Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
    Witam czytelników rubryki młodzieżowej „Na skrzyżowaniu”. W dzisiejszym numerze porozważamy o wschodach na niwie duchowej, urodzaju chrześcijańskim i wagach Bożych. Zastanowimy się, przez jakie próby przechodzi dusza i na co można się spodziewać przy zmartwychwstaniu.
   Naprzód z Bogiem!

    Cytat z Biblii:
    „Królestwo Niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swej roli” (Mt 13, 24)
   Królestwem Niebieskim nazywa się działanie łaski Ducha Świętego w człowieku, który uwierzył w Boga i żyje według Jego przykazań. W ten sposób Królestwo nie przychodzi jakoś zewnętrznie, a wydobywa się wewnątrz człowieka: przez „dobre ziarno” Bóg jest w duszy, która Go kocha.†

   
    Intencja miesiąca:
    aby rolnicy indywidualni otrzymywali należyte wynagrodzenie za swoją cenną pracę
   Od dawna rolnictwo uznano za jedną z głównych dziedzin działalności ludzkiej. Ludzie pracowali na ziemi, aby zebrać dobry plon i nakarmić siebie i swoją rodzinę. Złóżmy dziękczynienia ludziom, którzy teraz pracują na ziemi i zapewniają nas wszystkich produktami rolnictwa.
   
  Przedmiot rozważań miesiąca:
    nasiona duchowe
   Dusza rodzi się dla wieczności. Ale aby ją osiągnąć, dusza musi połączyć się z ciałem i przejść na ziemi przez wiele prób. Z tego powodu życie człowieka często przypomina walkę o zaspokojenie potrzeb duchowych lub cielesnych. Należy pamiętać o najważniejszym i dbać o to, co ma kontynuację w wieczności.
    Poprzednio przygotowane nasiona mogą przynieść dobre owoce. Nic dziwnego, że mówią: jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie. Czas zastanowić się: jakie nasiona siejemy w swojej duszy, na co się spodziewamy po skończeniu wieku i powstaniu z martwych?
   
 Cel miesiąca:
    zajrzeć w swój świat wewnętrzny
   W dobie materializmu człowiek coraz bardziej koncentruje się na świecie zewnętrznym. Z tego powodu cierpi świat wewnętrzny, który też wymaga uwagi. A jeśli nie dbać o naturze wewnętrznej, ona może porosnąć chwastami, mogą w niej osiedlić się szkodniki. I wtedy już trudno będzie uratować duszę, przywrócić ją do stanu pierwotnego, w którym została podarowana człowiekowi przez Boga. Zajrzyjmy w głąb siebie i określmy stan swojej duszy. Nawiasem mówiąc, trzeba to robić regularnie.
   
  Sprawa miesiąca:
    zorać glebę duszy
   Zarówno jak u rolników jest czas siewu i czas żniw, tak chrześcijanin ma odpowiednie okresy. W obu przypadkach zanim coś posadzić, trzeba przygotować glebę – zorać, tworząc w taki sposób dobre warunki do lądowania. Jak można zorać glebę duszy? Oczyścić się i przystąpić do sakramentów spowiedzi i Komunii Świętej. Tylko po tym można siać nasiona i spodziewać się obfitego plonu.

 Książka miesiąca:
  „Jak uporządkować swój świat wewnętrzny”, Gordon Macdonald
   Autor jest przekonany, że moralne, fizyczne i duchowe zdrowie chrześcijanina w pełni zależy od stanu jego świata wewnętrznego. Jeśli panuje tam porządek, spokój i harmonia, życie przynosi owoce miłości, radości i spokoju duchowego. W książce czytamy o motywacji, rozumie, wiedzy. Jest proponowana notatka dla człowieka niezorganizowanego i przewodnik dla właściwego wykorzystania czasu.

 Piosenka miesiąca:
   „Życie jest polem”, Anastazja Jeremina
   „Życie jest polem, ty sam wybierasz: jakie nasiona na nim zasiewasz” – twierdzi piosenkarka. I natychmiast wzywa pamiętać o tym, że owoc będzie później, bo przecież „wszystko na wagę Bóg kiedyś położy”. W piosence brzmi zaproszenie stanąć w ciszy przed Bogiem, aby uzyskać uzdrowienie i zobaczyć w swojej duszy promień światła i dobra.
 
Osoba miesiąca:
     święty Jerzy
   Urodził się w chrześcijańskiej rodzinie w drugiej połowie III wieku. Po osiągnięciu pełnoletności podążył za przykładem ojca wstępując do armii rzymskiej. Został trybunem ludowym oraz otrzymał tytuł hrabiego. Podczas postoju cezara Dioklecjana w Nikomedii należał do jego osobistej ochrony.
    W 303 roku cezar wydał edykt zezwalający na prześladowania chrześcijan na terenie Imperium. Jerzy porzucił służbę wojskową i przed cezarem ogłosił, że jest chrześcijaninem. Rozwścieczony Dioklecjan nakazał torturować go.
    Został zabity przez ścięcie 23 kwietnia 304 roku. Ciało Jerzego zostało pochowane w Liddzie. Wkrótce potem chrześcijanie zaczęli modlić się do niego, jako do męczennika.
    Wspomnienie liturgiczne w Kościele powszechnym – 23 kwietnia. Święty Jerzy jest patronem wędrowców, górników, żołnierzy, kowali, bednarzy, artystów, więźniów, skautów oraz harcerzy. Za patrona jego uważają również rolnicy.
    O świętym istnieje legenda. W jednej miejscowości smok zrobił gniazdo. Każdego dnia mieszkańcy oferowali dla niego owcę, a jeśli jej nie znaleźli, musieli oddać zamiast niej jedną z dziewczyn. Pewnego dnia twarzą w twarz ze smokiem stanął Jerzy, który obronił się znakiem krzyża i pokonał go. Wdzięczne miasto porzuciło pogaństwo i przeszło na chrześcijaństwo.
   
   

Do jakich świętych zwracać się ze szczególną prośbą o wstawiennictwo w kwietniu?     Św. Franciszek (2 kwietnia),      św. Izydor (4 kwietnia),      św. Julia (8 kwietnia),      św. Marcin (13 kwietnia),      św. Anastazja (15 kwietnia),      św. Robert (17 kwietnia),      św. Agnieszka (20 kwietnia),      św. Jerzy (23 kwietnia),      św. Zyta (27 kwietnia).         Wszystkie uwagi i propozycje piszcie na adres redakcji lub na adres elektroniczny autora rubryki Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć. .