Witaj, Mały Przyjacielu! Każdego dnia wokół nas dzieją się małe cuda: świeci słońce, wieje wiatr, pada deszcz. W niebie latają ptaki, po ziemi chodzą zwierzęta. Świat jest tak różnorodny, że nie starczy życia, aby wyliczyć wszystko, co się w nim dzieje. Proszę sobie wyobrazić: był czas, kiedy nic z tego nie było. Dawno, dawno temu świat został stworzony przez Ojca Niebieskiego. On umieścił w nim człowieka, aby ten żył, cieszył się i chwalił Boga.

Dzisiaj proponujemy Ci zastanowić się nad przypowieścią o człowieku bezbożnym, który nie wierzył w Stworzyciela nieba i ziemi.
   
    Jak postąpił w sprzecznej sytuacji mędrzec?
    Co przyniósł w prezencie bezbożnemu?
    Czy prawdopodobna była historia, którą opowiedział mędrzec?
    Dlaczego nie uwierzył w nią bezbożny?
    Kto stworzył świat? †

Spotkali się pewnego dnia człowiek bezbożny i mędrzec.
    Ateista zaczął mówić mędrcowi, że Boga nie ma i w ogóle śmiesznie jest wierzyć w to, że ktoś stworzył cały świat.
    Mędrzec nie zaprzeczył, tylko powiedział bezbożnemu, że odwiedzi go za kilka dni.
    Przez kilka dni mędrzec ponownie przyszedł do domu ateisty i przyniósł mu w prezencie piękny obraz. Bezbożny był zachwycony. Nigdy jeszcze nie widział tak doskonałego piękna.
    – Co to za cud! – zawołał. – Kto namalował to arcydzieło?
    – Nikt! – odpowiedział mędrzec. – Leżało u mnie w spiżarni pudełko z farbami, a pod nim – czyste płótno. Leżało sobie i leżało. A wczoraj zaczepiłem go i przewróciłem. Farby z pudełka wylały się i trafiły tak bezpośrednio na płótno. I wyobraź sobie, że właśnie w taki wspaniały sposób na płótno położyły się, że się i okazał ten obraz.
    – Przecież się śmiejesz ze mnie! – zawołał bezbożny. – Jak to – wylały się? Jest to niemożliwe. Spójrz na ten obraz: jaka kompozycja, głębokość koncepcji, jak są wypisane elementy... Nigdy nie uwierzę, że tu nie dotknął pędzel genialnego stwórcy!
    – Widzisz – powiedział mędrzec, – i w myślach nie dopuszczasz, że ten obraz może pojawić się sam, przypadkowo, bez intencji artysty i twórcy.
    Jak więc mogę uwierzyć w to, że to niebo, które mamy nad głową, ta trawa pod stopami, te drzewa, rzeki, jeziora, lasy, łąki, góry i doliny pojawiły się przypadkowo, bez planu i woli największego Stwórcy?
    Bezbożny nic nie odpowiedział i zamyślił się.