Największym bogactwem każdego narodu są dzieci i młodzież. „Skoro człowiek jest podstawową i zarazem codzienną drogą Kościoła – pisał św. Jan Paweł II w Liście do młodych całego świata – zatem pozostaje sprawą zrozumiałą, iż Kościół przywiązuje szczególną wagę do okresu młodości jako kluczowego etapu życia osoby”.
    Pierwszymi wychowawcami młodych ludzi są rodzice, których nikt i nic nie jest w stanie zastąpić. Jednakże współczesna rodzina potrzebuje instytucjonalnej pomocy i wsparcia. W tym procesie bardzo ważne zadanie spełnia szkoła oraz nauczyciele. Na ich plecach spoczywa odpowiedzialna, choć tak często niedoceniana posługa. Zapewnienie dobrej edukacji jest troską o przyszłość młodego człowieka i całego kraju. Powinna ona sprzyjać właściwym warunkom prawidłowego rozwoju dzieci i młodzieży i pomóc w kształtowaniu ich osobowości tak, by w życiu dojrzałym nikt nie żałował zmarnowanych lat. †

Praca w szkole nie jest łatwa, ale jest piękna przez fakt bycia z młodym pokoleniem, któremu nauczyciel „daje siebie”. Nauczycielem zostaje się z powołania. Poczucie posłannictwa sprawia, że zawód nie jest traktowany instrumentalnie. Każdy dzień w szkole uznawany jest za piękną przygodę. Być nauczycielem to znaczy zmieniać świat. Ucząc dzieci, nauczyciele mają wpływ na to, jakimi staną się ludźmi. Poprzez wychowanie współtworzą ich system wartości, podpowiadają, w jaki sposób pokonywać słabości, budują w nich wiarę we własne możliwości.
    U progu nowego roku szkolnego i katechetycznego, a w przededniu Dnia Nauczyciela chcemy podziękować wszystkim pracownikom oświaty – wykładowcom, nauczycielom i wychowawcom – za to, że z wielkim oddaniem realizują swoje posłannictwo. Otwierają się na wychowanków, towarzyszą im we wzrastaniu i rozwoju, wprowadzają ich w przestrzeń nowoczesnej wiedzy i technologii, czerpiąc jednocześnie z dorobku i mądrości poprzedników oraz ciągle doskonaląc własne umiejętności. Wspominając wszelkie dobro, które każdy z nas otrzymał od swoich nauczycieli, chciałoby się życzyć, aby nadal byli autorytetami wskazującymi nie tylko słowami, ale też przykładem własnego życia, jak godnie żyć.
   
   Otoczmy naszymi modlitwami tych wszystkich, którzy w rozwój i kształcenie nowego pokolenia wkładają swoje serce. Niech nadal z oddaniem towarzyszą młodym ludziom i będą świadkami tego, że wybór odpowiednej hierarchii wartości czyni człowieka szczęśliwym.