Witaj, Mały Przyjacielu! Pewnie nie raz mogłeś usłyszeć: „nie uda ci się, nawet nie próbuj”, „nie starczy sił, zostaw”. A gdzieś tam w środku rozumiałeś, że mógłbyś, mimo tego, że miałeś wątpienia.
    Dziś proponujemy Ci zastanowić się nad tym, że trzeba wierzyć w siebie, nie zważając na niewiarę innych.

Pewnego razu żabki postanowiły zorganizować konkurs między sobą: kto pierwszy wespnie się na szczyt wieży.
    Zebrało się wielu ciekawskich. Każdy chciał zobaczyć, jak żabki będą skakać, i wraz z tym pośmiać się z uczestników. Oczywiście, nikt z widzów nie wierzył, że ktoś zdoła wspiąć się na górę.
    Rywalizacja rozpoczęła się. Z różnych stron zaczęły dolatywać okrzyki:
    – Nic wam się nie uda! Jest to bardzo trudne! Wieża jest zbyt wysoka! Nie ma szans!
    Jedna po drugiej żabki spadały na dół. Niektóre zaś nadal wspinały się na górę. Tłum krzyczał głośno: – Zbyt trudne! Żaden z was nie jest w stanie tego zrobić!
    Wkrótce żabki zmęczyły się i spadły. Z wyjątkiem jednej, która wspinała się coraz wyżej i wyżej... Była jedyną, która zdołała wspiąć się na sam szczyt wieży.
    Wszyscy zaczęli pytać zwycięzcy, jak udało mu się znaleźć w sobie tyle sił. Okazało się, że mistrz był głuchy. †

   - Jakie zawody zdecydowały zorganizować żabki?
    - Co wykrzykiwali widzowie, którzy zgromadzili się, aby spojrzeć na rywali?
    - Dlaczego żabki jedna po drugiej spadały na dół?
    - Dzięki czemu zwycięzca wygrał zawody?
    - Co to znaczy „być głuchym” do ludzi, którzy w ciebie nie wierzą?