Drugi miesiąc jesienny, nieraz chłodny, deszczowy i pochmurny październik, jest niejako ogrzany swą treścią religijną – jest miesiącem różańcowym. Świadomość czasu modlitwy na różańcu na przykład w porze wieczornej, kiedy cała rodzina zbiera się w domu, po szkole, po pracy niejednego człowieka napawa radością, radością oczekiwania na rozmowę z Panem, z najlepszym Przyjacielem!
   
    Modlitwa to rozmowa z Bogiem, nić która łączy człowieka ze Stwórcą. Modlić się trzeba nauczyć. Człowiek całe życie doskonali swą formę modlitwy.
   
    Wy, młodzi Przyjaciele, już jako dzieci znacie cel, sens i specyfikę tego niepowtarzalnego dialogu z Bogiem. Nikogo z Was na pewno nie zdziwi takie stwierdzenie, że dzieciństwo i młodość są najlepszym czasem, by uczyć się modlić. My często odczuwamy potrzebę modlitwy.
   
    Różaniec to modlitwa, która jest bardzo prosta w swej wymowie, a zawiera jednocześnie wiele treści.
    Zachęca do niej Matka Boża podczas objawień w Lourdes, Fatimie czy La Salette. †

    Dzięki modlitwie różańcowej możemy razem z Panem Jezusem i Matką Bożą uczestniczyć w ich radosnych i smutnych chwilach życia. Maryja prosi nas, abyśmy łączyli każdą chwilę naszego życia z życiem Jej i Jej Syna. Takie przeżywanie życia będzie upodabniało nas do Jezusa. Dla nas ogromnie ważny jest bezpośredni dialog z Bogiem i poznanie mocy modlitwy. Żeby dobrze rozumieć treści tajemnic różańcowych, należy starać się pogłębiać znajomość Pisma Świętego - życia Maryi i Jezusa i uświadomić sobie, że jest ono nierozerwalnie związane z modlitwą różańcową. Podczas poznawania chwil radosnych, świetlanych, bolesnych i chwalebnych z życia Maryi i Jezusa można postarać się połączyć je z własnymi takimi chwilami w życiu swoim i najbliższych. Analizując różne sytuacje życiowe dojdziemy do wniosku, że w życiu każdego człowieka są różne chwile, tak jak w życiu Jezusa na ziemi.