera się na doskonałości. Ona jest darem Bożym. Zacznij od tego, do czego ci bliżej. Zdaj się na prowadzenie Ducha Świętego. Nie narzekaj na brak skupienia, rozproszenie czy inne trudności.
    Po prostu módl się, jak potrafisz. Bóg sam cię uzdolni do kolejnych etapów modlitwy i da potrzebną łaskę. Różaniec jest znakomitą drogą do odbudowania relacji z Matką Bożą. Sięgając do Pańskich słów wypowiedzianych przez Anioła i do tajemnic Jej życia znajdziemy na nowo własne miejsce i odbudujemy relację z Tą, którą sam Bóg dał nam za Matkę.
   

---

Papież Pius XII w swojej encyklice „Ingruentium malorum” pisał: „Nie wahamy się jeszcze raz publicznie potwierdzić, że pokładamy wielką ufność w Różańcu Świętym, jako środku na uzdrowienie zła, które trapi nasze czasy. Nie siłą, nie bronią, nie ludzką mocą lecz przez Bożą pomoc uproszoną tą modlitwą Kościół, jak Dawid ze swoją procą, będzie mógł wyjść naprzeciw swojego odwiecznego wroga...”.
    I rzeczywiście tak jest. Znam wiele modlitw z prośbą o pomoc, ale za najbardziej „owocną” uważam różaniec. Modlę się im, kiedy w moim życiu dzieje się coś złego, kiedy chcę podziękować Bogu za to, co mam, za zdrowie swoje i bliskich, kiedy potrzebuję wsparcia. Dla mnie ta modlitwa ma duże znaczenie.
    Mówiąc „Zdrowaś Maryjo...” przez ręce Matki polecamy Bożemu miłosierdziu ludzi, za których się modlimy. A czyż można zrobić coś lepszego dla naszych braci i sióstr?
   

---

Dla mnie modlitwa różańcowa jest wyjątkowa, gdyż jest w rzeczywistości szczerą rozmową z naszą Matką Niebieską. Dzięki tej modlitwie mogę zastanowić się nad życiem Maryi i Chrystusa, wyobrazić sobie, co się z Nimi działo. To także możliwość, aby powierzyć Matce Bożej swoje trudności i doświadczenia, nauczyć się od Niej cierpliwości, dobroci i miłości.
    Modlitwa różańcowa przynosi spokój i pomaga zaakceptować różne trudne sytuacje. Ważne jest, aby pamiętać, że podczas tej modlitwy trzeba się dzielić nie tylko swoimi problemami, ale również radościami, bo Maryja jest obok nas zarówno w problemach i chorobach, jak i w szczęśliwych momentach życia.
   

---

Modlitwa różańcowa to rozmowa z Bogiem. Nic dziwnego, że papież Leon XIII wzywał do niej: „Nie ma nic piękniejszego, niż liczne głosy, które we wszystkich zakątkach ziemi nieustannie modlą się i jednocześnie zwracają się do Najświętszej Maryi Panny, rozważając tajemnice Różańca Świętego. Niech chrześcijanie szukają wstawiennictwa Matki Bożej z rosnącym codziennie zapałem; niech coraz bardziej lgną do odmawiania różańca, wykorzystując go nie tylko jako pierwsze lekarstwo przeciw złu, ale również prawdziwy symbol chrześcijańskiej pobożności”.
    Dla mnie osobiście taki rodzaj modlitwy jest bardzo ważny, bo modląc się na różańcu, mogę zastanowić się nad życiem Jezusa i Matki Bożej, a także w szczególny sposób podziękować Bogu albo poprosić Go o coś dla siebie lub swoich bliskich. Różaniec pozwala wykazać cierpliwość w modlitwie. Odmawiając tajemnicę lub całą część, pokazujemy Bogu, że rozumiemy znaczenie tej modlitwy i jesteśmy gotowi poświęcić dla niej swój czas.
   
   

W życiu codziennym często dzwonimy do mamy, żeby podzielić się smutkiem lub radością, poprosić o pomoc lub radę w trudnej sytuacji. W taki też sposób „dzwonimy” do naszej Cierpliwie Słuchającej Niebiańskiej Matki, gdy bierzemy do ręki różaniec i zaczynamy się modlić.     Często powtarzam, że słowo „różaniec” pochodzi od słowa „róża”. Dlatego każda „zdrowaśka” to piękny kwiat dla Maryi, a cały różaniec – przepiękny bukiet. Z wdzięcznością i miłością przynosimy go naszej Orędowniczce, która zanosi do Boga wszystkie nasze potrzeby i prośby. W październiku – miesiącu różańcowym – w sposób szczególny trzeba pamiętać o modlitwie, dzięki której uczymy się rozmyślać najważniejsze prawdy Ewangelii. Należy modlić się nie tylko indywidualnie, lecz także wspólnie – przychodzić do świątyni, uczestniczyć w nabożeństwach różańcowych – ponieważ w taki sposób modlitwa ma jeszcze większą moc. „Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię Moje, tam jestem pośród nich” (por. Mt 18, 19–20).     W diecezji grodzieńskiej istnieją wspólnoty Żywego Różańca. Do każdej z nich należy 20 osób. Codziennie modlą się w ciągu miesiąca, poświęcając swój czas dla Matki Bożej i zanosząc do Niej intencje: własne i całego Kościoła.     Bardzo pragnę, aby piękna modlitwa różańcowa nie pozostała jedynie na ustach starszego pokolenia. Dlatego zachęcam dzieci i młodzież do aktywnego przyłączenia się do „maryjnej szkoły różańcowej”.