Dekanat Lida

Кościół pierwotnie poświęcony pod tytułem Pana Jezusa został tu założony w 1715 r. przez myśliwego Kołuszewskiego, dziedzica Niecieczy. Ostatni budynek świątyni, poświęcony pod tytułem Michała Archanioła, był zbudowany z drewna na ceglanych pobielonych słupach na starym cmentarzu w 1837 r. (gruntownie przebudowany, a na kamieniu wejściowym przed drzwiami do zakrystii zaznaczony jest 1821 r.) w stylu klasycznym przez marszałka Stanisława Łaskowicza, lidzkiego starostę powiatowego. Świątynia funkcjonuje do dzisiejszego dnia. Do lat 1860. przy kościele istniała szkółka parafialna oraz szpital fundowany przez Franciszkę Burżymowską, ks. Nosiewicza i ks. Sipajłę. Do tegoż czasu istniała także kaplica na cmentarzu.
    Kościół jest zbudowany w centrum wsi, orientowany ołtarzem na wschód. Świątynia na planie prostokąta z trójbocznym prezbiterium jest przykryta dwuspadowym dachem metalowym (nad ołtarzem – czterospadowym). Fasada główna jest wykonana w kształcie portyku czterokolumnowego (kolumny o przekroju okrągłym), kompozycja jest uwieńczona niedużą dwukondygnacyjną wieżyczką nad wejściem i sygnaturką nad prezbiterium. †

Przestrzeń wewnętrzna jest podzielona czterema słupami na trzy nawy, z których centralna wraz z poniżonym prezbiterium przekryta jest kolebkowym podszywanym sklepieniem drewnianym, zaś nawy boczne – płaskim sufitem podszywanym. Przegrody wewnętrzne wyróżniają w części ołtarzowej dwie symetryczne zakrystie. Wnętrza są upiększone trzema ołtarzami. Ołtarz główny – potężne tabernakulum barokowe w otoczeniu rzeźb świętych Antoniego i Józefa, nad nim mieści się obraz Świętej Rodziny. Ołtarze boczne są traktowane jako dwukolumnowe murowane portyki doryckie, lewy – Matki Bożej Ostrobramskiej, prawy – Najświętszego Serca Pana Jezusa. Nad wejściem są zrobione chóry na dwóch słupach.
    Teren kościelny jest obniesiony ogrodzeniem kamiennym z bramą wejściową w kształcie czterech ceglanych i otynkowanych słupków. Z lewej strony od kościoła w kącie placu stała dwukondygnacyjna drewniana dzwonnica, która w pierwszej trzeci XX w. została zamieniona ceglaną i otynkowaną, trójkondygnacyjną, przykrytą dachem czterospadowym z główką. Przed kościołem w 1990 r. ojcowie redemptoryści ustanowili wysoki drewniany krzyż uliczny.
    Przed II wojną światową parafia liczyła około 4000 wiernych. W 1943 r. faszyści rozstrzelali miejscowego proboszcza ks. Aleksandra Augustynowicza wraz z innymi ośmiu katolickimi kapłanami z okolic Lidy. Po wojnie kościół zamknięto. Zwrócono go parafianom w 1989 r. W 1990 r. kościół, który był już przyznany zabytkiem architektury, został odnowiony dzięki staraniom ówczesnego proboszcza parafii nowogródzkiej a teraz biskupa Antoniego Dziemianki.
    Do parafii, jak i wcześniej, należy kaplica we wsi Bachmaty. Ciekawa jest także miejscowa tradycja budowania przydrożnych kapliczek przed domami w kształcie drewnianych słupków z zawierszeniami „domkami” z ukrzyżowaniem lub figurką Matki Bożej.