Każdego roku pod koniec maja w parafiach diecezji grodzieńskiej setki młodych chłopaków i dziewczyn przystępują do sakramentu Bierzmowania. Przez niego „ochrzczeni otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej” (KKK 1285).

Od dawna człowiek wykorzystywał wiatr sprzyjający i żagle, aby szybciej dopłynąć na swojej łodzi do miejsca przeznaczenia. Mimo tego, że łódź może poruszać się za pomocą wioseł, tylko niedoświadczony marynarz przy sprzyjającym wietrze nie podniesie żagle.
    W naszej podróży duchowej do portu zbawienia Jezus porównuje z wiatrem natchnienie Ducha Świętego. Mówi do Nikodema: „Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie. Tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha” (J 3, 8). †

Warunki przyjęcia sakramentu Bierzmowania:     Kandydat musi być ochrzczony, w stanie łaski uświęcającej, duchowo i umysłowo przygotowany na przyjęcie mocy i łaski Ducha Świętego.

    Nikodem skorzystał w swoim życiu z tej nauki. Najpierw rozmawiał z Chrystusem w tajemnicy, z obawy przed Żydami. Potem wystąpił przeciwko faryzeuszy i bronił Chrystusa, gdy ci chcieli Go aresztować. A po śmierci Jezusa pokazał się jako Jego zwolennik, ofiarując olej do namaszczenia ciała Chrystusa. Nikodem szybko osiągnął dojrzałości duchowej, bo skorzystał z wiatru Bożego – natchnienia Ducha Świętego.
    Podatność umysłu i woli człowieka do natchnienia Ducha Świętego jest skutkiem siedmiu darów Ducha Świętego, które katolik otrzymuje poprzez sakrament Bierzmowania. W ten sposób pojawiają się u niego swoiste żagle, które pozwalają z pewnością „płynąć” po drodze rozwoju duchowego.
    Bierzmowanie to sakrament, który powinien świadczyć o świadomej postawie człowieka wierzącego. To krok do dojrzałości religijnej, który pozwala nastolatkowi stać się dorosłym wierzącym i zobowiązuje go poważnie dbać o swoje życie religijne, pogłębiać i rozwijać swoją wiarę.
   

Skutki Bierzmowania:     • udoskonala łaskę chrztu;     • głębiej ukorzenia w synostwie Bożym;     • ściślej jednoczy z Chrystusem;     • pomnaża dary Ducha Świętego;     • udoskonala więź z Kościołem;     • umacnia do świadczenia o wierze chrześcijańskiej słowem i czynem.

    Dzień przyjęcia Ducha Świętego niektórzy kojarzą z uroczystą ceremonią – wyłącznie z zewnętrzną powłoką tego święta duchowego. Wtenczas gdy dla prawdziwego wierzącego jest to dzień, kiedy może on świadomie powtórzyć obietnice, które kiedyś zamiast niego wypowiadali rodzice i rodzice chrzestni, a także poczuć się dorosłym członkiem Kościoła. Bierzmowanie to również ten moment, kiedy młody chrześcijanin powinien poczuć, że pojawiły się u niego nowe obowiązki. Na przykład, trzeba ponosić pełną odpowiedzialność za wszystkie swoje czyny, mieć odwagę, aby śmiało i przekonująco udowodnić swój punkt widzenia podczas dyskusji na trudne tematy dotyczące religii i Boga ze swoimi rówieśnikami, którzy nie wierzą lub wstydzą się swojej wiary. Ponadto trzeba samemu dbać o rozwój wiary, bo wcześniej obowiązek ten leżał na rodzicach, którzy kontrolowali udział we Mszy św. i katechezie, troszczyli się o to, aby dzień zaczynał się od modlitwy, możliwie domagali się zaangażowania w życie wspólnoty parafialnej.
    Wydaje się, że własnymi siłami tego osiągnąć nie można. Właśnie dlatego przez sakrament Bierzmowania wierzący otrzymuje moc Ducha Świętego, która pomaga głębiej zakorzenić w ludzkiej duszy Chrystusa i umocnić więź z Kościołem, a także daje siłę, aby świadczyć o wierze chrześcijańskiej słowem i czynami.
    W jednej ze swoich homilii ks. abp Tadeusz Kondrusiewicz powiedział, że człowiek może stać się lepszym tylko dzięki Chrystusowi, który działa za pośrednictwem Ducha Świętego. „Przypomnijmy sobie scenę Pięćdziesiątnicy, kiedy Apostołowie zmienili się i śmiało poszli głosić Dobrą Nowinę. Oni wnieśli w świat zaczyn ewangeliczny, który już od dwóch tysięcy lat wzbogaca świat duchem Bożym. Nowość Ewangelii tkwi w tym, że niesie ona nowe prawo – prawo miłości” – zaznaczył Metropolita. On też zauważył, że Duch Święty jest podobny do deszczu, który przemienia serca i dusze, z zaschniętych czyni je kwitnącymi. „Konieczne jest jednak, aby ten deszcz spadł na glebę naszej duszy. Trzeba pozwolić Duchowi Świętemu działać w nas, trzeba współpracować z Nim, aby On ponownie dokonał cud Pięćdziesiątnicy, aby wszyscy ludzie poznali Bożą prawdę i nią żyli” – powiedział arcybiskup.
   Sakrament Bierzmowania to sakrament Ducha Świętego, przez który On przychodzi do nas ze swoimi darami. Jednak, aby życie człowieka zmieniło się, nie wystarczy tylko przyjąć sakrament, trzeba pozwolić Duchowi Świętemu działać w naszych sercach.
   

Dary Ducha Świętego:     • Dar Mądrości pozwala nam przyjąć punkt widzenia samego Boga, oparty na fundamencie miłości;     • Dar Rozumu pomaga uświadamiać rzeczy najważniejsze: miłość, dobro i zło, łaskę Boga, śmierć, a ostatecznie sens ludzkiego życia: dokąd zmierza i jaki jest jego cel;     • Dar Rady przychodzi jako pomoc w wątpliwościach, pomaga odnaleźć właściwą drogę, daje pokój;     • Dar Męstwa obdarza wytrzymałością wobec próby;     • Dar Umiejętności pozwala rozeznawać wartości: co pochodzi od Boga, co od złego, a co od nas samych;     • Dar Pobożności pomaga zachwycać się Bogiem i kochać Go;     • Dar Bojaźni Bożej uczy nas odpowiedzialnego podejścia do wiary, modlitwy, sakramentów – spraw świętych, które nie wolno traktować byle jak.